Τι σημαίνει ηρεμία για σένα; Πώς την ορίζεις και την φαντάζεσαι; Και τι είναι αυτό που χρειάζεσαι για να βρεις τη γαλήνη;
Ηρεμία στις τρικυμίες του μυαλού, στις αρρυθμίες της καρδιάς, στην ταραγμένη σου ψυχή. Μια μορφή ησυχίας. Σιωπή. Καμία ενόχληση. Κανένα στρες, καμιά λύπη ή άγχος ή φόβος ή πόνος. Κανένας θυμός. Καμία έγνοια…Κάπως έτσι μοιάζει η ηρεμία στ’ αλήθεια; Σίγουρα όλοι θα το θέλαμε αυτό, μια ζωή χωρίς δυσφορικά συναισθήματα και δυσάρεστα απρόοπτα. Αλλά, είναι ρεαλιστικό αυτό;
Πιστεύουμε ότι μπορούμε να επιτύχουμε ηρεμία με το να χειριστούμε τους εξωτερικούς παράγοντες. Να χειριστούμε τα πράγματα γύρω μας. Να απομονώσουμε τους παράγοντες που μας ανησυχούν. Αν πράγματι καταφέρεις να διαχειριστείς όλους αυτούς τους εξωτερικούς παράγοντες που επηρεάζουν την ηρεμία σου και να απομακρύνεις τον εαυτό σου από αυτούς, για πόσο νομίζεις πως θα μπορέσεις να διατηρήσεις την ηρεμία σου; Για πόσο πιστεύεις/υποθέτεις ότι θα διατηρήσεις τα πάντα υπό έλεγχο και να παραμείνεις ήρεμος;
Η ζωή είναι απρόβλεπτη. Διάφορα πράγματα συμβαίνουν πάντα, οι συνθήκες αλλάζουν, η ηρεμία σου διαταράσσεται ξανά. Δεν μπορείς να ελέγξεις τους πάντες και τα πάντα για πάντα. Δεν μπορείς να ρυθμίσεις τους εξωτερικούς παράγοντες στο επίπεδο που σε βολεύει για να συντηρήσεις την ηρεμία σου. Οπότε, τι κάνεις;
Για αρχή, αντί να σπαταλάς την ενέργειά σου προσπαθώντας να ελέγξεις τα πράγματα που δεν μπορείς, γιατί απλά δεν είναι στο χέρι σου να τα αλλάξεις, μπορείς να εστιάσεις την ενέργειά σου στα πράγματα που μπορείς να κάνεις, να αντιμετωπίσεις, να αλλάξεις, να ελέγξεις.
Η ηρεμία αφορά ένα ανώτερο επίπεδο συνειδητότητας μέσα σου. Είναι μια εσωτερική κατάσταση. Έχει να κάνει με το να μπορέσεις να ρυθμίσεις καταλλήλως τους εσωτερικούς παράγοντες που συμβάλλουν στην ηρεμία σου. Παρόλο που δεν μπορείς να ελέγξεις όσα συμβαίνουν γύρω σου, μπορείς να ελέγξεις τον τρόπο που αντιλαμβάνεσαι, αποκωδικοποιείς και αντιδράς σε αυτά που συμβαίνουν.
Εσύ αποφασίζεις για το πώς νοηματοδοτείς συγκεκριμένα γεγονότα και καταστάσεις που εκτυλίσσονται γύρω σου και το πόσο σε επηρεάζουν. Είσαι άνθρωπος. Φυσικά και θα επηρεαστείς από το περιβάλλον σου και τις αλλαγές που συμβαίνουν σε αυτό, ειδικά αν είναι απρόσμενες και μη επιθυμητές.
Για πόσο όμως θα επιτρέψεις σε αυτό το δυσάρεστο συναίσθημα που συχνά έπεται τέτοιων αλλαγών, να «καθίσει» μαζί σου; Ξέρεις, όταν μια ανεπιθύμητη αρνητική σκέψη εισβάλλει στο μυαλό μας και αρχίζουμε να την πιστεύουμε έντονα, της δίνουμε εξουσία πάνω μας και ανοίγουμε την πύλη να αρχίζουν να ξεπετάγονται κι άλλες, παρόμοιες αρνητικές σκέψεις στο μυαλό μας. Η μία μετά την άλλη πλημμυρίζουν τον εγκέφαλό μας και εντείνουν τα δυσφορικά μας συναισθήματα.
Καταστρέφουν την ηρεμία μας, επειδή μένουν στο μυαλό μας για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα απ’ όσο «χρειάζεται», γιατί τους αποδίδουμε μεγαλύτερη σημασία απ’ όση αξίζουν. Καταστροφολογούμε. Και οι σκέψεις μας λειτουργούν σαν χιονοστιβάδα. Μόλις η «μπάλα» ξεκινήσει να κυλάει, γίνεται ανεξέλεγκτη, καθιστώντας το δύσκολο να τη φρενάρουμε.
