Οι μητέρες μικρών παιδιών με πλήρες ωράριο εργασίας, διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο να βιώσουν αυξημένη ψυχολογική πίεση, υψηλότερα επίπεδα άγχους και χαμηλότερα επίπεδα ευεξίας, τα αποτελέσματα των οποίων ενδέχεται να μεταφερθούν στα παιδιά.
Σύμφωνα με νέα έρευνα, οι βιοδείκτες που σχετίζονται με το χρόνιο άγχος παρουσιάζουν 40% αύξηση σε γυναίκες που μεγαλώνουν δύο παιδιά και έχουν εργασία πλήρους απασχόλησης. Η εργασία από το σπίτι και η ευελιξία ως προς τον χρόνο εργασίας, δε μειώνουν τα επίπεδα του χρόνιου άγχους. Μόνο οι λιγότερες ώρες εργασίας φαίνεται να λειτουργούν βοηθητικά.
Καθηγητές Ιατρικής Κοινωνιολογίας από το Πανεπιστήμιο του Μάντσεστερ και το Πανεπιστήμιο του Έσεξ ανέλυσαν δεδομένα από 6.025 συμμετέχουσες στην διαχρονική έρευνα για τις συνθήκες διαβίωσης των νοικοκυριών στο Ηνωμένο Βασίλειο, η οποία συνέλλεξε πληροφορίες σχετικά με την επαγγελματική ζωή και αναλύσεις μετρήσεων απόκρισης στο άγχος, συμπεριλαμβανομένων των επιπέδων ορμονών και της αρτηριακής πίεσης.
Βρήκαν ότι το συνολικό επίπεδο 11 βιοδεικτών που σχετίζονται με το χρόνιο άγχος, συμπεριλαμβανομένων των ορμονών που συνδέονται με το άγχος και της αρτηριακής πίεσης, ήταν 40% υψηλότερο στην περίπτωση εργαζόμενων γυναικών που μεγάλωναν δύο παιδιά από ό,τι σε εργαζόμενες γυναίκες χωρίς παιδιά. Οι γυναίκες με εργασία πλήρους απασχόλησης που μεγάλωναν ένα παιδί, είχαν 18% υψηλότερα επίπεδα άγχους.
Βρήκαν, επίσης, ότι οι γυναίκες με δύο παιδιά και με εργασία μερικής απασχόλησης και με ευέλικτο ωράριο εργασίας παρουσίασαν 37% χαμηλότερα επίπεδα χρόνιου άγχους από τις μητέρες που εργάζονταν σε θέσεις όπου δεν είχαν τη δυνατότητα για ευέλικτη εργασία. Οι μητέρες με ευέλικτο ωράριο ή που δούλευαν από το σπίτι, χωρίς όμως μειωμένο ωράριο εργασίας, δεν έδειξαν μείωση των επιπέδων του χρόνιου άγχους.
Οι ερευνητές βρήκαν ότι οι βιοδείκτες χρόνιου άγχους στους άντρες ήταν επίσης χαμηλότεροι στην περίπτωση μερικής απασχόλησης και η επίδραση ήταν περίπου η ίδια που ίσχυε για τις γυναίκες.
Οι ερευνητές προσάρμοσαν τα ανεπεξέργαστα δεδομένα, όπως η ηλικία των γυναικών, η εθνικότητα, η εκπαίδευση, το επάγγελμα και το εισόδημα, έτσι ώστε η επίδραση του ωραρίου εργασίας και των οικογενειακών συνθηκών να μπορούν να μελετηθούν μεμονωμένα.
Η σύγκρουση μεταξύ εργασίας-οικογένειας σχετίζεται με αυξημένη ψυχολογική πίεση, υψηλότερα επίπεδα άγχους και χαμηλότερα επίπεδα ευεξίας, υποστηρίζουν οι ερευνητές. Οι γονείς μικρών παιδιών διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο να βιώσουν σύγκρουση εργασίας-οικογένειας. Οι συνθήκες εργασίας που δεν είναι ευέλικτες και δεν μπορούν να καλύψουν τις οικογενειακές απαιτήσεις, όπως για παράδειγμα οι πολλές ώρες εργασίας, μπορούν να έχουν αρνητικό αντίκτυπο ως προς την απόκριση στο άγχος.
Τα επαναλαμβανόμενα αγχώδη γεγονότα, τα οποία προκύπτουν από το συνδυασμό κοινωνικών και περιβαλλοντικών στρεσογόνων παραγόντων και τα τραυματικά γεγονότα στη ζωή, οδηγούν στην εμφάνιση χρόνιου άγχους, το οποίο με τη σειρά του επηρεάζει αρνητικά την υγεία. Οι ευέλικτες εργασιακές πρακτικές αποσκοπούν στο να διευκολύνουν τους εργαζόμενους να επιτύχουν μια πιο ικανοποιητική ισορροπία εργασίας-ζωής, η οποία μπορεί να μειώσει τη σύγκρουση εργασίας-οικογένειας, συμπληρώνουν οι ερευνητές.
Η αξιοποίηση πρακτικών ευέλικτης εργασίας σε συνδυασμό με το μειωμένο ωράριο απασχόλησης φαίνεται να περιορίζουν τη συσχέτιση οικογενειακών και εργασιακών στρεσογόνων παραγόντων. Ωστόσο δεν υπάρχουν αρκετές αποδείξεις ότι η ευέλικτη τοποθεσία ή το ευέλικτο ωράριο εργασίας από μόνα τους σχετίζονται με χαμηλότερα επίπεδα χρόνιου άγχους, ολοκληρώνουν οι ερευνητές.
Πηγή: medicalxpress.com
Απόδοση: Γεωργιάννα Βιολάτου
Επιμέλεια: PsychologyΝow.gr
