Ο τόπος της ψυχιατρικής νοσηλείας είναι βαρύς. Για τους περισσότερους, το ψυχιατρείο σηματοδοτεί ένα μέρος όπου κινδυνεύεις να χάσεις τα δικαιώματα και την ταυτότητά σου. Όσο κι αν έχει εκσυγχρονισθεί το ψυχιατρείο, όσο κι αν η επιστήμη έχει προχωρήσει, όσο κι αν το στίγμα έχει μειωθεί και οι προσπάθειες των γιατρών και των νοσηλευτών γίνονται πιο εξανθρωπισμένες, όλα αυτά δεν καταφέρνουν να απομακρύνουν τα ζοφερά συναισθήματα που ξυπνάει το ψυχιατρικό νοσοκομείο.
Από τον πρόλογο του βιβλίου (kosmos).
Πρόλογος: Γιάννης Ζέρβας
Απαντήσεις για το νόημα της ζωής μέσα σε μια ψυχιατρική κλινική
Εκείνο που προτείνω με το βιβλίο αυτό, είναι να γνωρίσουμε τον άνθρωπο πίσω από την ψυχική ασθένεια. Η παρουσίαση όμως αυτή δεν ήθελα να γίνει με κάποιο ψυχομετρικό εργαλείο, από αυτά που συχνά χρησιμοποιούνται στην κλινική πράξη. Δεν ήθελα να γίνει με όρους ψυχοπαθολογίας, αλλά με όρους ζωής. Θεώρησα το ερωτηματολόγιο του Προυστ τον ιδανικότερο οδηγό μου, καθώς οι ερωτήσεις του άπτονται της ζωής και του νοήματός της και αποκαλύπτουν την αληθινή ταυτότητα των ερωτηθέντων. Ποιοι είναι οι άνθρωποι αυτοί και τι απαντούν για το νόημα της ζωής;
Κ. Π.
– Δεν έχω απάντηση, αλλά από το να πεθάνουμε καλύτερα να ζούμε.
– Ποιο είναι για..; Να ζήσουμε καλά…αλλιώς δεν αξίζει.
– Το κύπελλο που πήρα.
– Να ζεις με τον κόσμο.
– Αμάν! Δύσκολη ερώτηση!
– Η χαρά!
– Μηδέν! Τίποτα!
– Ζούμε γιατί πρέπει να ξέρουμε.
– Όπως και να έρθει η ζωή να προσπαθήσουμε να τα βγάλουμε πέρα.
– Ζούμε για έναν άντρα.
– Ξέρω ’γω;
– Όλα!
