Τα αποσυνδετικά επεισόδια μπορούν να απεικονισθούν πλέον αντικειμενικά στον εγκέφαλο, καθιστώντας ορατές κάποιες από τις αόρατες πληγές του παιδικού τραύματος. Τα ευρήματα μπορούν να οδηγήσουν σε νέες θεραπευτικές στρατηγικές.
Η εμπειρία ενός τραύματος μπορεί να προκαλέσει τα λεγόμενα αποσυνδετικά επεισόδια, όπως η αμνησία, η εξωσωματική εμπειρία, η αίσθηση συναισθηματικής απάθειας, τα οποία μπορεί, ενδεχομένως, να βοηθήσουν περιστασιακά στην αντιμετώπισή του. Ωστόσο, η εμπειρία αυτών των επεισοδίων σε έντονο βαθμό ή για μεγάλο χρονικό διάστημα μπορεί να επηρεάσει αρνητικά τη λειτουργικότητα του ατόμου.
Μια ομάδα με επικεφαλής ερευνητές από το ψυχιατρικό νοσοκομείο McLean Hospital βρήκε ότι οι αναλύσεις εγκεφαλικών απεικονίσεων μπορούν να αποκαλύψουν αλλαγές στις λειτουργικές συνδέσεις μεταξύ των περιοχών του εγκεφάλου, οι οποίες συνδέονται με συγκεκριμένα αποσυνδετικά επεισόδια, ως αποτέλεσμα του τραύματος.
Τα ευρήματα αυτά, τα οποία δημοσιεύθηκαν στο περιοδικό American Journal of Psychiatry, μπορεί να φανούν χρήσιμα στην εξατομίκευση της θεραπείας των εν λόγω ασθενών.
Στα πλαίσια της μελέτης, οι ερευνητές εφάρμοσαν μια καινοτόμο τεχνική μηχανικής μάθησης (τεχνητής νοημοσύνης) στις εξετάσεις λειτουργικής μαγνητικής τομογραφίας εγκεφάλου (fMRI) 65 γυναικών με ιστορικό παιδικής κακοποίησης, οι οποίες πλέον υποφέρουν από Διαταραχή Μετατραυματικού Στρες (PTSD).
Η τεχνική αυτή, η οποία αναπτύχθηκε από έναν από τους επικεφαλής ερευνητές, τον Δρ. Meiling Li από το «Athinoula A. Martinos Center for Biomedical Imaging», έδειξε ότι οι μετρήσεις που σχετίζονταν με τις συνδέσεις μεταξύ των διαφορετικών περιοχών του εγκεφάλου συσχετίστηκαν με τα αποσυνδετικά επεισόδια των γυναικών.
Αυτό το εύρημα μάς φέρνει ένα βήμα πιο κοντά στον εντοπισμό ενός «αποτυπώματος» της αποσύνδεσης στον εγκέφαλο, το οποίο θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί ως ένα αντικειμενικό διαγνωστικό εργαλείο, ανέφερε η Δρ. Lauren A.M Lebois, επικεφαλής των νευροαπεικονίσεων στο Ερευνητικό Πρόγραμμα Αποσυνδετικών Διαταραχών και Τραύματος του νοσοκομείου McLean.
Διαβάστε σχετικά: Οι αποσυνδετικές διαταραχές είναι σχεδόν το ίδιο συχνές με την κατάθλιψη, γιατί όμως δεν μας απασχολούν το ίδιο;
Στο μέλλον, όταν οι εγκεφαλικές μετρήσεις φτάσουν σε υψηλά επίπεδα ευαισθησίας και ακρίβειας, θα μπορούσαμε να χρησιμοποιήσουμε αυτές τις αξιολογήσεις σε άτομα που δεν είναι σε θέση να μιλήσουν με αποτελεσματικό τρόπο για τα συμπτώματά τους, όπως, για παράδειγμα, άτομα που εμπρόθετα ή μη, ευτελίζουν ή μεγαλοποιούν τα συμπτώματά τους ή σε περιπτώσεις όπως οι δικαστικές διαδικασίες όπου απαιτούνται αντικειμενικά υποστηρικτικά στοιχεία.
