Τα παιδιά κινδυνεύουν να ξεχάσουν το παιχνίδι στη φύση και εγκλωβίζονται αργά και σταθερά «φυλακισμένα» μπροστά στις οθόνες.
Πολλά παιδιά ηλικίας 2-5 ετών περνούν περίπου 32 ώρες την εβδομάδα μπροστά στις οθόνες. Αν το σκεφτούμε καλά, θα διαπιστώσουμε ότι αυτές οι ώρες αναλογούν με το εβδομαδιαίο εργασιακό πρόγραμμα ενός ενήλικα.
Μία νέα έρευνα που δημοσιεύθηκε από την RSPB κατέγραψε τις δηλώσεις 2.000 γονέων που απεκάλυψαν τον ελάχιστο χρόνο που περνούν τα παιδιά τους έξω από το σπίτι. Η έρευνα επιβεβαίωσε ότι τα παιδιά αφιερώνουν όλο και λιγότερο χρόνο από τη ζωή τους στο δάσος και τα πάρκα. Οι περισσότεροι γονείς που συμμετέχουν στην έρευνα συμφώνησαν ότι τα παιδιά τους περνούν λιγότερο χρόνο εκτός σπιτιού από ό,τι περνούσαν εκείνοι όταν ήταν νεότεροι. Αυτό που μπορεί να είναι ακόμη πιο ανησυχητικό είναι ότι οι φυλακισμένοι ξοδεύουν περίπου τον ίδιο χρόνο σε εξωτερικούς χώρους, όσο τα μικρά παιδιά.
Οι ανεπιθύμητες επιδράσεις του περιορισμένου παιχνιδιού στους εξωτερικούς χώρους
Η έρευνα ανέδειξε τον τρόπο που αντιμετωπίζουν οι γονείς το θέμα του παιχνιδιού εκτός σπιτιού. Τουλάχιστον το 74% των παιδιών παίζουν έξω για λιγότερο από μία ώρα την ημέρα. Σύμφωνα με την υπουργό Περιβάλλοντος της Βρετανίας, Liz Truss, μόνο το 10% των παιδιών έχει πρόσβαση στην υπαίθρια μάθηση.
Μια ώρα καθημερινά για άσκηση εκτός του κελιού, είναι το πρότυπο που προτείνουν οι κατευθυντήριες γραμμές του ΟΗΕ για τους κρατούμενους. Η έρευνα διαπίστωσε επίσης ότι το 1/5 των παιδιών δεν παίζουν καθόλου έξω, κατά μέσο όρο, όπως η εντολή που δίνεται σε έναν κρατούμενο όταν ο καιρός δεν είναι κατάλληλος για άσκηση. Επομένως, οι ειδικοί αναρωτιούνται αν ο χρόνος που περνούν τα παιδιά μπροστά σε μία οθόνη, είναι αποτελεσματικότερος από το χρόνο που περνούν μπροστά σε μία οθόνη. Η τεχνολογία μπορεί να οδηγήσει τα παιδιά να ζήσουν μία πιο περιορισμένη ζωή όχι από δική τους επιλογή αλλά από επιλογή των γονέων τους.
Διαβάστε σχετικά: Η παρακμή του παιχνιδιού και η σχέση της με την άνοδο των ψυχικών διαταραχών στα παιδιά
Η παιδική ηλικία περνά μπροστά στην οθόνη
Ποια είναι άραγε η εμπειρία της ανάπτυξης ενός παιδιού όταν δε βγαίνει να παίξει έξω από το σπίτι του; Σημαντικό μέρος του παιδικού παιχνιδιού, και της παιδικής υγιούς ανάπτυξης, είναι η ακαταστασία, η διασκέδαση και η δημιουργία. Μήπως η απώλεια αυτής της εμπειρίας, αποβεί στερητική για την ανάπτυξη των παιδιών; Θα μπορούσε να ισχύει αυτό καθώς η παιδική παχυσαρκία και το άγχος είναι μερικά από τα αποτελέσματα.
Η σωματική άσκηση έχει πάντα καλά αποτελέσματα. Σίγουρα δεν είναι καλό για γονείς και παιδιά να πετάνε πράγματα στους τοίχους, να τρέχουν συνέχεια ή να φωνάζουν δυνατά μέσα στο σπίτι. Αυτά είναι προβλήματα όμως που μπορούν να επιλυθούν εύκολα με περισσότερο υπαίθριο παιχνίδι.
