Μια υπηρεσία διαδικτυακής υποστήριξης βοηθάει τους εργαζομένους στην υγειονομική περίθαλψη, σε όλον τον κόσμο, να αντιμετωπίσουν τα άσχημα συναισθήματα που πυροδότησε η κρίση του Covid-19.
Οι συνάδελφοί μου μολύνθηκαν από τον ιό, γεγονός που με έκανε να αισθάνομαι απροστάτευτη και ανασφαλής, λέει η Δρ. Στέλλα ΜονΝτράγκον, παιδίατρος στην Ισπανία. Έβλεπα, επίσης, νέους ασθενείς οι οποίοι αρχικά ήταν ασυμπτωματικοί, αλλά αργότερα κατέληγαν θετικοί.
Για αρκετές εβδομάδες έβλεπε παιδιά που νοσούσαν, ενώ πρόσφατα ανέλαβε τη φροντίδα ενήλικων ασθενών με Covid-19. Στα 28 χρόνια εμπειρίας της, η οποία περιελάβανε μια εθελοντική θέση στη Σιέρα Λεόνε κατά τη διάρκεια της έξαρσης του ιού Έμπολα, η ΜονΝτράγκον αναφέρει ότι δεν είχε ποτέ αντιμετωπίσει τόσες πολλές περιπλοκές στην ιατρική: ένα τρομακτικό μείγμα απροετοιμασίας, μια αόρατη απειλή και έλλειψη στοιχείων για τον ιό.
Μετά από μια ιδιαίτερα εξαντλητική εβδομάδα, αποφάσισε να συμμετάσχει σε μια διαδικτυακή ομάδα ομαδικής υποστήριξης για εργαζόμενους στον τομέα της υγείας, η οποία προσφέρεται από το μη κερδοσκοπικό ίδρυμα The Pocket Project. Οι συνεδρίες διεξάγονται από ψυχοθεραπευτές και ενθαρρύνουν τους συμμετέχοντες να εντοπίσουν τα συναισθήματα που πυροδοτήθηκαν κατά τη διάρκεια της κρίσης Covid-19.
Προσφέρουμε αυτή την υπηρεσία ως ευκαιρία για να αφομοιώσουμε την αβεβαιότητα, το άγχος και τους φόβους που προκύπτουν, εξηγεί ο Τόμας Χαμπλ, ο οποίος ξεκίνησε το Pocket Project το 2016, με στόχο τη διερεύνηση της φύσης του συλλογικού τραύματος και της διευκόλυνσης της θεραπείας.
Όταν αναδύονται παλιοί φόβοι και άλλα ανεπίλυτα προβλήματα, αυτό μπορεί να οδηγήσει στη διαιώνιση οποιουδήποτε υποκείμενου και προϋπάρχοντος τραύματος. Θέλουμε να το αποτρέψουμε αυτό, προσκαλώντας ομάδες ανθρώπων να συνομιλήσουν στο πνεύμα της δημιουργικότητας, της διαφάνειας και της ενεργούς συμμετοχής, προσθέτει.
Η ΜονΝτράγκον έχει πλέον γνωρίσει και άλλους γιατρούς από τη Γερμανία, την Αργεντινή, την Ινδία, τη Νότια Αφρική, το Μεξικό και τις ΗΠΑ, όπου όλοι τους έχουν αντιμετωπίσει παρόμοια περιστατικά.
Διαβάστε σχετικά: Το Tαξίδι της Yπευθυνότητας στα Xρώματα του COVID
Όντας σε θέση να μιλάς ανοιχτά με άλλους γιατρούς που βιώνουν παρόμοιες εμπειρίες, ήταν το έναυσμα για τον Δρ. Έντουιν Σάβι να παρευρεθεί σε μια πρόσφατη διαδικτυακή συνεδρία του Pocket Project.
Ως γιατρός στο τμήμα επειγόντων περιστατικών στο νοσοκομείο Hazel Hawkins Memorial Hospital στην Καλιφόρνια, και έχοντας αντιμετωπίσει δύο πρώιμα περιστατικά Covid-19 στα μέσα Φεβρουαρίου, ο Σάβι μοιράστηκε πολλές από τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι γιατροί σήμερα, συμπεριλαμβανομένων των εμποδίων επικοινωνίας μεταξύ γιατρών και ασθενών.
Με λυπεί ιδιαίτερα να αλληλοεπιδράω με τους ασθενείς είτε μέσω βίντεο είτε φορώντας βαρύ προστατευτικό εξοπλισμό, κάτι που αισθάνομαι απάνθρωπο. Καταβάλλω επιπλέον προσπάθεια να δείχνω συμπόνοια προς αυτούς τους ασθενείς, αναφέρει.
Ο Δρ. Σάβι λέει ότι οι συνεδρίες που παρακολούθησε επιτρέπουν στους γιατρούς να μοιραστούν την ευαλωτότητά τους. Η αυτοεξυπηρέτηση είναι εξαιρετικά σημαντική αυτή τη στιγμή. Πρέπει πρώτα να φροντίσω τον εαυτό μου. Αυτή είναι η ουσία. Αν αρρωστήσω, αυτό θα έχει άσχημες συνέπειες για την κοινότητά μου. Οτιδήποτε μπορώ να κάνω για να παραμείνω σωματικά και ψυχικά υγιής είναι ζωτικής σημασίας, αναφέρει.
Σε αυτές τις συνεδρίες, τα μοιράσματα που κάνει ένα άτομο μπορεί να βοηθήσουν και τους άλλους συμμετέχοντες που αντιμετωπίζουν παρόμοια θέματα. Αυτή η εμπειρία μπορεί να περιγραφεί ως μια απήχηση που δημιουργείται μεταξύ των νευρικών συστημάτων. Όταν τα συστήματά μας επιδρούν με αυτόν τον τρόπο, επιταχύνεται η συλλογική θεραπεία, υποστηρίζει ο Χαμπλ.
Οι συνεδρίες παρέχουν πολλά περισσότερα από θεραπευτική υποστήριξη. Οι συνεδρίες του Pocket Project έχουν γίνει ένας χώρος για να μοιραστούν οι γιατροί τις προκλήσεις και τις πιθανές λύσεις στις δύσκολες συνθήκες που αντιμετωπίζουν.
Απόδοση-Επιμέλεια: PsychologyNow.gr
Πηγή