Όταν ήμουν μικρή, θυμάμαι μια ιστορία που μου είπαν. Είναι αρκετά διαδεδομένη και ταιριάζει απόλυτα με το πώς λειτουργούν οι αρνητικές σκέψεις μας στον εγκέφαλο. Φαντάσου τον εαυτό σου να κρατάει ένα ποτήρι νερό για ένα δευτερόλεπτο. Δεν είναι βαρύ, σωστά; Πόσο βαρύ θα μπορούσε να είναι ένα ποτήρι νερό άλλωστε; Οπότε, το να το κρατήσεις για ένα δευτερόλεπτο δεν θα είναι και καθόλου κουραστικό.
Διαβάστε σχετικά: Πώς να προχωρήσεις μπροστά όταν η ιστορία σου σε κρατά πίσω;
Τώρα, φαντάσου να κρατάς το ποτήρι για πέντε λεπτά. Μμμ, ίσως να αρχίσεις να αντιλαμβάνεσαι το βάρος του ποτηριού τώρα και κάπως να αρχίζει να σε ενοχλεί, να σε «βαραίνει». Και φαντάσου να το κρατάς για 1 ώρα. Πώς φαντάζεσαι ότι θα νιώθει το χέρι σου τότε, κρατώντας το ποτήρι για μια ολόκληρη ώρα; Ίσως αρχίσεις να τρέμεις, να μουδιάζεις…Θα το αισθάνεσαι κουραστικό, επίπονο, «ασήκωτο». Κι όλα αυτά, από ένα ποτήρι νερό.
Κι αν κρατούσες το ποτήρι για μια ολόκληρη μέρα; Ο πόνος θα ήταν αφόρητος. Το χέρι σου θα παρέλυε. Δεν θα άντεχες να κρατάς για μια ολόκληρη μέρα ένα ποτήρι νερό, όσο «ελαφρύ» κι αν είναι. Ο χρόνος που παρέρχεται κρατώντας το ποτήρι, «προσθέτει» βάρος σε αυτό. Αλλάζει την αίσθησή του.
Βλέπεις, οι σκέψεις μας είναι σαν αυτό το ποτήρι. Εισβάλλουν ξαφνικά στο μυαλό μας και πολλές φορές κινητοποιούνται από τυχαία γεγονότα, ακόμα κι «ασήμαντα». Δεν ελέγχουμε όλες τις σκέψεις που ξεπετάγονται στο κεφάλι μας, απρόσκλητα. Μπορούμε όμως να ελέγξουμε πόσο θα τους επιτρέψουμε να μείνουν σε αυτό.
Να έρθουν, να περάσουν, να φύγουν. Να μην «νοικιάσουν» το χώρο. Να μην κατασκηνώσουν στο μυαλό μας. Όσο πιο πολύ μένουν, τόσο πιο βαρύ γίνεται το φορτίο που φέρουν και τόσο περισσότερο καταπονούμαστε κι υποφέρουμε.
Αν το να κρατάς ένα ποτήρι νερό για μια ολόκληρη μέρα γίνεται τόσο δυσβάσταχτο και βασανιστικό, φαντάσου τί ζημιά μπορούν να κάνουν οι αρνητικές σκέψεις στο μυαλό μας. Και υποθέτω πως πολλές από τις σκέψεις σου που σε βασανίζουν δεν τις κρατάς στο μυαλό σου μόνο για μια μέρα, αλλά μπορεί να σε συντροφεύουν για βδομάδες, μήνες ή και χρόνια. Πόσο βαρύ είναι το φορτίο που κουβαλάς άραγε; Και πόσο από αυτό έχεις μοιραστεί με κάποιον άλλο, για να ελαφρύνει το βάρος;
Άστα να φύγουν. Όλα όσα σε βαραίνουν, όσα υπονομεύουν τη γαλήνη και τη ψυχική σου ηρεμία. Η ηρεμία βρίσκεται στα πιο απλά πράγματα. Σε απλές δραστηριότητες που μπορεί να σε χαλαρώσουν, να σε ξεκουράσουν, να σε αποφορτίσουν. Ανακάλυψε τι λυτρώνει το μυαλό σου και το κάνει να ταξιδεύει ελεύθερο κι ανάλαφρο.
Κλείσε τα μάτια σου κι άσε το σώμα σου να χαλαρώσει. Απομόνωσε τον εαυτό σου από τον περιβάλλοντα χώρο και το τι συμβαίνει σε αυτόν. Νιώσε τον αέρα που μπαίνει στο σώμα σου, παρατήρησε την αναπνοή σου κι άσε το μυαλό σου να περιπλανηθεί ελεύθερα όπου λαχταρά…
Εσύ ορίζεις τη γαλήνη σου. Τι σημαίνει για σένα, πώς τη φτιάχνεις, πώς την κρατάς και πώς διασφαλίζεις ότι θα παραμείνει όσο πιο αλώβητη γίνεται από εξωτερικές παρεμβολές κι επιθέσεις. Μέσα σου. Εσωτερική γαλήνη κι ευτυχία. Θέσε τα όριά σου, στους άλλους, στον εαυτό σου…Εσύ επιλέγεις.
*Απαγορεύεται ρητώς η αναπαραγωγή χωρίς προηγούμενη άδεια των υπευθύνων της ιστοσελίδας*
