Όλο και περισσότεροι έφηβοι ζητούν την εξειδικευμένη βοήθεια των επαγγελματιών υγείας και ψυχολογίας. Τι μπορεί να κρύβεται πίσω από αυτή την αύξηση;
Σήμερα, όλο και περισσότεροι νέοι άνθρωποι μαστίζονται από προβλήματα ψυχικής υγείας. Πράγματι, η κατάθλιψη, το άγχος, τα προβλήματα συμπεριφοράς και οι εξαρτήσεις έχουν αυξηθεί σε εκείνους που αποτελούν το μέλλον της κοινωνίας μας.
Η ταλαιπωρία αυτών των νέων συνεπάγεται επίσης την ταλαιπωρία των οικογενειών τους και των ανθρώπων γύρω τους. Όπως είναι φυσικό, η αύξηση των προβλημάτων ψυχικής υγείας στους νέους έχει θορυβήσει τους επαγγελματίες υγείας. Έχουν προτείνει ορισμένες από τις πιθανές αιτίες που θα μπορούσαν να κρύβονται πίσω από αυτή την άνοδο.
Η ψυχική υγεία των νέων, υπό εξέταση
Είναι αποδεδειγμένο γεγονός ότι η ψυχική υγεία των νέων επιδεινώνεται σταδιακά. Αυτό υποδηλώνεται από τα ποσοστά επιπολασμού της (Pardo, 2012).
Χρησιμοποιούμε τον επιπολασμό ως όρο για να ποσοτικοποιήσουμε τον αριθμό των περιπτώσεων σε μια συγκεκριμένη χρονική περίοδο. Ο ΠΟΥ έχει προειδοποιήσει ότι έως και το 30% των νέων υποφέρουν σήμερα από κάποια ψυχική διαταραχή.
Οι διαταραχές που εμφανίζονται συχνότερα στους νέους είναι οι διαταραχές συμπεριφοράς (ιδίως στα αγόρια) και οι συναισθηματικές διαταραχές (στα κορίτσια). Έρευνα που διεξήγαγε η Esperanza Navarro, από το Πανεπιστήμιο της Βαλένθια (Ισπανία) με 470 νέους υποστήριξε ότι:
Το 21% από αυτούς έπασχαν ενδεχομένως από διαταραχή συμπεριφοράς.
Το 17% έπασχαν από αγχώδη διαταραχή.
Το 11% είχε ΔΕΠΥ.
Το 4% έπασχε από διατροφική διαταραχή.
Επιπλέον, ο Vallejo Pareja (2022) ισχυρίζεται ότι υπήρξε επίσης αύξηση του αριθμού των περιπτώσεων υπερκινητικής συμπεριφοράς, καθώς και διασπαστικής συμπεριφοράς. Τα προαναφερθέντα στοιχεία τείνουν να θέσουν το ερώτημα γιατί επιδεινώνεται η ψυχική υγεία των νέων.
Διαβάστε σχετικά: Γιατί αυξάνεται συνεχώς το εφηβικό άγχος;
Μήπως η ζωή είναι πιο δύσκολη από πριν; Ή μήπως υπάρχει κάποιο μεθοδολογικό πρόβλημα;
Αν ρίξουμε μια ματιά στο πρόσφατο παρελθόν, ίσως μπορέσουμε να κατανοήσουμε τα αίτια αυτής της αύξησης. Επομένως, πρέπει να σταματήσουμε και να αναλογιστούμε τα τελευταία γεγονότα που επηρέασαν την κοινωνία μας, όπως:
- Η Μεγάλη Ύφεση. Χτύπησε ολόκληρο τον κόσμο και βιώθηκε πιο έντονα μεταξύ 2008 και 2013. Στην πραγματικότητα, η κοινωνία δεν ανέκαμψε ποτέ πραγματικά από τις συνέπειές της. Η ανεργία των νέων ήταν μία από αυτές τις επιπτώσεις.
