Μεταξύ των πολωμένων πολιτικών και διαφωνιών για τον τρόπο ανταπόκρισης του COVID-19, ήταν μόνο θέμα χρόνου το πολιτικό άγχος να φτάσει στα γραφεία των ψυχολόγων.
Ως ψυχίατρος, δεν έχω μιλήσει ποτέ τόσο πολύ για πολιτική με τους θεραπευόμενούς μου όσο τα τελευταία δύο χρόνια.
Εξεπλάγην, παρόλα αυτά, όταν οι συζητήσεις άρχισαν να αλλάζουν και από πιο αφηρημένες έννοιες να μετατρέπονται σε συγκεκριμένες ερωτήσεις για το ποια είναι η προσωπική μου άποψη σχετικά με θέματα που είχαν πολιτική χροιά. Οι θεραπευόμενοι άρχισαν να ρωτάνε τις απόψεις μου σχετικά με τις διαμάχες πάνω στο θέμα του COVID – 19, τη ψυχική υγεία του Ντόναλντ Τραμπ, την ελευθερία του λόγου, το κίνημα Black Lives Matter και τη χρήση αντωνυμιών που προάγουν την ουδετερότητα του φύλου.
Τα πολιτικά θέματα φαίνεται να βρίσκονται παντού, και δεν διστάζουν να χτυπήσουν την πόρτα του παραδείσου αλλά και των ψυχοθεραπευτών. Από τις 24ωρες μεταδόσεις ειδήσεων στα κανάλια μέχρι τα hashtags των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, περιτριγυριζόμαστε όλοι από ασταμάτητες καμπάνιες, συζητήσεις και μερικές φορές καβγάδες πάνω στα θέματα της πολιτικής. Μερικές φορές ίσως να αναμειγνυόμαστε και εμείς οι ίδιοι σε αυτά.
Πολιτικό άγχος
Όλοι θα πρέπει να παίρνουν μέρος στις αποφάσεις που επηρεάζουν την κοινότητά τους. Παρόλα αυτά, ένας σημαντικός αριθμός ανθρώπων επιτρέπουν στο άγχος που γεννάται από τα πολιτικά θέματα να τους επηρεάζει τόσο πολύ που τελικά τους αρρωσταίνει.
Σε μια έρευνα που διεξήχθη το 2019, περίπου το 40% των Αμερικάνων είπαν ότι τα πολιτικά ζητήματα ήταν πηγή σημαντικού άγχους, αϋπνίας και ακόμα και αυτοκτονικών σκέψεων. Το αρνητικό αντίκτυπο ήταν περισσότερο κυρίαρχο στους νέους, τους πολιτικοποιημένους και σε αυτούς που αντιμάχονταν την κυβέρνηση.
Η συνεχής έκθεση στο πολιτικό άγχος έχει συσχετισθεί με αυξημένο ρίσκο για εκδήλωση γενικότερου άγχους, κατάθλιψης και κακών επιλογών στον τρόπο ζωής όπως επίσης και χειροτέρευση της γενικής υγείας του ανθρώπου.
Μέρος της επιρροής του πολιτικού κλίματος στη γενική υγεία είναι η πόλωση, με ένα σχετικό ποσοστό του πληθυσμού να ομαδοποιείται γύρω από τα άκρα του φιλελεύθερου / συντηρητικού φάσματος. Επιπρόσθετα, οι φωνές από αυτά τα άκρα φαίνεται πως πολλαπλασιάζονται από τους αλγόριθμους των μέσων κοινωνικής δικτύωσης.
Η άφιξη του COVID-19 βρήκε μια ήδη διχασμένη κοινωνία. Ιδεολογίες και κομματικές πολιτικές, κατέληξαν στον σχηματισμό απόψεων για την πανδημία και συνεπώς, την προσκόλληση σε προληπτικά μέτρα όπως οι μάσκες, τα lockdowns και οι εμβολιασμοί.
Για παράδειγμα, μια μελέτη που διεξήχθη στις Ηνωμένες Πολιτείες το 2020, βρήκε ότι οι συντηρητικοί ήταν πιο πιθανό να δηλώσουν ότι η πανδημία του COVID-19 λάμβανε υπερβολική κάλυψη από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης και ότι οι άνθρωποι υπερέβαλαν στις αντιδράσεις τους όσον αφορούσε τον κορονοϊό. Από την άλλη, οι φιλελεύθεροι έτειναν να αναφέρουν ότι η κυβέρνηση δεν έκανε αρκετά πράγματα για να περιορίσει την εξάπλωση του COVID-19.
