Στην έρευνα που δημοσιεύεται από την Αμερικανική Ψυχιατρική Ένωση, αναφέρεται ότι το 82% των ασθενών που διέκοψε τη φαρμακευτική αγωγή είναι ικανοποιημένο από την απόφασή του.
Παρά τα πολυάριθμα εμπόδια και τις σοβαρές επιπτώσεις που παρουσιάζονται στη διακοπή της φαρμακευτικής αγωγής για ψυχιατρικές διαταραχές, οι μακροχρόνιοι χρήστες ψυχιατρικών φαρμάκων μπορούν να σταματήσουν να τα παίρνουν αν το επιλέξουν και οι ειδικοί ψυχικής υγείας θα μπορούσαν να τους βοηθήσουν σε αυτή την επιλογή, σύμφωνα με μία νέα μελέτη.
Ενώ η χορήγηση φαρμάκων για σοβαρές ψυχιατρικές ασθένειες είναι διαδεδομένη, υπάρχει ελάχιστη έρευνα σχετικά με τις εμπειρίες των ανθρώπων που σταματούν τη φαρμακευτική αγωγή. Η πρώτη μεγάλης κλίμακας μελέτη που έγινε στις ΗΠΑ, από την εταιρία Live and Learn, Inc. σε συνεργασία με το UCLA Luskin School of Public Affairs, το UC San Francisco και το New York University, άρχισε να καλύπτει αυτό το κενό. Τα ευρήματα της μελέτης είναι πλέον διαθέσιμα στο επιστημονικό περιοδικό Psychiatric Services, της Αμερικανικής Ψυχιατρικής Εταιρείας.
Η μελέτη διαπίστωσε ότι περισσότεροι από τους μισούς συμμετέχοντες κατάφεραν να διακόψουν τη χρήση της φαρμακευτικής αγωγής, παρά το γεγονός ότι είχαν λίγη επαγγελματική υποστήριξη ενώ αντιμετώπιζαν σοβαρά συμπτώματα απόσυρσης, συμπεριλαμβανομένης της αϋπνίας, του κλάματος και εντερικών επιπλοκών. Η πλειοψηφία των ερωτηθέντων της έρευνας ανέφερε ότι ο κύριος λόγος που προσπάθησε να διακόψει τα φάρμακα, εστιάζεται στους κινδύνους που προκύπτουν από τη μακροχρόνια χρήση και τις παρενέργειες.
Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της μελέτης, το 54% των συμμετεχόντων κατάφερε να παραμείνει εκτός ψυχιατρικής αγωγής για τουλάχιστον ένα χρόνο, ανεξαρτήτως της ποσότητας των φαρμάκων που λάμβανε πριν. Το 46% ανέφερε ότι μειώθηκε/αυξήθηκε ή παρέμεινε στην ίδια δόση φαρμακευτικής αγωγής. Το 74% δήλωσε ανησυχίες για τις παρενέργειες των φαρμάκων (μακροπρόθεσμα ή βραχυπρόθεσμα), οι οποίες σχετίζονται άμεσα με την απόφαση για τη διακοπή τους. Για να αντιμετωπίσουν τις επιπτώσεις της διακοπής των φαρμάκων, το 54% εκ των οποίων αναφέρθηκαν ως σοβαρές, οι ασθενείς χρησιμοποίησαν διάφορες στρατηγικές.
Στην προσπάθειά τους για τη διακοπή των φαρμάκων, ανέφεραν ότι βρήκαν συμμάχους στο υποστηρικτικό τους δίκτυο (φίλοι/συγγενείς) αλλά και στην προσπάθεια που έκαναν από μόνοι τους να γνωρίσουν περισσότερα για τα φάρμακα και τις ψυχικές διαταραχές μέσω του διαδικτύου. Αν και πάνω από το 50% αξιολόγησε πολύ βοηθητικά τους ειδικούς ψυχικής υγείας στην αρχή της λήψης της φαρμακευτικής αγωγής, το 45% δεν βρήκε βοήθεια από τους ίδιους όταν αποφάσισε να διακόψει. Το θετικό που σημείωνει η μελέτη ήταν ότι το 82% των συμμετεχόντων ανέφερε ότι ήταν ικανοποιημένο από την απόφασή του να διακόψει τα φάρμακα.
