Όλοι έχουμε μέσα μας την αρσενική και τη θηλυκή πλευρά μας.
Η θηλυκή πλευρά είναι η δεκτικότητα, η απαλότητα και το «φροντίζομαι», το «δέχομαι να πάρω», το «αφήνομαι με εμπιστοσύνη», το «παραδίνομαι». Θηλυκές ποιότητες είναι η φροντίδα, η αποδοχή, η χαλάρωση, η συμπόνια, η θεραπεία, η διαίσθηση, η αγάπη, η εμπιστοσύνη, η βραδύτητα, η μη δράση.
Η αρσενική πλευρά είναι το δρω, το «πράττειν». Αρσενικές ποιότητες είναι η δύναμη, η κινητικότητα, η δράση, η επιθετικότητα, ο ανταγωνισμός, η βία, η κυριαρχία, η δημιουργικότητα.
Ο τρόπος που αντιμετωπίζουμε τη νόσο μπορεί να γίνει πολύ αρσενικός, π.χ. την αρνούμαστε, τη μαχόμαστε ή προσπαθούμε να την ξεφορτωθούμε. Ή μπορεί να γίνει πολύ θηλυκός, δηλαδή ναι μεν να την αποδεχόμαστε, αλλά μπορεί να είμαστε πολύ παθητικές ή να μεμψιμοιρούμε ή να μη «δρούμε» στην αντιμετώπισή της. Χρειάζεται λοιπόν να κάνουμε ένα «πάντρεμα» ώστε ν’ αναλάβουμε ευθύνη για τη θεραπεία μας, ξεκινώντας από την αποδοχή της ασθένειας και τη συμπόνια προς τον εαυτό μας.
Συχνά πίσω από την ασθένεια κρύβεται μια ανισορροπία της αρσενικής και της θηλυκής μας πλευράς.
Ας εξετάσουμε στη δική μας περίπτωση αν πίσω από τον καρκίνο του μαστού θα μπορούσε να κρύβεται μια υπερανάπτυξη των αρσενικών και μια ταυτόχρονη αποδυνάμωση ή παραμέληση των θηλυκών μας ποιοτήτων. Πολλές γυναίκες έχουμε μπει στην εργασιομανία και στο κυνήγι της καριέρας. Ίσως για κάποιες από εμάς είναι ακάλυπτη η ανάγκη της επιβεβαίωσης, το «να μας δουν». Επιθυμούμε υποσυνείδητα να μας αναγνωρίσουν και να αποδείξουμε πράγματα. Συχνά ο φόβος του χαρακτηρισμού ως «αδύναμου» φύλου μέσα στην ιστορία μας μας οδήγησε να βγάλουμε ανταγωνισμό προς τους άντρες.
Τα τελευταία χρόνια έχει κυριαρχήσει πολύ η αρσενική μας πλευρά, δηλαδή το να ευνουχίζουμε, να κρίνουμε, ν’ απορρίπτουμε τους συντρόφους μας ή τους πατεράδες των παιδιών μας. Μ’ αποτέλεσμα, σε συνδυασμό με την υπερπροστασία των μαμάδων τους, να ωθούμε τους άντρες στη θηλυκή τους πλευρά, στην αδυναμία και στην παθητικότητα, γεγονός που βαίνει συχνά εις βάρος μας, καθώς έτσι οι άντρες «μάς απογοητεύουν» και χαλάει η ισορροπία της σχέσης όσο εμείς φορτωνόμαστε πιο πολλές ευθύνες και δουλειές.
Τι θα γινόταν αν κάναμε λίγα βήματα πίσω, αν χαλαρώναμε, αν αλλάζαμε τις ισορροπίες καθήμενες ξανά στον ξεχασμένο θηλυκό μας θρόνο; Ας αφήσουμε τον έλεγχο και ας κάνουμε χώρο για να προσελκύσουμε τη δυναμική πλευρά του άντρα για να ενεργοποιηθεί μέσα στην οικογένεια.
Πώς θα τα καταφέρουμε; Σταματώντας την κριτική και τον ευνουχισμό του, και αναλαμβάνοντας λιγότερες αρμοδιότητες, με την πεποίθηση ότι τα κάνουμε καλύτερα! Ας εμψυχώσουμε τα θετικά του χαρακτηριστικά, υποστηρίζοντας και επιβεβαιώνοντας τον σύντροφό μας.
Η σχέση του άντρα και της γυναίκας μέσα σου
Ήρθε η ώρα να ταξιδέψεις στον βυθό σου, για ν’ αναγνωρίσεις σε τι κατάσταση βρίσκεται ο εσωτερικός σου άντρας και η εσωτερική σου γυναίκα. Μ’ έκπληξη θα διαπιστώσεις ότι ο εσωτερικός σου άντρας μοιάζει πολύ με τον σύντροφό σου στη ζωή και η σχέση του εσωτερικού σου άντρα με τη γυναίκα σου μοιάζει πολύ με τον τρόπο που τώρα εσύ σχετίζεσαι στη συντροφική σου σχέση, στην εξωτερική πραγματικότητα.
