PsychologyNow Team

Cine-Δρία: «Παράσιτα (2019)» – Μία θυελλώδης ταινία για την κοινωνική ανισότητα

Cine-Δρία: «Παράσιτα (2019)» – Μία θυελλώδης ταινία για την κοινωνική ανισότητα

PsychologyNow Team

Αν ένα παράσιτο πάρει τον έλεγχο του ξενιστή του, τότε τι πρόκειται να συμβεί σε έναν κόσμο όπου όλοι, κατά κάποιο τρόπο, είναι παράσιτα για κάποιους άλλους;


Όταν δεν έχεις τίποτα, τότε δεν έχεις και τίποτα να χάσεις.

Η ταινία Παράσιτα χαρακτηρίζεται από μια εξαιρετικά διαμορφωμένη κοινωνική και αισθητική επίθεση στις ταξικές ανισότητες. Ο συγγραφέας και σεναριογράφος της ταινίας είναι ο Μπονγκ Τζουν-χο.

Μέσα σε 2 ώρες και 12 λεπτά, γινόμαστε στενοί μάρτυρες του πώς απελπισμένοι, άποροι, άστεγοι και πεινασμένοι άνθρωποι προβαίνουν σε ενέργειες, οι οποίες παρόλο που φαίνονται ανήθικες, ταιριάζουν με το ύφος των περιστάσεων.

Το διαχωριστικό εννοιολογικό πλαίσιο μεταξύ του πάνω και του κάτω ορόφου, όπου τα κυριολεκτικά επίπεδα ενός σπιτιού, στην ουσία, οριοθετούν τις διαφορές μεταξύ των πλουσίων και εκείνων που τους υπηρετούν, εδώ και πολλά χρόνια λειτουργεί ως στερεότυπο για την ταξική διαίρεση. Οι άνθρωποι που ζουν «στον επάνω όροφο» είναι βολεμένοι και χαρούμενοι, και προτιμούν να αγνοούν το τι συμβαίνει από «κάτω» τους, δηλαδή με τους υπαλλήλους τους, οι οποίοι κάνουν τη δουλειά τους και ζουν μια αόρατη ζωή δίπλα τους.

Η ταινία περιγράφει μια ιστορία δύο οικογενειών οι οποίες ζουν σε μια συμβιωτική σχέση

Η πλοκή ξεκινά με τη σατιρική ιστορία κάποιων απατεώνων, συγκεκριμένα της οικογένειας Κιμ, η οποία αν και δεν έχει ακόμα πληγεί από τη φτώχεια, σίγουρα κατευθύνεται προς τα εκεί. Η οικογένεια αποτελείται από δύο γονείς και δύο παιδιά που δεν μπορούν να αντέξουν οικονομικά τα έξοδα του πανεπιστημίου και ζουν σε ένα σκοτεινό διαμέρισμα, του οποίου το μισό τμήμα βρίσκεται κάτω από το έδαφος. Πρέπει να κοιτάζουν ψηλά από τα παράθυρά τους για να βλέπουν τι ακριβώς συμβαίνει στο πεζοδρόμιο, ακριβώς έξω από το σπίτι τους.

Οι Κιμ τα βγάζουν πέρα με δυσκολία, διπλώνοντας κουτιά πίτσας για να κερδίσουν έστω λίγα μετρητά, ενώ τρέχουν διαρκώς μέσα στο διαμέρισμα κυνηγώντας το σήμα wifi από το διπλανό καφενείο. Όταν το συνεργείο απολύμανσης έρχεται για να ψεκάσει τους δρόμους, αυτοί ανοίγουν τα παράθυρά τους, ελπίζοντας να σκοτώσουν κάποια από τα έντομα που ζουν μαζί τους.

Μια μέρα, ο γιος Κι-γου έρχεται αντιμέτωπος με μια μεγάλη ευκαιρία. Ο φίλος του παραιτείται από τη διδασκαλία αγγλικών ενός πλούσιου έφηβου κοριτσιού και συστήνει τον Κι-γου ως αναπληρωτή του. Ο Κι-γου συμφωνεί, συστήνεται στην οικογένεια Παρκ ως «Κέβιν» και αρχίζει να διδάσκει την Ντα-χάι, η οποία αμέσως τον ερωτεύεται.

