Οι μέλλοντες πατεράδες που είναι ιδιαιτέρως αγχωμένοι κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης της συντρόφου τους είναι πιθανότερο να αποκτήσουν παιδιά με συναισθηματικά και συμπεριφορικά προβλήματα.
Τα νήπια των αγχωμένων μπαμπάδων επεδείκνυαν περισσότερο εκνευρισμό και ξεσπάσματα συγκριτικά με συνομήλικα παιδιά, των οποίων οι πατεράδες ήταν πιο ήρεμοι κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Προηγούμενες μελέτες είχαν αποδείξει τη σύνδεση μεταξύ των ψυχολογικών προβλημάτων της μητέρας, κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, με την εμφάνιση προβλημάτων συμπεριφοράς στα παιδιά.
Η νέα μελέτη, που εκπονήθηκε από επιστήμονες του Πανεπιστημίου Κέμπριτζ, είναι η πρώτη στην οποία συμμετείχαν τόσο οι μητέρες όσο και οι πατεράδες, ενώ η ανάπτυξη των παιδιών παρακολουθήθηκε επί δύο χρόνια. Οι ερευνητές επισημαίνουν ότι η εργασία τους αποδεικνύει τη μεγάλη επίδραση που έχουν τα προβλήματα ψυχικής υγείας κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.
Η καθηγήτρια Κλερ Χιουζ, που επιμελήθηκε την έρευνα, τόνισε ότι για μεγάλο χρονικό διάστημα οι εμπειρίες των ανδρών που γίνονταν μπαμπάδες για πρώτη φορά είτε δεν λαμβάνονταν καθόλου υπόψη είτε εξετάζονταν ξεχωριστά από τις εμπειρίες των νέων μητέρων. Αυτό είναι κάτι που πρέπει να αλλάξει άμεσα, επειδή οι δυσκολίες του παιδιού στην ανάπτυξη σχέσης τόσο με τη μητέρα όσο και με τον πατέρα ενδέχεται να έχουν μακροπρόθεσμες συνέπειες. Τα συμπεράσματα της έρευνάς μας δείχνουν την ανάγκη για έγκαιρη και αποτελεσματική υποστήριξη των ζευγαριών προκειμένου να προετοιμαστούν για να γίνουν γονείς.
Επίσης οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι τα νήπια δύο ετών είναι πιο πιθανό να έχουν συναισθηματικά προβλήματα, όπως να νιώθουν ανησυχία, να κλαίνε, να τρομάζουν εύκολα και να είναι υπερβολικά προσκολλημένα στους γονείς τους, εφόσον αυτοί είχαν προβλήματα στη σχέση τους μετά τον τοκετό, τα οποία μπορεί να κυμαίνονται από γενικευμένη έλλειψη ευδαιμονίας μέχρι καβγάδες και άλλου είδους συγκρούσεις.
Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι οι αγχωμένοι πατεράδες κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης αποκτούν παιδιά με προβλήματα συμπεριφοράς, εξαιτίας του φυσιολογικού στρες που οι ίδιοι προκαλούν στις εγκυμονούσες, παρότι οι ίδιες μπορεί να μη νιώθουν δυστυχείς ή αγχωμένες.
