Το παιδικό τραύμα συνδέεται με εξασθενημένη γνωστική λειτουργία

ασπρόμαυρη φωτογραφία που δείχνει ένα παιδάκι να παίζει με το φορτηγάκι του

Ἀλυπίας Τέχνη - 4ετές Πρόγραμμα στη Συνθετική Ψυχοθεραπεία (Συστημική, Υπαρξιακή, Πολιτισμική)

Ξεκλειδώστε τη δύναμη του ανθρώπινου εγκεφάλου και εμβαθύνετε στον συναρπαστικό κόσμο της ψυχολογίας μέσα από τα Σεμινάρια και τις Εκδηλώσεις του Ψ-Learning, της νέας πλατφόρμας του PsychologyNow.gr !

Μια νέα μελέτη εντοπίζει μια σημαντική συσχέτιση μεταξύ των δυσκολιών στην παιδική ηλικία και της εξασθενημένης κοινωνικής γνωστικής λειτουργίας σε ενήλικες που έχουν διαγνωστεί με σοβαρής μορφής ψυχιατρικές διαταραχές.

Η παραπάνω σύνδεση μπορεί να οδηγήσει στην ανάδειξη πιο αποτελεσματικών παρεμβάσεων και θεραπειών.

Έπειτα από ενδελεχή ανασκόπηση 2,650 δημοσιευμένων ερευνών σε βάσεις δεδομένων για τη βιοιατρική και τις επιστήμες ζωής όπως το PubMed και το PsycINFO, δημοσιεύθηκε στο περιοδικό European Psychiatry μία μελέτη, η οποία δείχνει πως ένα τραυματικό κοινωνικό περιβάλλον σε νεαρή παιδική ηλικία συχνά οδηγεί σε προβλήματα κοινωνικών γνωστικών λειτουργιών, επιβαρύνοντας ιδιαίτερα ασθενείς με σχιζοφρένεια, διπολική διαταραχή, οριακή διαταραχή προσωπικότητας, κατάθλιψη και διαταραχή μετατραυματικού στρες.

Τα προβλήματα στην κοινωνική γνωστική λειτουργία, είναι κοινός παρονομαστής σοβαρών ψυχιατρικών διαταραχών και οδηγούν σε εξασθένιση της επαγγελματικής και κοινωνικής λειτουργικότητας των ασθενών, παρουσιάζοντας προβλήματα στην αναγνώριση και τον έλεγχο συναισθημάτων, στη θεωρία του νου (την ικανότητα να αποδίδουμε νοητικές καταστάσεις στον εαυτό μας και τους άλλους) και στην κοινωνική αντίληψη.

Τραυματικές παιδικές εμπειρίες, όπως η σωματική και η συναισθηματική κακοποίηση, η παραμέληση, η πρώιμη αποστέρηση των φροντιστών και οι ανασφαλείς τύποι προσκόλλησης, εμφανίζονται σε ποσοστό έως και 85% σε ασθενείς με διάφορες ψυχιατρικές διαταραχές.

Τα ευρήματα αυτά μας προσφέρουν τη δυνατότητα να κατανοήσουμε καλύτερα τους μηχανισμούς με τους οποίους συνδέονται τα παιδικά τραύματα με επακόλουθα προβλήματα γνωστικών λειτουργιών και την επιδείνωση ενός μεγάλου εύρους ψυχιατρικών διαταραχών στην ενήλικη ζωή.

Τα πρώτα τρία χρόνια της ζωής ενός παιδιού είναι μία ευαίσθητη περίοδος και ιδιαίτερα καθοριστική για την ανάπτυξη σχέσεων προσκόλλησης. Η έκθεση των παιδιών σε τραυματικά γεγονότα ειδικά εκείνη την περίοδο, μπορεί να έχει σοβαρές συνέπειες στη γνωστική, κοινωνική και συναισθηματική τους ανάπτυξη.

Η σύνδεση μεταξύ δυσκολιών στην παιδική ηλικία και ανασφαλούς προσκόλλησης, έχει υποστηριχθεί σε πολλές μελέτες. Η ανάπτυξη ενός δυσλειτουργικού δεσμού προσκόλλησης δημιουργεί ένα πλήθος προβλημάτων στην ενήλικη ζωή και προκαλεί διαστρέβλωση της αντίληψης του τι πιστεύουν οι άλλοι για εμάς και τις προθέσεις τους. Για παράδειγμα, η έλλειψη σταθερών και θετικών προτύπων μπορεί να επηρεάσει σημαντικά την ικανότητα για αναγνώριση και ανταπόκριση σε συναισθηματικά μηνύματα.

Οι ερευνητές ελπίζουν ότι η έρευνα θα χρησιμοποιηθεί στον τομέα της δημόσιας υγείας για να δώσει χρήσιμες κατευθύνσεις σε προγράμματα παρέμβασης για τη μείωση των συνεπειών που επιφέρουν οι αντιξοότητες στην παιδική ηλικία. Όπως δηλώνει ο επικεφαλής της έρευνας, η σημαντικότητα αυτών των παρεμβάσεων έγκειται και στο ότι η φαρμακευτική αγωγή από μόνη της δεν μπορεί να αντιμετωπίσει το γνωστικό-κοινωνικό κομμάτι των δυσκολιών.

glykeriaapos