Στην Ελλάδα δεν υπάρχει νομικό πλαίσιο που να επιβάλει στους νέους θεραπευτές να κάνουν εποπτεία, είναι όμως ηθική υποχρέωση όλων όσοι αγγίζουμε τις ψυχές άλλων ανθρώπων που μας εμπιστεύονται, να γνωρίζουμε πώς να το κάνουμε σωστά.
Ο ψυχοθεραπευτής μπορεί να είναι ψυχολόγος, ιατρός, κοινωνικός λειτουργός, με εκπαίδευση σε κάποιο είδος ψυχοθεραπείας. Είναι όμως έτοιμος μετά το τέλος της εκπαίδευσής του να αναλάβει την ευθύνη του θεραπευόμενου; Έχει την εμπειρία στην διαχείριση του πένθους, της παιδικής κακοποίησης, του αυτοκτονικού ιδεασμού, του συγκρουσιακού διαζυγίου;
Αν όχι, η μία λύση είναι να επιλέγει τους θεραπευόμενους που πιστεύει ότι μπορεί να διαχειριστεί, ελπίζοντας ότι όλα θα πάνε καλά. Η άλλη λύση είναι να πάρει πολύ σοβαρά την ευθύνη που αναλαμβάνει και να κάνει την απαιτούμενη για όλους μας εποπτεία με έναν πιο έμπειρο θεραπευτή. Κάθε ψυχοθεραπευτής, όποιας κατεύθυνσης και είναι, όποιες σπουδές κι αν έχει στο ενεργητικό του, οφείλει να λαμβάνει βοήθεια σχετικά με την διαχείριση των περιστατικών του.
Το κάθε «περιστατικό» είναι ένα άτομο ή και μια ολόκληρη οικογένεια με συγκεκριμένο ιστορικό (αναπτυξιακό, ατομικό, ιατρικό, κοινωνικό, οικογενειακό, σχέσεων κ.α.) που απευθύνονται στον θεραπευτή γεμάτοι προσδοκίες ότι θα βρουν λύση.
Όταν πρωτοξεκίνησα να κάνω ψυχοθεραπεία σε μια κοπέλα με σοβαρής μορφής κοινωνική φοβία είχα την τεράστια αγωνία ότι αν κάτι πάει στραβά, δεν θα βγει ποτέ από το σπίτι της! Επέλεξα λοιπόν την οδό της εβδομαδιαίας εποπτείας μετά από κάθε συνεδρία. Πήγαινα στην εποπτεία ακόμη και τις εβδομάδες που δεν είχα δει την θεραπευόμενή μου για να συζητήσω όσα δεν είχα προλάβει να πω την προηγούμενη φορά, όσα είχα διαβάσει και δεν είχα καταλάβει καλά και όλα εκείνα που ντρεπόμουν να ρωτήσω αλλού.
Αυτός είναι άλλωστε και ο ρόλος της εποπτείας: ένας έμπειρος θεραπευτής με καλό γνωστικό υπόβαθρο και επαγγελματική εμπειρία αναλαμβάνει να μεταλαμπαδεύσει όσα γνωρίζει στην επόμενη γενιά θεραπευτών, αναλαμβάνει να τους φωτίσει μονοπάτια δύσβατα ή τρομακτικά, χωρίς επίκριση και προκατάληψη.
Στην Ελλάδα δεν υπάρχει νομικό πλαίσιο που να επιβάλει στους νέους θεραπευτές να κάνουν εποπτεία, είναι όμως ηθική υποχρέωση όλων όσοι αγγίζουμε τις ψυχές άλλων ανθρώπων που μας εμπιστεύονται, να γνωρίζουμε πώς να το κάνουμε σωστά.
Συγγραφέας: Τριανταφυλλιά Γαροφαλάκη, Παιδοψυχίατρος, Συστημική ψυχοθεραπεύτρια ζεύγους και οικογένειας
