Είχα διαβάσει κάπου πως αν θες πραγματικά να ωφελήσεις ή ακόμα και να σώσεις έναν άνθρωπο απλά κράτα του την ελπίδα ζωντανή. Η ανάγκη του ατόμου να ελπίζει, να πιστεύει σε μία θετική έκβαση ακόμα και σε ένα όνειρο είναι κινητήριος δύναμη για να υπάρχει και να αντέχει όλα όσα αρνητικά και θετικά μπορεί να του συμβούν.
Ο μύθος της ελπίδας θέλει την Πανδώρα, νικημένη από την περιέργεια της, να ανοίγει το κουτί που της είχαν κάνει δώρο οι θεοί και να ελευθερώνονται στον κόσμο τα μεγάλα δεινά (αρρώστιες, λιμοί κ.α). Καταφέρνει όμως, με τη βοήθεια ενός θεού, να κρατήσει το μοναδικό αντίδοτο που θα βοηθήσει τον άνθρωπο να υποφέρει όλα τα δεινά και αυτό ήταν η ελπίδα.
Αυτό που συνηθίζω να λέω στους θεραπευόμενους μου είναι πως πάντα σε δύσκολες αλλά και ιδιαίτερες στιγμές, εποχές & καταστάσεις ο άνθρωπος καλείται να βρει το δρόμο προς την ελπίδα και προς τη θετικότητα. Ελπίζοντας και υιοθετώντας μία αισιόδοξη στάση, απελευθερώνεται το μεγαλείο της δύναμης που κρύβουμε μέσα μας και μας βοηθά να διαχειριστούμε μία ενδεχόμενη δύσκολη κατάσταση.
Ο ρεαλισμός με τον κυνισμό χωρίζονται από μία λεπτή γραμμή, τη γραμμή της ελπίδας! Είναι πολύ διαφορετικό να ζεις στο σήμερα και να αντιλαμβάνεσαι την πραγματικότητα από το να έχεις μία αφοριστική και άκρως πεσιμιστική άποψη για όσα (θετικά ή αρνητικά) συμβαίνουν στη ζωή σου.
Διαβάστε σχετικά: Άλλο Προσδοκία και άλλο Ελπίδα!
O ανθρώπινος εγκέφαλος έχει πάντα την τάση να κρατά ως φυλαχτό ο,τι μας ευχαριστεί και να πετά στον κάδο ο,τι μας πικραίνει. Άρα ο εγκέφαλος μας κατά κάποιο τρόπο ελπίζει, πιστεύει πως θα επαναληφθεί η ευχάριστη εμπειρία και προσπαθεί να την πετύχει. Μήπως λοιπόν και η ψυχή δεν παραιτείται αλλά προσδοκά κάτι καλύτερο; Καθεστώτα φόβου, κρίσεις πανικού, και τρομολαγνεία είναι ένας μη ωφέλιμος συνδυασμός ώστε ο εγκέφαλος να μη λειτουργεί ομαλά και η ψυχή να φυλακίζεται σε μία δίνη αρνητισμού και άγχους.
Η θετική σκέψη και διάθεση, η πίστη σε κάτι καλύτερο και οι στόχοι βοηθούν τη ψυχή να συμβαδίζει με την θετική τάση του εγκέφαλου με αποτέλεσμα το άτομο να νιώθει περισσότερη αυτοπεποίθηση ώστε να αντιμετωπίσει οτιδήποτε του συμβεί.
Ο ποιοτικός χρόνος με τον σύντροφο ή/και τα παιδιά, η ενασχόληση με πράγματα που μας αρέσουν και που βοηθούν την ψυχική και σωματική ευεξία, οι συζητήσεις με φίλους, η επαγγελματική δραστηριοποίηση, η επαφή με τη φύση (θάλασσα ή/και βουνό) είναι λίγα από τα πολλά που μπορούμε να κάνουμε ώστε να κρατάμε μέσα μας ζωντανή την ελπίδα.
