Μία ταινία που απεικονίζει την αποξένωση, την ψυχική αγωνία και την πολυπλοκότητα της σύνδεσης όσων υποφέρουν από ψυχικές ασθένειες.
Η ταινία συνδέει τις ζωές τριών γυναικών που ζουν σε διαφορετικές εποχές, καθεμία από τις οποίες ασφυκτιά από βαριά κατάθλιψη.
Οι Virginia Woolf, Laura Brown και Clarissa Vaughan είναι οι τρεις γυναίκες που πρωταγωνιστούν σε αυτήν. Η Virginia Woolf (Nicole Kidman), είναι μία διάσημη συγγραφέας που έχει γράψει την διάσημη νουβέλα Mrs Dalloway, η Laura Brown (Julianne Moore) είναι μία θερμή αναγνώστρια της εν λόγω νουβέλας αλλά και μία απογοητευμένη Αμερικανίδα νοικοκυρά της δεκαετίας του '50 που βρίσκεται στα πρόθυρα της κατάρρευσης. Η Clarissa Vaughan (Meryl Streep) είναι μια Νεοϋορκέζα που ετοιμάζει ένα πάρτι για τον άρρωστο φίλο της που πάσχει από aids.
Και οι τρεις γυναίκες, με άμεσο ή έμμεσο τρόπο, συνδέονται με την κατάθλιψη και την αυτοκτονία. Οι τρεις ιστορίες τους διαδραματίζονται σε διαφορετικές χρονικές περιόδους.
Όλες τους καλούνται να αντιμετωπίσουν παρόμοιες συγκρούσεις, καθώς έχουν το αίσθημα ότι δεν ανήκουν στα κοινωνικά πρότυπα που η κοινωνία τις αναγκάζει να ανταποκριθούν ανά εποχή και να αναλάβουν συγκεκριμένους ρόλους, από τους οποίους θέλουν να ξεφύγουν.
Αξιοπρόσεκτος είναι ο τρόπος που αυτές οι γυναίκες σχετίζονται τόσο με τους οικείους τους όσο και μεταξύ τους. Παρά το γεγονός πως πρόκειται για εντελώς διαφορετικές γυναίκες, οι οποίες ζουν μεταγενέστερα ή προγενέστερα η μία από την άλλη, διακρίνονται αρκετά κοινά χαρακτηριστικά και βιώματα μεταξύ τους. Κάθε μία τους όμως, αντιμετωπίζει με διαφορετικό τρόπο τις εμπειρίες και προκλήσεις που καλείται να διαχειριστεί.
Στην ταινία υπογραμμίζεται το κοινωνικό πρόβλημα του στιγματισμού των ατόμων που πάσχουν από κατάθλιψη, οι οποίοι τις περισσότερες φορές αντιμετωπίζονται με αμηχανία παρά με ενσυναίσθηση από το κοινωνικό σύνολο. Το γεγονός αυτό που επιτείνει την κατάσταση αυτών των ασθενών, όπως φαίνεται και από την εξέλιξη αυτής της ιστορίας. Επιπλέον παρουσιάζονται τα συμπτώματα της κατάθλιψης αλλά και οι συμπεριφορές που προκαλεί στον πάσχοντα, με πιο αναγνωρίσιμο χαρακτηριστικό το αίσθημα της καταπιεσμένης αγωνίας που νιώθει η Laura Brown.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον προκαλεί ο τρόπος που σκιαγραφείται η επίδραση της κατάθλιψης τόσο στους πάσχοντες όσο και στους κοντινούς τους ανθρώπους. Επιπλέον, χαρακτηριστικό της ασθένειας είναι το παράδοξο της ιδιοσυγκρασίας των ασθενών, καθώς ενώ η κατάθλιψη είναι από τη φύση της μία απομονωτική ασθένεια, υπάρχει πάντα εσωτερικά μία επιθυμία ανάκαμψης και επιβίωσης. Στην ταινία αυτό απεικονίζεται με θαυμαστό τρόπο.
Η ταινία αναδύει επίσης τις δυσκολίες που καλείται να αντιμετωπίσει ένας καταθλιπτικός άνθρωπος όπως η αδυναμία λήψης αποφάσεων, η απογοήτευση που βιώνει όταν ακούει τις ιατρικές γνωματεύσεις, τα αρνητικά συναισθήματα που είναι ικανά να τον οδηγήσουν ακόμα και στην αυτοκτονία. Όσον αφορά μάλιστα την αυτοκτονία, η ταινία ωθεί τον θεατή να κατανοήσει τη συναισθηματική κατάσταση που βιώνει τόσο αυτός που αυτοκτονεί, όσο και αυτοί που αφήνει πίσω του, οι οποίοι συχνά γεμίζουν ενοχές και θλίψη.
Η ταινία The Hours απεικονίζει τη σκληρή πραγματικότητα που βιώνουν οι άνθρωποι με κατάθλιψη ή άλλες ψυχικές ασθένειες, μέσα από τα μάτια διαφορετικών πρωταγωνιστών οι οποίοι τελικά έχουν πολλά περισσότερα κοινά στοιχεία απ’ όσα νομίζουν αφού πρέπει να δώσουν την ίδια μάχη.
Παρόλα αυτά, κανείς δεν μπορεί να πει ότι η ιστορία που διαδραματίζεται είναι απαισιόδοξη, καθώς παρά τις αυτοκτονίες που εξελίσσονται, μεταφέρεται ένα μήνυμα θετικό για την αξία της ζωής που όλοι έχουν τη δύναμη να πάρουν στα χέρια τους.
Δείτε εδώ το trailer