Η Δρ. Lebois σημειώνει ότι η ύπαρξη αποσυνδετικών επεισοδίων και αποσυνδετικών διαταραχών συχνά αμφισβητείται και οι άνθρωποι σπάνια διερωτώνται αναφορικά με αυτά. Αυτή η αμφισβήτηση στις λαϊκές αλλά και ιατρικές κοινότητες τροφοδοτεί ένα φαύλο κύκλο: οι νέες γενιές των κλινικών δεν εκπαιδεύονται σε αυτές τις εμπειρίες, τα επεισόδια αυτά παρεξηγούνται, στιγματίζονται και δεν διαγιγνώσκονται. Και όσον αφορά τη χρηματοδότηση δεν δίνεται προτεραιότητα, σε αυτό τον τομέα της έρευνας.
Κατά συνέπεια, οι άνθρωποι που υποφέρουν από αυτά τα επεισόδια και τις διαταραχές που προκαλούνται από το ψυχολογικό τραύμα στην παιδική ηλικία, δεν έχουν πρόσβαση στις υπάρχουσες παρεμβάσεις ψυχικής υγείας. Πρόκειται για ένα παγκόσμιο ηθικό ζήτημα, καθώς παιδιά κακοποιούνται ή εγκαταλείπονται και εκτός από αυτή την αδικία που βιώνουν, δε μπορούν να λάβουν τη θεραπεία που θα τα βοηθήσει ως ενήλικες, επισημαίνει η Δρ. Lebois.
Αυτή η μελέτη μπορεί να βοηθήσει τους ανθρώπους να αντιμετωπίσουν αυτό το πρόβλημα δείχνοντας ότι τα αποσυνδετικά επεισόδια μπορούν να μετρηθούν αντικειμενικά στον εγκέφαλο, καθιστώντας ορατές κάποιες από τις αόρατες πληγές του παιδικού τραύματος. Ελπίζουμε ότι τα βιολογικά στοιχεία θα είναι πραγματικά ατράνταχτα σχετικά με την αξιοπιστία αυτών των ψυχιατρικών συμπτωμάτων, δηλώνουν οι ερευνητές.
Η αυξημένη επίγνωση και αποδοχή των αποσυνδετικών επεισοδίων μπορεί να κινητοποιήσει τους ασθενείς να αναζητήσουν βοήθεια, τους ειδικούς να προσφέρουν κατάλληλη φροντίδα και τους ασφαλιστικούς φορείς να καλύψουν τη θεραπεία. Η καλύτερη κατανόηση της βιολογίας πίσω από τα αποσυνδετικά επεισόδια και τις διαταραχές μπορεί επίσης να οδηγήσει σε νέες θεραπευτικές στρατηγικές.
Τα σημαντικά ευρήματα αυτής της μελέτης μας έχουν οδηγήσει προς το επόμενο βήμα αυτής της ερευνητικής αναζήτησης, σημειώνει η Δρ. Milissa Kaufman, διευθύντρια του Ερευνητικού Προγράμματος Αποσυνδετικών Διαταραχών και Τραύματος του Νοσοκομείου McLean.
Η ομάδα της Δρ. Kaufman πρόσφατα έλαβε μια πενταετή επιχορήγηση για να μελετήσει πώς η αποσύνδεση μπορεί να επηρεάσει την ικανότητα κάποιου να επωφεληθεί από την υπάρχουσα, τυποποιημένη θεραπεία για τη ΔΜΤΣ. Αυτή η νέα μελέτη μπορεί να μας βοηθήσει να καθορίσουμε ένα νέο πρότυπο φροντίδας για τους ασθενείς με ΔΜΤΣ που υποφέρουν από σημαντικά αποσυνδετικά επεισόδια, επισημαίνει η Δρ. Kaufman.
Μελέτη: Lauren A.M. Lebois, Meiling Li, Justin T. Baker, Jonathan D. Wolff, Danhong Wang, Ashley M. Lambros, Elizabeth Grinspoon, Sherry Winternitz, Jianxun Ren, Atilla Gönenç, Staci A. Gruber, Kerry J. Ressler, Hesheng Liu, Milissa L. Kaufman. Large-Scale Functional Brain Network Architecture Changes Associated With Trauma-Related Dissociation. American Journal of Psychiatry, 2020; appi.ajp.2020.1 DOI: 10.1176/appi.ajp.2020.19060647
Απόδοση: Μαρία Τομπουλίδη - Φοιτήτρια Ψυχολογίας
Επιμέλεια: PsychologyNow.gr
Πηγή
