Καταθέσεις Ψυχής

γυναίκα σε κατεστραμμένο σπίτι ψάχνει τα συντρίμμια

Που να τον χωρέσουν τόσο πόνο τόσοι άνθρωποι;

Σοκαρισμένη για το μέγεθος της συμφοράς, αναλογιζόμενη τον πόνο που άφησε πίσω της τούτη η πρωτοφανής λυσσασμένη φωτιά. Έμοιαζε σαν να ξύπνησαν όλα τα μυθικά τρομακτικά πλάσματα την ίδια στιγμή, έγινα
άντρας σε ένα χωράφι κοιτάζει τον ουρανό

Ένα γράμμα στον τραμπούκο μου

Κάθε όνομα που μου χάριζες και σπίλωνες την ιερότητα του παιδιού μέσα μου, κάθε πληγή που μου άνοιγες μόνο και μόνο για να λάβεις την σαδιστική ικανοποίηση της ανωτερότητάς σου και της εξουσίας σου πά
δυο κοπέλες που αγκαλιάζονται και κλαίνε

Ο πόνος εμποδίζει αλλά και ενώνει

Το πέρασμα μας μέσα από δυσκολίες, μας δίνει δύναμη σε τομείς που ούτε καν είχαμε σκεφτεί ποτέ να εξελίξουμε, μας δίνει δυνατότητες που δεν γνωρίζαμε ότι διαθέτουμε, να αναγνωρίσουμε τα όρια που ξεπερ
γυναίκα που θυμάται την μητέρα της

Η μητέρα μου ήταν μανιοκαταθλιπτική και δύο εβδομάδες πριν πεθάνει, έμαθα να την αγαπώ

«Δε θα τη σώσω. Δεν μπορώ. Ούτε θα ενισχύσω τα συμπτώματά της λέγοντάς της πως τα όσα πιστεύει είναι αληθινά. Θα της προσφέρω μόνο όσα έχω να της δώσω.Αγάπη.Άνευ όρων αγάπη». Η ζωή της διπολικής μη
κοπέλα σε σκοτεινό φόντο που κρατά μία μάσκα του προσώπου της με χαμόγελο έχει διπολική διαταραχή

Σχέσεις, εμπιστοσύνη και διπολική διαταραχή

Διεγνώσθη για πρώτη φορά με κατάθλιψη σε ηλικία μόλις εννέα ετών. Στα 25 μου εξελίχθηκε σε διπολική διαταραχή και η πάθηση καθώς και η συμπεριφορά μου έχουν χειροτερέψει σημαντικά με την πάροδο των ετ
ανεπαρκής γυναίκα που έχει γείρει πίσω το κεφάλι της την ανέθρεψαν ενήλικες που και οι ίδιοι δεν είχαν επαρκώς φροντιστεί

Δεν είμαστε ανεπαρκείς, μας ανέθρεψαν απλώς ενήλικες που και οι ίδιοι δεν είχαν επαρκώς φροντιστεί

Η ικανότητα για αυτο-ανακούφιση είναι η κληρονομιά της ιστορίας της φροντίδας που λάβαμε. Πόσο εύκολο είναι να ανακουφίσουμε τον εαυτό μας όταν δεν το έχουμε διδαχθεί; Ας φανταστούμε πως είμαστε με
κοπέλα κοιτάζει το μονοπάτι μπροστά της και σκέφτεται "Κι αν θέλω μια μέτρια ζωή, τι πειράζει;"

Κι αν θέλω μια μέτρια ζωή, τι πειράζει;

Τι πειράζει αν θέλω μια περιορισμένη, αργή κι απλή ζωή; Τι πειράζει αν προτιμώ την ηρεμία μου; Αν είμαι μια μετριότητα και το απολαμβάνω; Ο κόσμος είναι ένα τόσο θορυβώδες μέρος. Γεμάτο φωνές που μ
θεραπευτής προσφέρει στη θεραπευόμενη το δώρο της παρουσίας

Το δώρο της παρουσίας και οι κίνδυνοι των συμβουλών

Το να δίνουμε συμβουλές μας βγαίνει αυθόρμητα και συνήθως το κάνουμε με τις καλύτερες προθέσεις. Αλλά σύμφωνα με την εμπειρία μου, το κίνητρο πίσω από πολλές συμβουλές έχει περισσότερο να κάνει με εμά
ένα νέο ζευγάρι καθισμένο κρατάει τα χέρια με φόντο ξύλινο δάπεδο

Σχέσεις και οριακή διαταραχή προσωπικότητας: πώς η θεραπεία με βοήθησε να αναπτυχθώ

Ήμουν πάντα ένα πολύ συναισθηματικό άτομο και η συνεχής ένταση μέσα στο σπίτι, συνέβαλε στην ανάπτυξη της οριακής διαταραχής προσωπικότητας, με την οποία διαγνώστηκα στην ηλικία των 19 ετών. Κατά τ
μία γυναίκα κρατάει λουλούδια

Και το όνομα αυτής: Απώλεια..

Πώς αποκαλούμε τη ζωή ως «δώρο», αφού είναι δεδομένο ότι κάποιος θα την πάρει τη στιγμή που αποφασίζει, χωρίς ποτέ να ερωτηθούμε. Κι αν αυτό το γνωρίζαμε εξ ’αρχής, θα είχαμε το δικαίωμα να δεχτούμε ή

Βρείτε μας στα...