Μία έρευνα συσχετίζει χημική ουσία που εκκρίνεται στον εγκέφαλο και προκαλεί θυμό και φόβο, με τη χρόνια κοινωνική απομόνωση.
Η χρόνια απομόνωση προκαλεί την έκκριση μίας συγκεκριμένης χημικής ουσίας στον εγκέφαλο, η οποία συνδέεται με την πρόκληση θυμού και φόβου. Αν και η σύνδεση της κοινωνικής απομόνωσης με την κατάθλιψη και τη διαταραχή μετατραυματικού στρες είναι γνωστή εδώ και καιρό, η νέα έρευνα που δημοσιεύτηκε στο Cell εντόπισε τη χημική ουσία που εκκρίνεται και προκαλεί τις αρνητικές επιπτώσεις της απομόνωσης.
Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν τρωκτικά ως πειραματόζωα και παρατήρησαν τις συμπεριφορικές αλλαγές τους λόγω της απομόνωσης, οι οποίες περιελάμβαναν την επιθετικότητα, τον φόβο και την υπερευαισθησία σε φοβικά ερεθίσματα.
Συγκεκριμένα, παρατήρησαν ότι τα απομονωμένα τρωκτικά παρέμεναν ακίνητα όταν εμφανιζόταν το φοβικό ερέθισμα αλλά συνέχισαν να παραμένουν ακίνητα και όταν αυτό απομακρυνόταν, σε αντίθεση με τα μη απομονωμένα που συνέχισαν την κίνησή τους μετά το πέρας του ερεθίσματος.
Σε προηγούμενη μελέτη που είχε γίνει έρευνα με πειραματόζωα τις μύγες, είχε εντοπιστεί μία συγκεκριμένη νευροχημική ουσία, η ταχυκινίνη (Tac2), ως η αιτία που προκαλεί τον θυμό στην απομόνωση. Στη συγκεκριμένη έρευνα, όπου χρησιμοποιήθηκαν τα ποντίκια, βρέθηκε ότι η Tac2 παράγεται από νευρώνες σε συγκεκριμένα κέντρα του εγκεφάλου, όπως η αμυγδαλή και ο υποθάλαμος, τα οποία ρυθμίζουν τη συναισθηματική και κοινωνική συμπεριφορά.
Διαβάστε σχετικά: Ποιες είναι οι επιπτώσεις της ολικής απομόνωσης;
Όταν οι ερευνητές χορήγησαν ένα φάρμακο που μπλοκάρει την έκκριση της συγκεκριμένης ουσίας στα απομονωμένα ποντίκια, παρατήρησαν ότι η συμπεριφορά τους τροποποιήθηκε και οι αρνητικές επιπτώσεις της απομόνωσης μειώθηκαν. Ωστόσο, συμπέραναν ότι για να εξαλειφθούν όλες οι αρνητικές επιπτώσεις χρειάζεται να μειωθεί η έκκριση της Tac2 σε όλα τα κέντρα του εγκεφάλου.
Με βάση την έρευνα στο συγκεκριμένο πεδίο, μπορεί να κατανοηθεί πώς το χρόνιο στρες που προκαλείται από την απομόνωση επιδρά και στον ανθρώπινο εγκέφαλο και πώς αυτό ρυθμίζει τη συμπεριφορά του. Μέχρι σήμερα, κάθε θεραπεία ψυχικής διαταραχής στόχευε σε ευρύτερα συστήματα νευροδιαβιβαστών όπως η σεροτονίνη και η ντοπαμίνη. Ωστόσο, καθώς αυτά τα συστήματα είναι διάχυτα, υπήρχαν και πολλές παρενέργειες στη θεραπεία.
Επομένως, εντοπίζοντας συγκεκριμένες ουσίες όπως η Tac2 η τροποποίηση γίνεται πιο άμεσα με αποτέλεσμα να δημιουργείται μία νέα προσέγγιση στις θεραπείες της ψυχικής υγείας.
Πηγή: California Institute of Technology
Έρευνα: The Neuropeptide Tac2 Controls a Distributed Brain State Induced by Chronic Social Isolation Stress.
Aπόδοση: Γλυκερία Αποστολοπούλου, Ψυχολόγος
Επιμέλεια: PsychologyNow.gr
*Απαγορεύεται ρητώς η αναπαραγωγή χωρίς προηγούμενη άδεια των υπευθύνων της ιστοσελίδας*