«Οι άνθρωποι σταματούν να παίρνουν τα ψυχιατρικά φάρμακα, ανεξάρτητα από τη χρησιμότητά τους και το κάνουν σε όλα τα στάδια της φαρμακευτικής αγωγής- ημέρες, εβδομάδες, μήνες ή χρόνια μετά τη λήψη τους», δήλωσε ο Ντέιβιν Κοέν, συν-συγγραφέας της μελέτης. «Η μελέτη αυτή είναι πρωτοποριακή διότι υπολογίζει την άποψη του λήπτη των φαρμάκων».
Πολλές μελέτες που έχουν χρηματοδοτηθεί από τις φαρμακευτικές βιομηχανίες, έχουν ρωτήσει τους ασθενείς γιατί σταμάτησαν να παίρνουν τα φάρμακά τους, αλλά έχοντας σαν σκοπό την αύξηση της συμμόρφωσης, σύμφωνα με τον Κοέν. Αντίθετα, η μελέτη αυτή ρωτά τους ασθενείς για το τι βίωσαν όταν διέκοψαν τη φαρμακευτική αγωγή, ποιος τους βοήθησε σε αυτή την απόφασή τους και αν ήταν ικανοποιημένοι με την προσπάθειά τους ή την ολοκληρωμένη διακοπή τους.
«Πάνω από το 70% του δείγματος της μελέτης μας, λάμβανε φαρμακευτική αγωγή για περισσότερο από μια δεκαετία: ωστόσο, αυτοί οι ασθενείς ανέφεραν ότι βρήκαν υποστήριξη στην απόφαση της διακοπής της αγωγής τους, μόνο στο διαδίκτυο και στο κοινωνικό τους περιβάλλον. Η περιορισμένη πρόσβαση σε δομές ψυχικής υγείας και οι περικοπές στις ψυχοκοινωνικές υπηρεσίες, μπορούν να επιδεινώσουν την κατάσταση», ισχυρίζονται οι ερευνητές. «Οι περισσότεροι ασθενείς που συνεργάστηκαν στην αρχή με ειδικούς ψυχικής υγείας για την έναρξη της φαρμακευτικής αγωγής, δήλωσαν ότι βρήκαν βοήθεια, όχι όμως όταν αποφάσισαν να τη διακόψουν. Ωστόσο, παρ’ όλο που ήταν συχνά πολύπλοκη και δύσκολη απόφαση, η πλειοψηφία που ήταν σε θέση να διακόψει πλήρως τα φάρμακα, ήταν ικανοποιημένη με την απόφασή τους να το πράξει».
Ο Κοέν ανέφερε ότι εξακολουθούν να υπάρχουν πολλές προκλήσεις για τους ερευνητές που εξετάζουν αυτό το θέμα.
«Πρέπει να κάνουμε περισσότερη έρευνα προκειμένου να κατανοήσουμε πώς οι άνθρωποι παίρνουν την απόφαση να διακόψουν τη φαρμακευτική αγωγή και πώς οι ειδικοί μπορούν να τους βοηθήσουν να το κάνουν με ασφάλεια, ειδικά όταν λαμβάνουν ταυτόχρονα διάφορα ψυχιατρικά φάρμακα», είπε. Η μελέτη αυτή δεν χρησιμοποίησε τυχαία δειγματοληψία. Αν και επιλέχθηκαν πολύ προσεκτικά οι 250 ερωτηθέντες, οι περισσότεροι εξ αυτών με πάνω από 10 χρόνια ιστορικού λήψης φαρμάκων, θα πρέπει να μπουν πιο αυστηρά κριτήρια προκειμένου η μελέτη να μπορεί να γενικεύσει τα αποτελέσματά της.
Πηγή: medicalxpress.com
Έρευνα: Psychiatric Services
Απόδοση – Επιμέλεια: PsychologyNow.gr
