Ένα συγκλονιστικό ταξίδι αυτό-ανακάλυψης, ωστόσο αυτό που το καθοδηγεί δεν είναι η ελπίδα ή η αισιοδοξία, αλλά ένα ψυχολογικό αδιέξοδο: να αντιμετωπίσει τα φαντάσματα του παρελθόντος και να απαλλαχτεί από την ενοχή που τον παραλύει.
Ένα δράμα βασισμένο σε αληθινή ιστορία που αγγίζει μια σειρά θεμάτων, από την φτώχεια και την υιοθεσία έως την επίμονη λαχτάρα για μια αίσθηση του «ανήκειν» την οποία βιώνουν οι περισσότεροι άνθρωποι.
Υπάρχει κάτι τόσο έντονα ελπιδοφόρο και αισιόδοξο στην ιστορία του Σαρού. Το 2012, έχοντας αποχωριστεί από την οικογένειά του στην Ινδία για 25 ολόκληρα χρόνια και έχοντας την υποστήριξη της ανάδοχης οικογένειάς του από την Αυστραλία, καταφέρνει να εντοπίσει τη μητέρα του και να επανενωθεί μαζί της, χρησιμοποιώντας διάσπαρτες αναμνήσεις από την ηλικία των πέντε ετών μαζί με το Google Earth για να λύσει το αίνιγμα της ιστορίας του.
Η ταινία ξεκινά με τον νεαρό Σαρού και παρακολουθεί το τρομακτικό ταξίδι του καθώς βρίσκεται χαμένος στην άλλη πλευρά της Ινδίας, μακριά από την οικογένειά του. Ανίκανος να μιλήσει την τοπική γλώσσα και χωρίς να μπορεί να βρει τον δρόμο για το σπίτι του, ζει στο δρόμο βιώνοντας διαρκή κίνδυνο, μέχρι, εν τέλει, να σωθεί και να υιοθετηθεί από το ζευγάρι Σου και Τζον, από την Αυστραλία.
Στη συνέχεια, η ταινία μεταβαίνει στη ενήλικη ζωή του Σαρού, ο οποίος παλεύει με το φάντασμα της οικογένειας που άφησε πίσω του και το βάρος της τωρινής οικογένειάς του. Καθώς οδηγείται από μια τρελή ανάγκη να βγάλει άκρη στη ζωή του, καταφεύγει στο Google Earth για να δοκιμάσει να συναρμολογήσει τις ελάχιστες αναμνήσεις που έχει.
Πρόκειται για ένα συγκλονιστικό ταξίδι αυτό-ανακάλυψης, ωστόσο αυτό που το καθοδηγεί δεν είναι η ελπίδα ή η αισιοδοξία, αλλά μία ψυχολογική ορμή, να αντιμετωπίσει τα φαντάσματα του παρελθόντος και να απαλλαχτεί από την ενοχή που τον παραλύει.
Μία από τις πιο εντυπωσιακές ερμηνείες της ταινίας ανήκει στην Νικόλ Κίντμαν, η οποία υποδύεται την Σου, τη θετή μητέρα του Σαρού. Υπάρχει μια σκηνή, ειδικότερα, όπου η μητέρα εξηγεί στον Σαρού γιατί αυτή μαζί με τον σύζυγό της επέλεξαν την υιοθεσία, η οποία, πέρα από την δακρύβρεχτη τελική επανένωση με την βιολογική μητέρα του, αποτελεί το συναισθηματικό επίκεντρο της ταινίας.
Σε αυτή την πολύ ιδιαίτερη και μη αναμενόμενη σκηνή, η Σου μιλάει στον ενήλικο Σαρού για το «όραμα» που είχε όταν ήταν δώδεκα χρονών, το οποίο την έκανε να αποφασίσει ότι, μια μέρα, θα υιοθετούσε δύο αγοράκια με σκουρόχρωμο δέρμα. Ενώ πλημμυρίζει από δάκρυα και ο Σαρού την αγκαλιάζει, η συναισθηματική φόρτιση της σκηνής ανατρέπει την αποφασιστικής σημασίας προοπτική της.
Δείτε εδώ το trailer
Πηγή
Απόδοση – Επιμέλεια: PsychologyNow.gr
*Απαγορεύεται ρητώς η αναπαραγωγή χωρίς προηγούμενη άδεια των υπευθύνων της ιστοσελίδας*