- Η πανδημία του 2020. Δυστυχώς, ακριβώς όταν όλα έδειχναν ότι η Μεγάλη Ύφεση είχε περάσει και η κοινωνία φαινόταν να εισέρχεται σε μια νέα "χρυσή περίοδο", ο ιός SARS-CoV-2 έφερε τα πάντα σε αδιέξοδο.
Η εφηβεία είναι ένα βαθιά κοινωνικό στάδιο της ζωής. Μέσα από την αλληλεπίδραση με άλλους ανθρώπους, οι νέοι ενήλικες χτίζουν την ταυτότητά τους μέσω συγκρίσεων. Ωστόσο, κατά τη διάρκεια της πανδημίας, έπρεπε να θυσιάσουν την κοινωνική επαφή. Αυτό είχε σημαντικό αντίκτυπο στην "κανονική ή φυσιολογική ανάπτυξή" τους.
Η επιστήμη έχει επιβεβαιώσει αυτό το γεγονός. Πράγματι, η έρευνα διαπίστωσε ότι, κατά τη διάρκεια του εγκλεισμού, οι έφηβοι ένιωθαν πιο μοναχικοί. Κατά συνέπεια, στράφηκαν συχνότερα σε ψηφιακές εναλλακτικές λύσεις για να κοινωνικοποιηθούν. Το γεγονός αυτό έχει συνδεθεί με την αύξηση των περιπτώσεων κατάθλιψης και αυτοκτονιών.
Μεγαλύτερη ευαισθητοποίηση
Θα πρέπει επίσης να επισημάνουμε ότι οι ειδικοί διεξάγουν σήμερα έρευνες υψηλότερης ποιότητας. Για παράδειγμα, οι μελέτες σχετικά με τον επιπολασμό ήταν προηγουμένως σπάνιες, αλλά σήμερα είναι άφθονες. Αυτό θα μπορούσε να σημαίνει ότι τα στοιχεία επιπολασμού, που προηγουμένως ήταν ελλιπή (και επομένως χαμηλότερα), έχουν τώρα αυξηθεί ως συνέπεια του μεγαλύτερου όγκου ερευνών. Μεταξύ των εξελίξεων συγκαταλέγονται τα ακόλουθα (Vallejo, 2022):
- Μεγαλύτερος αριθμός τυχαιοποιημένων κλινικών δοκιμών με υψηλή μεθοδολογική αυστηρότητα σχετικά με τη συχνότητα διαφόρων κλινικών οντοτήτων στην παιδική και εφηβική ηλικία.
- Μεγαλύτερος έλεγχος, αυστηρότητα και ευρωστία στα αποτελέσματα που λαμβάνονται.
- Καλύτερος προσδιορισμός των στοιχείων που έχουν αντίκτυπο στην αιτιολογία των διαταραχών της παιδικής και εφηβικής ηλικίας. Στην πραγματικότητα, βελτίωση της διάγνωσης.
- Αύξηση του αριθμού των διαγνωστικών ετικετών. Στην πραγματικότητα, το 1950, οι ειδικοί είχαν προσδιορίσει συνολικά 106 διαταραχές. Σήμερα, μπορούν να διαγνώσουν έως και 216 (Echeburúa, 2014).
Τα προβλήματα υγείας είναι βαθιά ριζωμένα στην κατάσταση του περιβάλλοντος. Προκύπτουν και αλληλεπιδρούν με παράγοντες στο περιβάλλον του ατόμου. Για παράδειγμα, η εργασία, οι οικογενειακές σχέσεις (και η ευημερία ή η δυσφορία των γονέων τους), καθώς και το σχολείο ή το πανεπιστήμιο.
Από την άλλη πλευρά, θα πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι η πρόοδος όσον αφορά την καλύτερη ποιότητα στην έρευνα και τη διάγνωση θα μπορούσε επίσης να συμβάλει στην αναφερόμενη επιδείνωση της ψυχικής υγείας των νέων σήμερα.
Απόδοση - Επιμέλεια: PsychologyNow.gr
Πηγή
*Απαγορεύεται ρητώς η αναπαραγωγή χωρίς προηγούμενη άδεια των υπευθύνων της ιστοσελίδας*
