Οι γονείς χρειάζεται να αποκτήσουν καλλίτερη διαχείριση του εαυτού τους και της οικογένειας για μία πιο χαρούμενη εμπειρία όλων των συμμετεχόντων σε αυτή.
Δημοσιογράφος:
Ποια η αίσθησή σας μετά από δύο χρόνια συνεχούς λειτουργίας των «Σχολών Γονέων»;
‘Ερη Κεχαγιά:«η αίσθηση που παίρνω από τον κόσμο που συμμετέχει – που σύνολο έχει ξεπεράσει τα 250 άτομα σε όλες τις ομάδες - είναι κάτι παραπάνω από θετική. Θα έλεγα ενθουσιώδης και τιμητική.
Αυτό άλλωστε γίνεται φανερό στη συνέπεια με την οποία προσέρχονται όλοι στις συναντήσεις - θα μπορούσα να πω χαριτολογώντας, «βρέξει- χιονίσει», όλοι δίνουν το «παρών».
Αξιοσημείωτη είναι και η συμμετοχή μπαμπάδων στις ομάδες, που αν και μειοψηφία, δίνουν πραγματικά μία άλλη διάσταση στην όλη συζήτηση που γίνεται ακόμη πιο ενδιαφέρουσα και χρήσιμη θέλω να πιστεύω.
Αυτό το γεγονός πρέπει να χαροποιεί όλους μας, γιατί είναι ενδεικτικό της αυξανόμενης συνειδητοποίησης του σημαντικού ρόλου που διαδραματίζει ο πατέρας ως ο εκφραστής του «νόμου», της τάξης, του δικαίου, της επαφής του παιδιού με την εξωτερική πραγματικότητα και της βοήθειας του, στο να κατανοήσουν τα βλαστάρια του, ότι κάθε ενέργεια και συμπεριφορά έχει επιπτώσεις.
Εντυπωσιάστηκα επίσης με τη ζέση και το έντονο ενδιαφέρον από γιαγιάδες, από τις οποίες δέχθηκα και πολλά αιτήματα, να δημιουργηθεί μία ομάδα γιαγιάδων!! Αφού όπως εξηγούν, νοιώθουν μεγάλη την ευθύνη, μια και αυτές καλούνται μοιραία να έχουν τα εγγόνια τους για αρκετές ώρες την ημέρα λόγω εργασίας και υποχρεώσεων εκτός σπιτιού των δύο γονέων. Κατ’ εκείνες ισχύει το γνωστό, «του παιδιού μου το παιδί, είναι δύο φορές παιδί μου!», θεωρούν τη σχέση τους με τα εγγόνια τους μοναδική και - οποία η έκπληξή μου - όταν συζητώντας μαζί τους με παρέπεμψαν – ούσες πολύ ενημερωμένες ήδη, στην αναφορά του Jean-Paul Sartre, του Γάλλου φιλοσόφου,ότι τις εκφράζει απόλυτα και τις ίδιες και αισθάνονται ότι σχύει το λεγόμενό του “Μπορούσα να κάνω τη γιαγιά μου να εκστασιάζεται από ευτυχία μόνο και μόνο επειδή πεινούσα!”
Και πράγματι ψυχολογικά μιλώντας, ισχύει, ότι αναπτύσσονται μοναδικοί δεσμοί στη σχέση παππούδων με εγγόνια, αφού σε αυτούς τα τελευταία, βρίσκουν μεγαλύτερη αποδοχή, υποστήριξη, κατανόηση μαζί με λιγότερες απαιτήσεις για πειθαρχία. Έτσι τα παιδιά βιώνουν τη σχέση αυτή ως πιο χαλαρή και γενναιόδωρη, κάτι που τα εκστασιάζει, γεμίζοντάς τα θετική ενέργεια, ενώ επίσης, αντίθετα, σε καταστάσεις κρίσης της οικογένειας τους, τα παιδιά νοιώθουν ότι έχουν ένα αγαπημένο πρόσωπο εμπιστοσύνης να αποτανθούν, το οποίο μπορεί να αναλάβει τη φροντίδα τους και να τα κάνει να νιώσουν ασφάλεια και θαλπωρή.
Δημοσιογράφος: Τι βλέπετε να περιμένουν οι γονείς από τις εν λόγω ομάδες;
Έρη Κεχαγιά: Αυτό λοιπόν που περιμένουν οι γονείς από τις ομάδες, είναι να βρουν στήριξη και συμπαράσταση στο δύσκολο έργο τους.
Ταυτόχρονα να εκφράσουν τα συναισθήματά τους και τους φόβους τους στο βαθμό που επιλέγει ο καθένας και επιθυμεί.
Να ανταλλάξουν εμπειρίες και γνώσεις και να ακούσουν εναλλακτικές λύσεις σε δεδομένα κοινά προβλήματα που τους απασχολούν.
Να λάβουν γνώσεις βάσει επιστημονικών δεδομένων από τον ειδικό, προκειμένου να τηρούν μία υγιή στάση απέναντι στα παιδιά τους, νοιώθοντας ταυτόχρονα ότι προσφέρουν σε αυτά κατεύθυνση και πλαίσιο να κινηθούν, ώστε να μάθουν τα ίδια να παίρνουν αποφάσεις κατάλληλες για τον εαυτό τους, κρατώντας όμως οι ίδιοι, την ισορροπία, έτσι ώστε να μην παραβιάζουν και τα δικά τους αναφαίρετα δικαιώματα. Να βρουν την ισορροπία μεταξύ του να βιώνουν μία ζωή χωρίς να κατακλύζονται από ενοχές, ή να παραπαίουν μεταξύ επιτρεπτικότητας και αυταρχισμου.
Να αποκτήσουν έτσι, καλλίτερη διαχείριση του εαυτού τους και της οικογένειας για μία πιο χαρούμενη εμπειρία όλων των συμμετεχόντων σε αυτή, αφού μέσω της ομάδας τελικά, θεωρώ προσωπικά ότι ισχύει αυτό που αναφέρει γενικότερα η De Gaetano (2004), ότι είναι σα να στρέφονται περισσότερο στην καλλιέργεια ενός εσώτερου εαυτού τους, δημιουργώντας έμμεσα τις προϋποθέσεις, το ίδιο να έχουν τη δυνατότητα να καλλιεργήσουν και τα παιδιά τους, επιτυγχάνοντας μία θετικότερη αυτοεικόνα.
Επισκεφτείτε την ιστοσελίδα της Ελευθερίας-Έρης Κεχαγιά
Δείτε εδώ το Α' μέρος του άρθρου «Η πρόκληση να είμαστε γονείς....!»
Δείτε εδώ το Γ' μέρος του άρθρου «Η πρόκληση να είμαστε γονείς....!»