Είσαι έτοιμη για σημαντικές αποκαλύψεις;
Αναρωτήσου πώς είναι τ’ αρσενικό μέσα σου. Είναι δυνατός, επιθετικός, σούπερ εργατικός, «κλειστός», φοβισμένος, πληγωμένος, «διαθέσιμος» να επικοινωνήσει με το θηλυκό μέσα σου; Αν θες να δεις τα αρσενικά σου χαρακτηριστικά, παρατήρησε πώς λειτουργείς στον επαγγελματικό τομέα. Μήπως είσαι πολύ ευεργετική, δουλεύεις χωρίς ανάσα, διαρκώς θέτοντας νέους στόχους;
Μήπως έχεις εξουσιάσει τη γυναίκα μέσα σου; Δεν ξεκουράζεσαι, δεν χαλαρώνεις αρκετά; Είσαι συνέχεια υπ’ ατμόν, στην ένταση, στην επιθετικότητα, υπερφορτωμένη, κουρασμένη; Δεν αφήνεις χρόνο για ν’ ασχοληθείς με τις θηλυκές σου ανάγκες, να σε φροντίσεις; Μήπως δεν αφήνεις χρόνο να θρέψεις μια σχέση;
Έχεις ίσως συνειδητοποιήσει πολλές φορές ότι δεν αφήνεσαι να παραδοθείς σε κάποιον άλλον. Ίσως ο άντρας και η γυναίκα μέσα σου βρίσκονται σε πόλεμο, σ’ ανταγωνισμό με διαρκή κριτική και απόρριψη. Πήγαινε λίγο πίσω, στην ιστορία σου: μήπως την ίδια σύγκρουση και πολεμική σχέση είχαν και οι γονείς σου; Δεν έχεις μάθει ν’ αγαπάς και ν’ αποδέχεσαι «άνευ όρων» τους συντρόφους σου. Και συχνά παίρνεις ένα «μαχαίρι» και πληγώνεις τις «αχίλλειες πτέρνες τους» και μετά σ’ τ’ ανταποδίδουν κι εκείνοι.
Ποιες είναι άραγε οι πεποιθήσεις σου για τους άντρες; Ότι είναι «άχρηστοι» και «γουρούνια»; Ποιοι είναι οι «προγραμματισμοί» σου; Ότι θέλουν να σ’ εξουσιάσουν ή ότι είναι θύτες ή ότι τους ενδιαφέρει μόνο το σεξ; Ή δεν είναι «διαθέσιμοι» ποτέ για κατανόηση ή συναισθηματικά μοιράσματα ίσως;
Πρόσεχε, γιατί αυτό που πιστεύεις βαθιά μέσα σου το έλκεις στη ζωή σου. Μήπως η γυναίκα μέσα σου έχει πολλές ανικανοποίητες ανάγκες και παραπονιέται διαρκώς, ζητιανεύει, απαιτεί ή χειρίζεται τον άντρα; Ή μήπως περιμένεις κάποιον πρίγκιπα να σε σώσει;
Γιατί έχεις τόσο θυμό, απογοήτευση και παράπονα απ’ τον σύντροφο ή τους «πρώην» ή κάποιον υποψήφιο που φλερτάρεις; Πάλι ο άλλος «φταίει» που δεν ήταν «αρκετός», που είναι «κλειστός», που σ’ έκρινε, σ’ απέρριψε, σε πλήγωσε, σ’ εγκατέλειψε, που δεν σου δίνει αυτά που προσδοκάς; Γιατί άραγε «συντονίστηκες» με τον συγκεκριμένο άντρα και παίχθηκε ξανά και ξανά αυτό το πληγωτικό σενάριο μεταξύ σας;
Εσύ δεν τους μαγνήτισες και τους επέλεξες επίσης;
Ποιος διάλεξε αυτό τον πρωταγωνιστή για να στήσετε μαζί το ίδιο επαναλαμβανόμενο σενάριο στη ζωή σου;
H ασθένεια φέρνει μαζί της και την ενδοσκόπηση, που πολλές φορές πονά αλλά λυτρώνει. Ήρθε ο καιρός να αναλάβεις την ευθύνη της ζωής και της συντροφικότητάς σου. Το αρσενικό και το θηλυκό μέσα σου ζητάνε πιο πολύ από ποτέ να επικοινωνήσουν αληθινά, χωρίς αλληλοκατηγορίες, και ν’ αποδεχτούν ο ένας τον άλλο – να συμφιλιωθούν. Και μετά απ’ αυτόν τον εσωτερικό γάμο και την απομόνωση να κάνουν ειρήνη –η αρσενική και η θηλυκή πλευρά σου–, για να μεταμορφώσεις τη δύσκολη σχέση σου με τον σύντροφό σου ή να έλξεις έναν καινούργιο κατάλληλο σύντροφο, στην εξωτερική πραγματικότητα.
Το βιβλίο Ανθίζοντας της Διονυσίας Γιαννοπούλου κυκλοφορεί από την Key Books σε όλα τα βιβλιοπωλεία.