Όπως και εκείνοι που γνωρίζουν τα οφέλη της άσκησης αλλά συνεχίζουν να κάθονται στον καναπέ τους, έτσι και οι περισσότεροι γονείς συμφωνούν ότι το υπαίθριο παιχνίδι είναι εξαιρετικά πολύτιμο, αλλά εξακολουθούν να μη βγάζουν τα παιδιά τους να παίξουν έξω. Η μελέτη απεκάλυψε ότι 1 στα 9 παιδιά δεν είχαν πάει ποτέ σε παραλία, δάσος, πάρκο ή σε οποιοδήποτε φυσικό περιβάλλον. Αυτό είναι πολύ περιοριστικό για τα παιδιά, ειδικά στον εσωτερικό κόσμο που δημιουργείται στο μυαλό τους.
Το εξωτερικό παιχνίδι συμπληρώνει τη ζωή
Η άσκηση είναι σημαντική σε όλη τη ζωή μας, επειδή είναι απαραίτητο να είμαστε υγιείς και ενεργητικοί. Ίσως ορισμένοι γονείς δεν συνειδητοποιούν την πληθώρα των θετικών συνεπειών του υπαίθριου παιχνιδιού στα παιδιά τους.
Η υπαίθρια άσκηση κατά τη διάρκεια των ετών ανάπτυξης ενός παιδιού, έχει θετικές συνέπειες στη διατήρηση των επιπέδων της φυσικής κατάστασης του. Η βιταμίνη D, για παράδειγμα, είναι μια βασική βιταμίνη και απαραίτητη στον ανθρώπινο οργανισμό που παράγεται όταν βρισκόμαστε στον ήλιο, όχι σε εσωτερικό χώρο.
Και όσον αφορά στην όρασή μας; Όταν βρισκόμαστε μπροστά σε μια οθόνη, τα μάτια μας εκτελούν μόνο περιορισμένης εμβέλειας κινήσεις. Ενώ, όταν βρισκόμαστε εκτός σπιτιού, η όρασή μας βελτιώνεται λόγω των διαφόρων αποστάσεων των δέντρων και των αντικειμένων. Τα παιδιά που παίζουν στη φύση, καλλιεργούν και τελικά διαθέτουν καλύτερη μακρινή όραση. Είναι επίσης σημαντικό να σημειωθεί ότι το υπαίθριο παιχνίδι ωφελεί τις κοινωνικές δεξιότητες, ενισχύει την διάρκεια της προσοχής και μειώνει το άγχος.
Συνολικά, οι γονείς διακατέχονται από διάφορους φόβους γύρω από τα παιδιά τους, με αποτέλεσμα να μην τους επιτρέπουν να βγουν έξω. Το υπαίθριο παιχνίδι μεταρέπεται σιγά-σιγά σε κάτι παρελθοντικό, που αφορά σε μία παλαιά εποχή, πιθανότατα εξαιτίας αυτοκινητιστικών ατυχημάτων και φόβου από τους αγνώστους.
Είναι απαραίτητο να αφήσετε τα παιδιά να βγουν έξω και να «λερωθούν» λίγο για να ζήσουν τη ζωή τους στο έπακρο. Ίσως να το κάνετε και εσείς ως γονείς λίγο και να κυληθείτε μαζί με τα παιδιά σας στο γρασίδι. Βοηθήστε να μειωθεί η εμπορευματοποίηση της παιδικής ηλικίας παίρνοντας πιο συχνά το παιδί μαζί σας στη φύση. Η αφιέρωση καθημερινού χρόνου στη φύση, έχει τεράστια ευεργετική επίδραση στη δια βίου υγεία ενός παιδιού. Δεν χρειάζεται να είναι δύσκολο, για να ξεκινήσετε την υγιή συνήθεια του παιχνιδιού στη φύση. Ξεκινήστε με μία βόλτα στην εξοχή και αφεθείτε και εσείς στη χαμένη παιδικότητά σας.
Πηγή: theguardian.com
Απόδοση – Επιμέλεια: PsychologyNow.gr
