PsychologyNow Team

Πώς να προχωρήσεις μπροστά όταν η ιστορία σου σε κρατά πίσω;

Πώς να προχωρήσεις μπροστά όταν η ιστορία σου σε κρατά πίσω;

PsychologyNow Team
γυναίκα σκέφτεται πως να προχωρήσει μπροστά όταη η ιστορία της την κρατά πίσω
Image credit: Jp Valery / unsplash.com

Εσείς τι ιστορίες λέτε στον εαυτό σας;


Οι ψυχολόγοι λένε ότι κάνουμε περίπου 50.000 σκέψεις κάθε μέρα, ενώ οι περισσότερες από αυτές τις σκέψεις είναι οι ίδιες με αυτές που κάναμε και χθες. Το ερώτημα λοιπόν είναι το εξής: Οι σκέψεις αυτές είναι χρήσιμες ή επιζήμιες για την επίτευξη επιτυχίας και ευτυχίας στη ζωή μας;

Πολλές από τις σκέψεις μας είναι κατά βάση «ιστορίες» που λέμε στον εαυτό μας, οι οποίες αφορούν κάποια από τα βιώματά μας. Και μπορεί να είναι κάπως έτσι: Είμαι τόσο τυχερός/ή που τόσα υπέροχα πράγματα μου συμβαίνουν συνέχεια! Ή μπορεί να ξεκινούν: Πρέπει να έχω γκαντεμιά, γιατί δε μου συμβαίνει τίποτα καλό! Φυσικά, υπάρχουν πολλές παραλλαγές αυτών των δύο διατυπώσεων. Το σίγουρο πάντως είναι ότι οι ιστορίες που λέτε στον εαυτό σας είναι αυτές που καθορίζουν σε μεγάλο βαθμό τις συνθήκες της ζωής σας.

Ξέρετε πώς λειτουργούν... Συναντάς κάποιον και μέσα σε λίγα λεπτά σου έχει πει όλη την ιστορία της ζωής του με ένα τόσο απαισιόδοξο τόνο και όλη η θετική σου ενέργεια εξαφανίζεται στη στιγμή.

Ενώ στην άλλη άκρη του δωματίου βλέπεις μια ομάδα φίλων να γελούν καθώς ένας εξ’ αυτών μόλις περιέγραψε μία όμορφη εμπειρία του, ενώ η ενέργεια που τους περιβάλλει είναι πραγματικά εντυπωσιακή. Αυτές οι ιστορίες μπορούν να προκαλέσουν άγχος, να φέρουν την ελπίδα, να ψυχαγωγήσουν ή και να εμπνεύσουν. Και πάντα επηρεάζουν το πρόσωπο που ταυτίζεται μαζί τους.

Ήξερα μια γυναίκα στα 70 της, που είχε τη συνήθεια να διηγείται συνεχώς την ιστορία του θανάτου της μητέρας της όταν εκείνη ήταν δέκα χρονών. Όποιον και αν γνώριζε, μέσα σε μισή ώρα τον είχε ενημερώσει για τη τραγωδία της ζωής της. Σίγουρα ήταν λυπηρό το γεγονός ότι είχε χάσει τη μητέρα της όταν ήταν μικρή, ωστόσο ποιος ήταν ο σκοπός ενημέρωσης αγνώστων για το γεγονός αυτό;

Η Μαρία χρησιμοποιούσε αυτή την ιστορία για να αιτιολογήσει διάφορα αναπτυξιακά ζητήματα που δεν είχε αντιμετωπίσει αποτελεσματικά. Δεν αισθανόταν ότι είχε κάποιο πρότυπο θηλυκότητας για να ακολουθήσει στη ζωή της και πίστευε ότι δεν ήξερε πώς μπορεί να καλλιεργήσει μια στενή σχέση.

Ένιωθε γενικά αμηχανία όσον αφορά τις ανθρώπινες σχέσεις, εξ ου και η ιστορία Γιατί δεν έχω κάποια σχέση; Η μητέρα μου πέθανε όταν ήμουν δέκα ετών. Γιατί έχω ή δεν έχω κάνει αυτό στη ζωή μου; Η μητέρα μου πέθανε όταν ήμουν δέκα ετών. Και κάπως έτσι πήγαινε το όλο θέμα.