Μέσα από κάποια συμπτωματικά γεγονότα και κάποια ευρηματικά ψέματα, ο Κι-γου σύντομα να καταφέρνει να πείσει την οικογένεια Παρκ να προσλάβει και τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειάς του, όπως την αδερφή του ως δασκάλα τέχνης στον μικρότερο αδελφό της Ντα-χάι, τον πατέρα του ως σοφέρ του πλούσιου επιχειρηματία-πατέρα και την μητέρα του ως οικονόμο του σπιτιού, χωρίς οι Παρκ να έχουν συνειδητοποιήσει ότι έχουν προσλάβει μια ολόκληρη οικογένεια. Όλοι φαίνεται να είναι χαρούμενοι και όλα εξελίσσονται καλά γύρω τους. Μέχρι που κάποια στιγμή, τα πάντα ανατρέπονται.

Η ταινία είναι ένα απρόβλεπτο αριστούργημα που βάζει σε σκέψεις για την ανισότητα

Οι ταινίες του Μπονγκ είναι πάντα ξεκαρδιστικές και κωμικές, οι οποίες, στη συνέχεια, καταλήγουν να γίνονται βίαιες. Δεν υπάρχουν πραγματικοί ήρωες αλλά λίγοι αληθινοί κακοποιοί. Οι άνθρωποι κάνουν ποταπά πράγματα ο ένας στον άλλο, ωστόσο καταλαβαίνουμε τον λόγο. Όσοι συμμετέχουν σε μια ταινία Μπονγκ είναι, τουλάχιστον σε κάποιο βαθμό, θύματα των περιστάσεών τους. Είναι γρανάζια ενός πολύ μεγαλύτερου μηχανισμού ή με άλλα λόγια, πλάσματα που ζουν σε ένα οικοσύστημα που δεν μπορούν να ελέγξουν.

Είναι μια ταινία για την άσχημη, βίαιη ευθυμία της σύγχρονης ζωής, όπου μερικοί άνθρωποι ζουν στην όμορφη ύπαιθρο και άλλοι αναγκάζονται να ζουν στην σκιά, ωστόσο ο ένας «ρουφάει» το αίμα της ζωής του άλλου. Το ευχάριστο στην ταινία Παράσιτα είναι η ανακάλυψη του ποιους αφορά ο τίτλος και γιατί αυτοί είναι όντως παράσιτα.

Η ταινία σερβίρει ένα πλούσιο μείγμα καυστικού χιούμορ και καταστροφής μέσω των χώρων που ζουν οι χαρακτήρες, από το σκοτεινό ημιυπόγειο των Κιμ έως το ευρύχωρο και ευάερο σπίτι των Παρκ, έργο τέχνης χτισμένο από διάσημο αρχιτέκτονα. Η αντίθεση αυτή είναι μια έντονη υπενθύμιση για το τι θα μπορούσαν να έχουν οι Κιμ και πώς θα ένιωθαν, σε αυτή την περίπτωση.

Μπορεί η ταινία να είναι αρκετά διασκεδαστική, ωστόσο μας βάζει σε βαθιά σκέψη. Μέχρι να έρθει η κάθαρση, νομίζουμε ότι φτάνει στο τέλος της, όμως ένας επίλογος προσθέτει μια νέα απροσδόκητη εξέλιξη στο όλο θέμα.

Εάν ένα παράσιτο πάρει τον έλεγχο του ξενιστή του, τότε τι πρόκειται να συμβεί σε έναν κόσμο όπου όλοι, κατά κάποιο τρόπο, είναι παράσιτα για κάποιους άλλους;

Δείτε εδώ το trailer

Κάντε like στην σελίδα μας στο Facebook 
Ακολουθήστε μας στο Twitter 

Βρείτε μας στα...