PsychologyNow Team

Γιατί δυσκολευόμαστε να ζήσουμε στο παρόν;

Γιατί δυσκολευόμαστε να ζήσουμε στο παρόν;

PsychologyNow Team
γυναίκα κάθεται σε καρέκλες σε αίθουσα αναμονής αεροδρομίου και δυσκολεύεται να ζήσει στο παρόν
Image credit: Panagiotis Misdeal / unsplash.com

Πολλοί από εμάς υποφέρουν από ένα ιδιόμορφο πρόβλημα: την αδυναμία να ζήσουν αρμονικά το χρονικό διάστημα που ονομάζουμε «παρόν». Ποιος είναι εκείνος ο παράγοντας που κάνει το μυαλό μας να τριγυρίζει συνεχώς στο παρελθόν και το μέλλον;


Σκεφτείτε ότι πολλοί άνθρωποι ενώ βρίσκονται σε μια πανέμορφη παραλία, μια ηλιόλουστη μέρα, με γαλάζιο ουρανό και όμορφους φοίνικες να προσφέρουν μία ωραία σκιά, ωστόσο βρίσκονται ψυχολογικά κάπου αλλού: βρίσκονται κάπου στη δουλειά ή σε μία νοερή συζήτηση με ένα ανταγωνιστή τους ή σχεδιάζουν την έναρξη μιας νέας επιχείρησης. Ή ίσως να βρίσκονται στα γενέθλια του παιδιού τους: ενώ είναι εξαιρετικά σημαντικό για το παιδί και το αγαπάμε πολύ, ουσιαστικά όμως βρίσκονται αλλού.

Το σώμα μας έχει τις ρίζες του στο τώρα, αλλά το μυαλό μας ξεπερνά το παρόν και προεκτείνεται τόσο στο μέλλον όσο και στο παρελθόν. Γιατί άραγε μας είναι τόσο δύσκολο να βιώσουμε το παρόν, ιδιαίτερα τις ωραιότερες στιγμές του; Και γιατί, αντίστροφα, μπορούμε τόσα γεγονότα να τα απολαμβάνουμε, να τα εκτιμάμε και να τα αντιλαμβανόμαστε, εφόσον έχουν τελειώσει;

Ένα πλεονέκτημα του παρελθόντος είναι ότι είναι μια δραματικά βραχεία έκδοση του παρόντος. Ακόμη και οι καλύτερες μέρες της ζωής μας περιέχουν μια σειρά από θολές και άβολες στιγμές.

Όμως στη μνήμη μας, όπως οι εξειδικευμένοι μοντέρ ακατέργαστων και συχνά αδιάφορων κινηματογραφικών ταινιών, κλειδώνουμε τις πιο σημαντικές στιγμές. Επομένως κατασκευάζουμε αλληλουχίες στιγμών που τις βιώνουμε πολύ πιο σημαντικές από τις συνθήκες που τις δημιούργησαν. Ώρες παρελθοντικής μετριότητας μπορούν να μειωθούν σε έξι τέλειες εικόνες.

Η νοσταλγία είναι το παρόν ενισχυμένο από μια μηχανή επεξεργασίας.

Ο παράγοντας που καταστρέφει το παρόν

Ένας από τους παράγοντες που καταστρέφουν το παρόν, είναι το άγχος. Το παρόν εσωκλείει πάντα έναν τεράστιο αριθμό πιθανοτήτων από πράγματα που μπορούν να συμβούν, μερικά εξαιρετικά τρομακτικά, τα οποία γνωρίζουμε υποσυνείδητα. Θεωρητικά, θα μπορούσαν να συμβούν τα πάντα: ένας σεισμός, μία καρδιακή ανακοπή, μια απόρριψη, τα οποία προκαλούν ένα γενικό άγχος που συνοδεύει τους περισσότερους από εμάς όλη την ώρα. Ο απλός φόβος για το άγνωστο του τι πρόκειται να έρθει.

