Η Ελληνική Επανάσταση του 1821 μας διδάσκει και μας εμπνέει με όλα αυτά τα στοιχεία για να κάνουμε ατομικές και συλλογικές επαναστάσεις στο σήμερα.
Η Ελληνική Επανάσταση ήταν η ανύψωση της ελευθερίας, του πείσματος, της επιμονής, της πίστης ότι υπάρχει κάτι πιο όμορφο στην απέναντι πλευρά του φόβου και του βολέματος. Οι δύο αυτοί συναισθηματικοί παράγοντες παίζουν σημαντικό ρόλο σε κάθε λογής επανάσταση, είτε συλλογική είτε προσωπική.
Επαναστάσεις, άλλων διαστάσεων, με τον ίδιο στόχο βλέπουμε καθημερινά σε ανθρώπους που βάζουν το δικό τους λιθαράκι στην ένδοξη ιστορία μας για να κάνουν τη χώρα μας καλύτερη, από το πιο μικρό στο πιο μεγάλο, ανάλογα με τη δύναμη του καθενός.
Αυτή η δύναμη, μπορεί να φαντάζει ισχνή ατομικά, όταν όμως ενεργήσει συλλογικά, πολλαπλασιάζεται τρομερά, γεμίζει την ψυχή όλων, εμπνέει και μας κάνει ικανούς να πετύχουμε οτιδήποτε πιστέψουμε και παλέψουμε, αρκεί να το τολμήσουμε.
Αυτό έκαναν και οι ένδοξοι πρόγονοί μας που σίγουρα δεν θα είχαν φτάσει σε τέτοια ανάλυση, καθώς οι περισσότεροι ήταν φτωχοί και αμόρφωτοι: ήταν όμως απείρως πλουσιότεροι σε δύναμη ψυχής, είχαν πίστη, αξίες και ένα ατέρμονο πείσμα να παλέψουν για την προσωπική και συλλογική ελευθερία τους γιατί δεν ανέχονταν να είναι υπόδουλοι ενός λαού που ήταν πολλά σκαλιά υποδεέστερος από τον Ελληνικό. Στάθηκαν όρθιοι ενώπιον των Τούρκων δίνοντας ένα νέο νόημα στη λέξη Επ-ανάσταση.
Οι Έλληνες του 1821 πάλεψαν για την ελευθερία τους χωρίς να γνωρίζουν τι πρόκειται να συναντήσουν μετά. Ήξεραν ότι είναι αρχικά μόνοι τους, καθώς όλοι οι σύμμαχοι στο παρελθόν τους είχαν δώσει υποσχέσεις και τους εγκατέλειψαν, με αποτέλεσμα οι προηγούμενες απόπειρες επανάστασης να πνιγούν στο αίμα. Κατάλαβαν ότι είναι μόνοι τους, όπως είναι και κάθε άνθρωπος μόνος του επ-ανασταστώντας στο παρελθόν του και επιδιώκοντας ένα νέο μέλλον.
Το μέλλον αυτό φοβίζει, βαραίνει τους ώμους και την ψυχή γιατί είναι άγνωστο και δεν ξέρει κανείς τι θα συναντήσει εκεί. Αυτή όμως είναι και η αισιόδοξη πλευρά του: το μέλλον αυτό δεν απαντάται σε κάτι σταθερό αλλά σε μία δυναμική διεργασία και πορεία που δημιουργείται από τον ίδιο τον άνθρωπο.
Διαβάστε σχετικά: Αληθινή ελευθερία
Αυτός και μόνο αυτός, μόλις αποκτήσει επίγνωση της ύπαρξής του και βγει από το φαύλο κύκλο της επιφανειακής επαναληπτικότητας, θα βγει από τα στενά του όρια και θα μπορέσει να ατενίσει την ελευθερία του. Τότε θα εισάγει τον εαυτό του σε μία νέα πορεία, με πυξίδα την εμπιστοσύνη στον εαυτό του και σύμμαχο τις αξίες, το πείσμα και την επιμονή του.
Και όταν φτάσει σε αυτό το μέλλον, θα κληθεί να το υπερασπίζεται κάθε στιγμή, κάθε ώρα και κάθε ημέρα γιατί είναι δικό του επίτευγμα, χωρίς να επιτρέπεται σε κανένα να του το κλονίσει. Αυτό έκαναν οι Έλληνες του 1821, αυτό χρειάζεται να κάνουμε και εμείς σήμερα.
Είμαστε σίγουρα υπερήφανοι για το εθνικό και ένδοξο παρελθόν μας και χρειάζεται να το υπερασπιστούμε και να το γιορτάζουμε. Όχι όμως μόνο ως ένα έθνος που κοιτάζει την ιστορία με παρελθοντολαγνεία επιθυμώντας να ζει ψυχολογικά σε μία άλλη εποχή αλλά αντλώντας υπερηφάνεια και έμπνευση από αυτήν, να ωθηθεί στο παρόν σε νέες αυταπαρνητικές επαναστάσεις, δημιουργώντας μία πατρίδα, ως ένα νέο ζωντανό οργανισμό, που να μπορεί να εκφράσει την ομορφιά της μέσα από τις ευγενείς πράξεις των πολιτών της.
Αυτό είναι το χρέος μας προς τους προγόνους μας που ξεσηκώθηκαν το 1821, ύψωσαν τη φωνή τους, έδειξαν την παλληκαριά τους και βγήκαν από το λήθαργο των αιώνων για να είμαστε εμείς σήμερα ελεύθεροι και να θεωρούμε δεδομένο ό,τι εκείνοι ονειρεύτηκαν.