Διαβάστε σχετικά: Η θεραπεία δεν είναι πολυτέλεια, είναι αυτοφροντίδα
Η πολιτική στη θεραπεία
Μεταξύ των πολωμένων πολιτικών και διαφωνιών για τον τρόπο ανταπόκρισης του COVID-19, ήταν μόνο θέμα χρόνου το πολιτικό άγχος να φτάσει στα γραφεία των ψυχοθεραπευτών, των ψυχιάτρων και των εργαζόμενων πάνω στα θέματα της ψυχικής υγείας. Από το 2019, το πολιτικό κλίμα είχε μια απροσδόκητη και συντριπτική επιρροή στους θεραπευόμενους που υπόκεινταν σε ψυχοθεραπεία. Αυτές οι συζητήσεις έχουν απασχολήσει το κέντρο πολλαπλών συνεδριών με έναν τρόπο που, για μερικούς θεραπευτές, είχε να ειδοθεί από την τρομοκρατική επίθεση της 9/11.
Έχει γίνει πιο κοινό για τους ανθρώπους να θέλουν να γνωρίζουν τις πολιτικές απόψεις των ανθρώπων που φροντίζουν την υγεία τους και ιδιαίτερα αυτών, που ασχολούνται με την ψυχική τους υγεία. Μια πρόσφατη αμερικανική μελέτη που περιλάμβανε ένα δείγμα 604 Δημοκρατικών και Ρεπουμπλικάνων ασθενών βρήκε ότι τα 2/3 αυτών ανέφεραν ότι μιλούσαν για πολιτική με τους ψυχοθεραπευτές τους, και ότι μια καλύτερη θεραπευτική συμμαχία επιτυγχανόταν όταν πίστευαν ότι ο θεραπευτής μοιραζόταν μαζί τους τον ίδιο πολιτικό προσανατολισμό.
Μια άλλη μελέτη έδειξε ότι 87% των θεραπευτών συζητούσαν για πολιτική με τους θεραπευόμενούς τους στις συνεδρίες και ότι 63% αυτών, ανέφεραν ότι αποκάλυπταν τις δικές τους απόψεις ως ένα βαθμό, κάτι που συνέβαινε πιο συχνά όταν αντιλαμβάνονταν ότι οι θεραπευόμενοί τους, μοιράζονταν τις ίδιες απόψεις με αυτούς.
Το αντίκτυπο της πολωμένης πολιτικής στην υγεία
Επί του παρόντος, βιώνουμε μια σοβαρή κρίση στην υγεία και πολιτικό διχασμό. Αυτά τα δύο όχι μόνο επηρεάζουν ευθέως την ψυχική υγεία, αλλά μπορεί να οδηγήσουν και στον εξτρεμισμό.
Εξαιτίας αυτού, η επιρροή του πολιτικού άγχους στην ψυχική υγεία αξίζει να εξεταστεί σε μεγαλύτερο βάθος, ιδίως με τη χρήση συστηματικών προσεγγίσεων. Για παράδειγμα, δεν ξέρουμε ακόμα αν το πολιτικό άγχος προκαλεί μια επιρροή στην υγεία παρόμοια με αυτή που παρατηρείται σε άλλες περιπτώσεις χρόνιου άγχους.
Εν τέλει, οι επαγγελματίες της ψυχικής υγείας δεν είναι ανοσοποιημένοι στην εχθρικότητα που παράγεται γύρω από τα πολιτικά ζητήματα. Οι θεραπευόμενοι με πολύ διαφορετικές απόψεις από τις δικές τους, θα μπορούσαν εν δυνάμει να προκαλέσουν προκλήσεις στην ψυχική φροντίδα. Αυτό τονίζει την ανάγκη για εκπαίδευση στην αναγνώριση και διαχείριση του πολιτικού άγχους στην κλινική πρακτική και την ανάπτυξη στρατηγικών, βασισμένων σε αποδείξεις για την αντιμετώπισή του.
Απόδοση: Νταλιακούρα Παναγιώτα, απόφοιτη του τμήματος Αγγλικής Γλώσσας και Φιλολογίας του ΕΚΠΑ
Επιμέλεια: PsychologyNow.gr
Πηγή
*Απαγορεύεται ρητώς η αναπαραγωγή χωρίς προηγούμενη άδεια των υπευθύνων της ιστοσελίδας*
