PsychologyNow Team

Όταν καταπιέζουμε τα συναισθήματά μας, καταπιέζουμε αυτό που είμαστε

Όταν καταπιέζουμε τα συναισθήματά μας, καταπιέζουμε αυτό που είμαστε

PsychologyNow Team
γυναίκα καταπιέζει τα συναισθήματά της και καταπιέζει τον εαυτό της
Image credit: Isabela Drasovean / pexels.com

Πώς τα συναισθηματικά τραύματα της παιδικής ηλικίας επηρεάζουν αρνητικά την ενήλικη ζωή.


Όταν έχετε μεγαλώσει σε ένα τραυματικό περιβάλλον, είτε έχετε υπάρξει μάρτυρες έντασης και βίας στην οικογένεια είτε έχετε βιώσει οι ίδιοι τη βία ως παιδιά ή οι γονείς σας σάς έχουν παραμελήσει συναισθηματικά ή σωματικά, είναι πιθανό να εμφανίζετε ακόμη σημάδια αυτού του τραύματος ως ενήλικες.

Τα παιδιά βγάζουν συμπεράσματα από τα γεγονότα που βιώνουν και βλέπουν και δημιουργούν έναν εσωτερικό χάρτη για το πώς είναι ο κόσμος, ο οποίος τους βοηθά να ανταπεξέλθουν σε αυτόν. Αν όμως τα παιδιά δεν δημιουργήσουν έναν νέο εσωτερικό χάρτη καθώς μεγαλώνουν, ο παλιός τρόπος ερμηνείας τους για τον κόσμο μπορεί να βλάψει την ικανότητά τους να λειτουργούν ως ενήλικες.

Παρ’ όλο που υπάρχουν πολλές παρενέργειες του συναισθηματικού τραύματος της παιδικής ηλικίας, σε αυτό το άρθρο θα αναφερθούμε σε τέσσερις τρόπους με τους οποίους τα συναισθηματικά ψυχικά τραύματα, συνεχίζουν να μας επηρεάζουν ως ενήλικες.

1. Ο «ψεύτικος εαυτός»

Ως ψυχοθεραπευτής για την ψυχολογία του παιδικού τραύματος, βλέπω πολλούς θεραπευόμενους που κουβαλούν συναισθηματικές πληγές από την παιδική τους ηλικία. Ένας τρόπος με τον οποίο αποκαλύπτονται αυτές οι πληγές είναι η δημιουργία ενός «ψεύτικου εαυτού».

Ως παιδιά, θέλουμε οι γονείς μας να μας αγαπούν και να μας φροντίζουν. Όταν οι γονείς μας δεν το κάνουν αυτό, προσπαθούμε να γίνουμε το παιδί που πιστεύουμε ότι θα αγαπήσουν. Καταπιέζοντας τα συναισθήματα που μπορεί να εμποδίσουν την κάλυψη των αναγκών μας, δημιουργούμε έναν «ψεύτικο εαυτό»–το πρόσωπο που παρουσιάζουμε στον κόσμο.


Διαβάστε σχετικά: Πώς να έρθουμε σε επαφή με τα συναισθήματά μας όταν δεν έχουμε διδαχθεί τον τρόπο


Όταν καταπιέζουμε τα συναισθήματά μας, χάνουμε την επαφή με το ποιοι είμαστε πραγματικά, επειδή τα συναισθήματά μας αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι του εαυτού μας. Ζούμε τη ζωή μας τρομαγμένοι και αν αφήσουμε τη μάσκα μας να πέσει, δεν θα μας φροντίζουν, δεν θα είμαστε πλέον αγαπητοί ή αποδεκτοί.

Ο καλύτερος τρόπος για να αποκαλύψετε την αυθεντικότητά σας που βρίσκεται κάτω από τον «ψεύτικο εαυτό» σας, είναι να μιλήσετε με έναν θεραπευτή ο οποίος ειδικεύεται στα συναισθηματικά τραύματα της παιδικής ηλικίας και μπορεί να σας βοηθήσει να επανασυνδεθείτε με τα συναισθήματά σας και να τα εκφράσετε με έναν τρόπο που να σας κάνει να νιώθετε ασφάλεια και πληρότητα.

2. Η σκέψη της θυματοποίησης

Αυτό που σκεφτόμαστε και πιστεύουμε για τον εαυτό μας, ορίζει το ύφος του εσωτερικού διαλόγου. Ο τρόπος με τον οποίο μιλάμε στον εαυτό μας, μπορεί να μας ενδυναμώσει ή να μας αποδυναμώσει. Ο αρνητικός εσωτερικός διάλογος μας αποδυναμώνει και μας κάνει να αισθανόμαστε ότι δεν έχουμε κανέναν έλεγχο στη ζωή μας, όπως συμβαίνει στην περίπτωση των θυμάτων. Μπορεί να είχαμε θυματοποιηθεί ως παιδιά, αλλά δεν χρειάζεται να παραμείνουμε θύματα ως ενήλικες.