Διαβάστε σχετικά: Όταν μια πόρτα κλείνει, ίσως να μην ήταν για εσένα


Οι περισσότεροι άνθρωποι λένε ιστορίες στους εαυτούς τους.

Πρέπει να κρατήσω τη δουλειά που μισώ γιατί δεν μπορώ να βγάλω τα ίδια χρήματα πουθενά αλλού. Αποτέλεσμα: δυστυχία και άγχος.

Οι γονείς μου με δίδαξαν να είμαι ταπεινός, ήσυχος και να μην προκαλώ την τύχη μου. Ως εκ τούτου, η επαγγελματική σταδιοδρομία μένει στάσιμη.
Πρέπει να μείνω σε αυτή την κακοποιητική σχέση ακόμα κι αν δεν είμαι ευτυχισμένος/η, γιατί δε θα με θέλει κανείς άλλος και άσε που μπορεί να πέσω και σε κάτι χειρότερο. Αποτέλεσμα: Χαμηλή αυτοεκτίμηση και δυστυχία.

Η ιστορία σας θα αποδυναμώσει ή θα ενισχύσει την αυτοεικόνα και την εμπιστοσύνη στον εαυτό σας. Μπορεί ακόμη και να σας κρατήσει φυλακισμένους σε αρνητικές καταστάσεις.

Για παράδειγμα: Πάντα νιώθω νευρικός/ή όταν είμαι με άλλους. Είμαι αμήχανος/η, ντροπαλός/η, εσωστρεφής, συγκρατημένος/η, όχι αρκετά καλός/η, όχι τόσο έξυπνος/η, και πάει λέγοντας. Οι άνθρωποι προσδιορίζουν τον εαυτό τους με ετικέτες, οι οποίες είτε τους παρακινούν είτε τους περιορίζουν. Κάθε ετικέτα έχει ένα βαθύ νόημα, το οποίο τής αποδίδετε εσείς. Διηγείστε μια ιστορία για να καθορίσετε ποιοι είστε και χωρίς να το καταλάβετε σας έχει παγιδεύσει.

Όταν η γυναίκα που έχασε τη μητέρα της στα δέκα της διηγείται διαρκώς την ιστορία της, ουσιαστικά εξηγεί γιατί δεν έχει ξεπεράσει τις προκλήσεις των παιδικών της χρόνων. Έχει πείσει τον εαυτό της ότι δεν μπορεί να κοιτάξει και να προχωρήσει πέρα από την εικόνα που η ίδια δημιούργησε μόνη της για τον εαυτό της. Κι όμως, μεγάλωσε και έμαθε να επιβιώνει χωρίς τη φροντίδα της μητέρας της. Δεν την βοηθάει πραγματικά να συνεχίσει να λέει την ίδια ιστορία.

Διερευνήστε τις ιστορίες που λέτε εσείς στον εαυτό σας. Πώς νιώθετε για αυτές; Σας εξυπηρετούν; Μήπως είναι καιρός να τις αφήσετε πίσω σας ή να τις δείτε από μια άλλη οπτική; Ενδεχομένως να πρέπει να επιλύσετε αυτή την ιστορία με το να την ξαναγράψετε ή να δημιουργήσετε μία καινούρια.

Παρατηρήστε τις ιστορίες σας. Ρωτήστε τον εαυτό σας εάν αυτή η ιστορία που εσείς οι ίδιοι διηγείστε κάνει τη ζωή σας καλύτερη ή χειρότερη. Ενισχύει ή σαμποτάρει την ευτυχία σας; Κατηγορεί κάποιον άλλο για τα βιώματά σας; Εάν η απάντηση είναι ναι, ίσως είναι καιρός να την αφήσετε στο παρελθόν, όπου και ανήκει. Μόνο εσείς μπορείτε να αλλάξετε την ιστορία σας, να την αναθεωρήσετε ή ακόμη και να την εξαλείψετε και να προχωρήσετε μπροστά.


Kat Kakou

 

Πηγή: psychcentral.com
Απόδοση: Κατερίνα Κακουλάκη
Επιμέλεια: PsychologyNow.gr

 

*Απαγορεύεται ρητώς η αναπαραγωγή χωρίς προηγούμενη άδεια των υπευθύνων της ιστοσελίδας*

2. banner diafhmishs mypsychologist koino

Κάντε like στην σελίδα μας στο Facebook 
Ακολουθήστε μας στο Twitter 

Βρείτε μας στα...