Όμως, φυσικά, συμβαίνουν μόνο ελάχιστα πράγματα, από τα φοβερά πράγματα που αναμέναμε με αποτέλεσμα να ξεχνάμε το άγχος αμέσως (ή μάλλον να το μεταφέρουμε στο νέο παρόν). Έτσι, όταν θυμόμαστε ένα γεγονός, αυτό που αφήνουμε έξω από αυτό, είναι την ενέργεια, το άγχος, τη σκέψη κτλ που ξοδέψαμε περιμένοντας ένα τρομερό μέλλον που δεν ήρθε ποτέ.


Διαβάστε σχετικά: Πως το παρελθόν μας, επηρεάζει τον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε το παρόν μας


Τα σώματά μας συμβάλλουν περαιτέρω στην απόσπαση της προσοχής μας από το παρόν. Έχουν τις δικές τους διαθέσεις και προγράμματα. Μπορεί να νιώθουν κουρασμένα και άτονα τη στιγμή που το τοπίο γύρω μας, απαιτούσε να δείξουμε αυτοπεποίθηση και χαρά. Αλλά αυτές οι δυσαρμονικές θέσεις περνούν επίσης από μία μνημονική επεξεργασία, επομένως θα μας κάνουν να θυμόμαστε την απόλαυση της θέας του ωκεανού περισσότερο από τη ναυτία που μας έκανε να νιώσουμε.

Τα μυαλά μας είναι σπηλαιώδη, χαοτικά μέρη. Από μέσα τους περνούν τόσα πολλά ερεθίσματα, που τελικά δεν μπορούν να μας δείξουν ακριβώς την πραγματικότητα μπροστά στα μάτια μας. Καταλήγουμε να μην εκτιμάμε το που βρισκόμαστε.

Μπορεί κάποιος να μας εξιστορεί ένα σημαντικό γεγονός και από τη δυσκολία που έχουμε να διαχειριστούμε την οντότητα που ονομάζεται «Εγώ», μας δημιουργείται ένα αίσθημα απογοήτευσης ή κάτι άλλο αντ’ αυτού. Βρισκόμαστε σε μια όμορφη τοποθεσία, αλλά δε μπορούμε να εκτιμήσουμε τη βλάστηση και την εκπληκτική θέα που βλέπουμε, διότι τη σκέψη μας έχει μονοπωλήσει ένα γεγονός που θα συμβεί σε έξι μήνες.

Πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι για τον περίεργο τρόπο με τον οποίο ευθυγραμμιζόμαστε με τον κόσμο και να μη τιμωρούμε αδικαιολόγητα τους εαυτούς μας για τις δυσκολίες του σώματος να υποστηρίξει το ψυχολογικό πλαίσιο που βρισκόμαστε.

Θα πρέπει να είμαστε έτοιμοι να δεχθούμε αυτήν την «απιστία» και ως προς άλλους ανθρώπους - λόγου χάρη σε στιγμές που τους βλέπουμε αγχωμένους σε ένα πάρτι ή δεν φαίνεται να ακούν μια ιστορία που τους λέμε. Μπορεί επίσης και αυτοί να βιώνουν μερικές από τις μεγάλες δυσκολίες του να βρίσκονται στο παρόν.

Όπως και εμείς, πιθανότατα θα απολαύσουν τη συνάντησή μας πολύ περισσότερο όταν το παρόν έχει πάρει θέση με ασφαλή τρόπο στη μνήμη τους.


XristGenn

 

Πηγή: thebookoflife.com
Aπόδοση: Χριστιάννα Γεννατά
Επιμέλεια: PsychologyNow.gr

 

*Απαγορεύεται ρητώς η αναπαραγωγή χωρίς προηγούμενη άδεια των υπευθύνων της ιστοσελίδας*

2. banner diafhmishs mypsychologist koino

Κάντε like στην σελίδα μας στο Facebook 
Ακολουθήστε μας στο Twitter 

Διαβαστε ακομη

Βρείτε μας στα...