Όσο περισσότερο συνδεόμαστε με αυτό που μας εξιτάρει, τόσο περισσότερη από τη λάμψη μας μπορούμε να προσφέρουμε σε αυτούς που αγαπάμε.
Σε διάφορες ομιλίες μου αναφέρω πώς η αποτροπή των γονιών από τις αρνητικές αλληλεπιδράσεις, επιτρέπει στους ανθρώπους να αισθάνονται πιο ελεύθεροι να ακολουθήσουν τη δική τους μούσα, δηλαδή να μιλήσουν. Η λέξη στη θεραπεία που μιλά για μια τέτοια αυτοδιάθεση είναι η αυτοπραγμάτωση.
Οι άνθρωποι που οδηγούνται στην αυτοπραγμάτωση μπορούν να επικεντρωθούν σε αυτό που τους αρέσει να κάνουν, επιλέγοντας τον δικό τους δρόμο στον έρωτα, στην εργασία και στην αναδημιουργία και έχοντας καλά μελετήσει τις απόψεις τους για τα πάντα. Τείνουν να συνειδητοποιούν τις προσωπικές τους δυνατότητες, χωρίς να θυσιάζουν τον εαυτό τους για να εκπληρώσουν τις επιθυμίες της οικογένειάς τους.
Κατά τη διάρκεια της ομιλίας μου, κάποιος από το κοινό με ρώτησε αν η αυτοπραγμάτωση με αυτόν τον τρόπο είναι εγωιστική. Έχοντας ακούσει πολλές αντιρρήσεις για τις απόψεις μου και έχοντας γράψει για το πώς ο αλτρουισμός μπορεί να γυρίσει μπούμερανγκ και να προκαλέσει ζημιά όχι μόνο στα άτομα που κάνουν συγκεκριμένους τύπους θυσιών αλλά και στους ανθρώπους που προσπαθούν να βοηθήσουν (παθολογικός αλτρουισμός), ξαφνιάστηκα από την ερώτηση.
Διαβάστε σχετικά: Αποδοχή μέσα από την κατανόηση
Είναι εγωιστικό να ζούμε σύμφωνα με τον τρόπο που επιθυμούμε;
Λοιπόν, υποθέτω πως ναι, αλλά γιατί να είναι κακό αυτό; Η λέξη εγωισμός έχει μια αρνητική έννοια. Για κάθε ιδιότητα που κατέχουν τα ανθρώπινα όντα, υπάρχει μια λέξη με θετική και μια με αρνητική χροιά. Είσαι πιστός ή είσαι «γλείφτης»; Σε αυτήν την περίπτωση: Είσαι εγωιστής ή είσαι ελεύθερο πνεύμα;
Η αυτοπραγμάτωση δε σημαίνει ότι δεν θα είστε ποτέ πρόθυμοι να κάνετε κάποιες θυσίες για να βοηθήσετε ή να ευχαριστήσετε τους άλλους ή ακόμα και να συμβιβαστείτε μαζί τους. Δεν υπάρχει κάτι κακό στην επίτευξη ισορροπίας μεταξύ των δικών σας αναγκών σας και των αναγκών εκείνων για τους οποίους νοιάζεστε.
Σίγουρα, όταν κάποιος παντρεύεται, για παράδειγμα, δεν μπορεί να κάνει ό, τι στο καλό θέλει, όποτε το θέλει. Πρέπει να λαμβάνει υπόψη τις ανάγκες και τις επιθυμίες του / της συζύγου του. Το παράδοξο είναι ότι, εάν έχετε κατορθώσει την αυτοπραγμάτωση, λειτουργείτε με αυτόν τον τρόπο, επειδή κάνοντας τον / την σύζυγό σας ευτυχισμένο / η, είναι κάτι που σάς κάνει και εσάς ευτυχισμένους. Δεν το κάνετε από ενοχή ή επειδή εκφοβίζεστε, αλλά από αγάπη.
Ωστόσο, κάνοντας θυσίες για τους αγαπημένους σας, προσπαθώντας να γίνετε κάτι που δεν είστε, στην πραγματικότητα, κάνετε κακό στη σχέση, όχι καλό. Εάν ένας πιθανός σύντροφος χρειάζεται απεγνωσμένα κάτι από εσάς το οποίο σε καμία περίπτωση δεν σας φαίνεται σωστό, αυτό είναι ένα σημαντικό προειδοποιητικό σημάδι για να μην προχωρήσετε σε αυτήν τη σχέση. Διαφορετικά, αν προχωρήσετε και παντρευτείτε, και οι δύο σας θα είστε δυστυχισμένοι μακροπρόθεσμα.
Περαιτέρω περίπλοκα ζητήματα είναι περιπτώσεις όπου οι γονείς σας και η υπόλοιπη οικογένειά σας φαίνεται να θέλουν να γίνετε κάποιος / α που δεν είστε, ενώ τα μηνύματα που σας δίνουν δεν είναι ξεκάθαρα.
Συχνά το άλλο μέλος της οικογένειας θέλει να κάνετε αυτό που σας ζητά, για να επιλύσει προσωρινά μια σύγκρουση ή ένα αμφιλεγόμενο συναίσθημα για κάποιο ζήτημα που έχει με τον εαυτό του. Αυτό το αναγκάζει να μη δίνει ένα σαφές ή συνεκτικό μήνυμα, αλλά ένα διπλό μήνυμα. Είτε το κάνετε είτε δεν τον κάνετε, όπως και να έχει, θα είστε καταδικασμένοι.
Όχι μόνο αυτό, αλλά κάνοντάς το, συνήθως αποτρέπει εποικοδομητικές συνομιλίες που θα μπορούσαν να λύσουν ένα χρόνιο πρόβλημα. Αυτός είναι ο παθολογικός αλτρουισμός στα χειρότερα του.
Απόδοση: Σοφία Πολυχρονάκη - Φοιτήτρια Ψυχολογίας
Επιμέλεια: PsychologyNow.gr
Πηγή
*Απαγορεύεται ρητώς η αναπαραγωγή χωρίς προηγούμενη άδεια των υπευθύνων της ιστοσελίδας*