Έχουμε πάντα μια επιλογή, ακόμη και σε περιπτώσεις όπου πιστεύουμε ότι δεν έχουμε επιλογή, ακόμα κι αν είναι μόνο η δύναμη να επιλέξουμε τον τρόπο που σκεφτόμαστε για τη ζωή μας. Έχουμε ελάχιστο ή και καθόλου έλεγχο στο περιβάλλον και στη ζωή μας όταν ήμαστε παιδιά, αλλά πλέον δεν είμαστε παιδιά. Είναι πιθανό ότι είμαστε πιο ικανοί να αλλάξουμε την κατάστασή μας από ό,τι πιστεύουμε.

Αντί να θεωρούμε τους εαυτούς μας θύματα, μπορούμε να θεωρήσουμε ότι καταφέραμε να επιβιώσουμε μία πολύ δύσκολη συνθήκη. Την επόμενη φορά που αισθάνεστε παγιδευμένοι και χωρίς επιλογή, θυμηθείτε ότι είστε πιο ικανοί από ό,τι πιστεύετε και έχετε περισσότερο έλεγχο από ό,τι νομίζετε.

3. Παθητικό-επιθετικότητα

Όταν τα παιδιά μεγαλώνουν σε οικογένειες όπου ακούγονται μόνο τοξικές εκφράσεις θυμού που οδηγούν σε εντάσεις, τότε μεγαλώνουν πιστεύοντας ότι η έκφραση του θυμού δεν είναι αποδεκτή. Αν έχετε υπάρξει μάρτυρες οργής και βίας στην οικογένεια, τότε ως ενήλικες μπορεί να σκέφτεστε ότι ο θυμός είναι ένα βίαιο συναίσθημα και ως εκ τούτου πρέπει να κατασταλεί.

Ή αν έχετε μεγαλώσει σε μια οικογένεια που καταπίεζε τον θυμό και οι γονείς σας, σάς έμαθαν ότι ο θυμός ανήκει σε μια αρνητική λίστα συναισθημάτων που δεν πρέπει να αισθάνεστε, τον καταστέλλετε ακόμα και ως ενήλικες και σε περιπτώσεις κατά τις οποίες θα μπορούσατε να επωφεληθείτε από την έκφρασή του.

Τι συμβαίνει εάν δεν μπορείτε να εκφράσετε το θυμό σας; Αν είστε από εκείνους που καταστέλλουν τα συναισθήματά τους, ίσως ήδη γνωρίζετε την απάντηση: Τίποτα. Εξακολουθείτε να αισθάνεστε θυμωμένοι και τελικά, ο θυμός είναι ένα φυσικό, υγιές συναίσθημα που όλοι βιώνουμε αλλά αντί για την επίλυση που έρχεται με την αναγνώριση του θυμού σας και την επίλυση του προβλήματος που τον προκάλεσε, απλά παραμένετε θυμωμένοι.

Δεν εκφράζετε ευθέως τα συναισθήματά σας, αλλά επειδή δεν μπορείτε πραγματικά να καταστείλετε τον θυμό σας, εκφράζετε τα συναισθήματά σας με παθητική-επιθετικότητα.


Διαβάστε σχετικά: Κανείς δεν έχει το δικαίωμα να κρίνει τα συναισθήματά μου


4. Παθητικότητα

Αν σας έχουν παραμελήσει ως παιδί ή σας έχουν εγκαταλείψει οι γονείς σας, μπορεί να έχετε θάψει βαθιά τον θυμό και τον φόβο σας, με την ελπίδα ότι δεν θα σας εγκαταλείψουν ή δε θα σας παραμελήσουν πάλι. Αυτό που έχει συμβεί στην παιδική μας ηλικία, μας ωθεί τελικά να εγκαταλείψουμε τον εαυτό μας ως ενήλικες.

Γινόμαστε εσωστρεφείς όταν δεν αγγίζουμε τα συναισθήματά μας. Καταλήγουμε να είμαστε παθητικοί και δεν ανταποκρινόμαστε στις πραγματικές δυνατότητές μας. Ο παθητικός άνθρωπος λέει στον εαυτό του: Ξέρω τι πρέπει να κάνω, αλλά δεν το κάνω.

Όταν καταπιέζουμε τα συναισθήματά μας, καταπιέζουμε αυτό που είμαστε. Λόγω των συναισθηματικών τραυμάτων της παιδικής μας ηλικίας, ίσως έχουμε μάθει να κρύβουμε κομμάτια του εαυτού μας. Στην παιδική ηλικία, αυτό ίσως μας βοήθησε. Όμως, ως ενήλικες, χρειαζόμαστε τα συναισθήματά μας για να μας πουν ποιοι είμαστε, τι θέλουμε και για να μας καθοδηγήσουν να γίνουμε οι άνθρωποι που θέλουμε να είμαστε.


Πηγή: psychologytoday.com
Απόδοση - Επιμέλεια: PsychologyNow.gr

*Απαγορεύεται ρητώς η αναπαραγωγή χωρίς προηγούμενη άδεια των υπευθύνων της ιστοσελίδας*

2. banner diafhmishs mypsychologist koino

Κάντε like στην σελίδα μας στο Facebook 
Ακολουθήστε μας στο Twitter 

Βρείτε μας στα...