Κάθε συντροφική σχέση είναι αδιαμφισβήτητα διαφορετική, ξεχωριστή και μοναδική. Είναι ιδιαίτερα ωφέλιμο οι σύντροφοι να προσπαθούν να δημιουργούν και να διατηρούν μια υγιή σχέση, η οποία προσφέρει αμοιβαίο αίσθημα ικανοποίησης.
Ένας σημαντικός παράγοντας που συμβάλλει σε αυτό, είναι η ποιότητα της επικοινωνίας. Η προσπάθεια επικοινωνίας των αναγκών μας με θετικό τρόπο, όπως η έκφραση στοργής και ζεστασιάς ενισχύει την συντροφική σχέση. Ο διάλογος, η προσπάθεια επίλυσης διαφωνιών με εποικοδομητικό τρόπο, όπως η εύρεση εναλλακτικών λύσεων συμβάλλουν επίσης ευνοϊκά.
Αντίθετα, η επιθετικότητα με άμεσο ή έμμεσο τρόπο, όπως η επίρριψη κατηγοριών, η ειρωνεία και οι προσβολές, αποτελούν δυσλειτουργικό τρόπο επικοινωνίας. Οι σύντροφοι γίνονται αμυντικοί, ασκούν κριτική, προσπαθούν να επιβάλλουν τα «θέλω τους» με ακατάλληλο τρόπο, και δυσκολεύονται να ακούσουν ενεργητικά τον άλλον ( Karney & Bradbury, 2016).
Η ευγνωμοσύνη αποτελεί ένα θετικό συναίσθημα που αφορά την αντίληψη και επίγνωση προσπαθειών και συνεισφοράς του συντρόφου ως πολύτιμη και αξιοσημείωτη (Kubacka, Finkenauer, & Rusbult, 2011). Αξιολογώντας με θετικό τρόπο τον ρόλο του συντρόφου μας στην σχέση, βιώνουμε περισσότερα θετικά συναισθήματα, λιγότερο άγχος και μεγαλύτερη ικανοποίηση από την σχέση.
Η εμπιστοσύνη αποτελεί θεμελιώδες στοιχείο για την ικανοποίηση από την σχέση (Rempel, Holmes, & Zanna, 1985). Όταν ο σύντροφός μας, μας εμπνέει εμπιστοσύνη, αυτόματα νιώθουμε μεγαλύτερη σιγουριά, πληρότητα και ασφάλεια μέσα στην σχέση. Νιώθουμε λιγότερο στρες, μπορούμε να προσαρμοστούμε καλύτερα σε αλλαγές, και δεσμευόμαστε περισσότερο στην παρούσα σχέση (Wieselquist, Rusbult, Foster, & Agnew, 1999).
Διαβάστε σχετικά: Η θεραπευτική δύναμη της συντροφικής σχέσης
Τέλος, η ενσυναίσθηση αποτελεί έναν σημαντικό προστατευτικό παράγοντα της ποιότητας της σχέσης του ζευγαριού. Η ικανότητα κατανόησης του εσωτερικού πλαισίου αναφοράς και η κατάλληλη ανταπόκριση στα συναισθήματα του συντρόφου, μπορεί να ενδυναμώσει την συντροφική σχέση.
Προσπαθώντας να δούμε την οπτική του συντρόφου μας, και αυτός αντίστοιχα την δική μας, μπορούμε πολύ πιο εύκολα να επιλύσουμε κάποια διαφωνία, να διαπραγματευτούμε, και να καταλήξουμε σε μια κοινή λύση ή απόφαση. Να κατανοήσουμε τα όρια τόσο τα δικά μας, όσο και του συντρόφου μας, με απώτερο στόχο την ύπαρξη μιας κοινής κατεύθυνσης. Η ικανότητα αμοιβαίας συνεργασίας είναι δίχως άλλο βοηθητική και ωφέλιμη για κάθε σχέση (Rosen, Mooney, & Muise, 2017).
Σαφώς από την θεωρία στην πράξη υπάρχει τεράστια διαφορά. Είναι παράλογο να θεωρήσουμε ότι μπορούμε να είμαστε σε μόνιμη βάση διαθέσιμοι, σταθεροί, υπομονετικοί, και στοργικοί προς τον σύντροφο μας. Κανείς δεν είναι τέλειος.
Όλοι κάνουμε και θα συνεχίζουμε να κάνουμε λάθη, θα υπάρξουν δύσκολες μέρες στις οποίες θα ξεσπάσουμε στον σύντροφό μας, όπως και εκείνος σε εμάς, θα υπάρξουν στιγμές στις οποίες η επικοινωνία μας θα είναι δυσλειτουργική και θα νιώθουμε ότι δεν μας καταλαβαίνει και δεν ανταποκρίνεται στις ανάγκες μας.
Αυτό που έχει σημασία είναι να αναγνωρίζουμε τα λάθη και τις αδυναμίες μας, να έχουμε επίγνωση αυτών και να διερευνούμε τρόπους ώστε να τα διαχειριζόμαστε κατάλληλα. Να εκφράζουμε τις ανάγκες και τις επιθυμίες μας με εποικοδομητικούς τρόπους, και να είμαστε έτοιμοι να ακούσουμε τις ανάγκες και τις επιθυμίες του συντρόφου μας.
Να προσπαθήσουμε να υιοθετήσουμε μια ρεαλιστική στάση, η οποία μας υπενθυμίζει ότι δεν μπορούν τα πράγματα να γίνονται πάντα όπως τα θέλουμε. Η συντροφική σχέση μπορεί να γίνει πιο αποτελεσματική και ποιοτική, αρκεί να προσπαθούν καθημερινά και οι δύο σύντροφοι, επιδεικνύοντας αγάπη, σεβασμό, αποδοχή, κατανόηση, και ενσυναίσθηση.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
- Karney, B., R., & Bradbury, T., N. (2016). Does couples’ communication predict marital satisfaction, or does marital satisfaction predict communication? Journal of Marriage and Family, 78, 680-694. doi: 10.1111/jomf.12301
- Kubacka, K., E., Finkenauer, C., & Rusbult, C., E. (2011). Maintaining close relationships: Gratitude as a motivator and detector of maintenance behavior. Personality and Psychology Social Bulletin, 37(10), 1362-1375, https://doi.org/10.1177/0146167211412196
- Rempel, J.K., Holmes, J.G. & Zanna, M.P. (1985). Trust in close relationships. Journal of Personality and Social Psychology, 49, 95-112. Doi: http://dx.doi.org/10.1037/0022-3514.49.1.95
- Rosen, N., O., Mooney, K., & Muise, A. (2017). Dyadic empathy predicts sexual and relationship well-being in couples transitioning to parenthood. Journal of Sex and Marital Therapy, 43(6), 543-559. doi: 10.1080/0092623X.2016.1208698
- Wieselquist, J., Ruslbult, C., E., Foster, C., A., & Agnew, C., R. (1999). Commitment, pro-relationship behavior, and trust in close relationships. Journal of Personality and Social Psychology, 77(5), 942-966. Doi: https://doi.org/10.1037/0022-3514.77.5.942
*Απαγορεύεται ρητώς η αναπαραγωγή χωρίς προηγούμενη άδεια των υπευθύνων της ιστοσελίδας*
