Εμπνευσμένο από τη ζωή μίας απλής νοικοκυράς στη δεκαετία του ’90 της Τζόι Μαγκάνο, το «Joy» ακολουθεί την εκκεντρική και δύσκολη πορεία μιας σκληρά εργαζόμενης γυναίκας που αποφασίζει να ζήσει το όνειρο του νεαρού κοριτσιού που έκρυβε μέσα της και γίνεται τελικά η λαμπερή ηγέτης της οικογένειας της.
Η ταινία βασίζεται στο πώς ανατρέπονται τα πράγματα όταν η πρωταγωνίστρια καταλαβαίνει ότι δεν υπάρχουν μόνο οι επιλογές που της δίνει το στενό οικογενειακό περιβάλλον της και τολμά τη «διατάραξη», όπως το ονομάζει και ο Ludewig, δηλαδή την αμφισβήτηση των υφισταμένων πεποιθήσεών της. Αυτή έμελλε να είναι το πρώτο βήμα ενός πολύ επίπονου δρόμου προς την εξέλιξη της ως εφευρέτη και επιχειρηματία.
Η Joy είναι, από την παιδική της ηλικία, ένα πλάσμα γεμάτο δίψα για δημιουργία αλλά η πίεση να φροντίσει τους γύρω της, τη δυσλειτουργική της οικογένεια και τις ανάγκες τους λειτουργεί ως τροχοπέδη στην προσωπική της ανάπτυξη, με αποτέλεσμα η ίδια να παραμερίζει τα θέλω της.
Η Joy μεγαλώνει σε ένα περίπλοκο οικογενειακό περιβάλλον που οι κανόνες και οι επιλογές της ορίζονται από τους άλλους και εκείνη τους ακολουθεί απαρέγκλιτα ως αναγκαίο «κακό». Τα παιδικά της όνειρα τίθενται πάντα σε αναμονή και νομίζοντας ότι δεν έχει άλλες επιλογές συνεχίζει μια καθημερινότητα, σημαδεμένη από τη σωρεία των «αποτυχιών», που οι άλλοι της χρεώνουν διαρκώς.
Σε μια άκρως λιμνάζουσα πραγματικότητα, δεν μένει παρά να αναρωτηθεί εάν όλα έχουν αρχίσει να μετατρέπονται σε ένα αφόρητο βάρος και να καταλήξει σε ριζική αμφισβήτηση με την καθημερινότητάς της. Πότε άραγε αξίζει κάποιος συνειδητά να δυσπιστεί σε παγιωμένες πεποιθήσεις, και να αρχίσει να ζει με «ασέβεια» απέναντι σε κάθε βεβαιότητα;
Κάθε φορά που η Joy κάνει ένα νέο βήμα στη ζωή της η ευρύτερη οικογένεια της βρίσκεται εκεί να δώσει φαινομενικές λύσεις στα αδιέξοδά της και να την κατευθύνει στις λιγότερο, θεωρητικά, επίπονες επιλογές για την ίδια. Στον φαύλο αυτό κύκλο, η Joy προσαρμοζόμενη στην «αυταπάτη των εναλλακτικών λύσεων» (Weakland & Jackson) βιώνει ένα παραμύθι ζωής χωρίς happy end. Τελικά, η ζωή της αλλάζει, μόνο όταν η ίδια αποφασίζει να απορρίψει την οδό της υποτιθέμενης σωτηρίας, που έχει χαράξει για την ίδια το ασφυκτικά στενό περιβάλλον της.
Θεωρώ ότι από τις πιό δυνατές στιγμές του ανθρώπου είναι η στιγμή που κάνει «ειρήνη» με τα προσωπικά του σφάλματα πού τον κυνηγάνε σαν ερινύες και ξεκινάει να ζει για αυτό που πάντοτε έτρεχε σαν σκέψη μέσα στη ψυχή και στα ονειρά του.
Οπώς αναφέρει και ο Χ.Μπουκάι στο βιβλίο: Ιστορίες να σκεφτείς «Εγώ δεν είμαι αυτός που θα ήθελα να είμαι. Δεν είμαι αυτός που Θα έπρεπε να είμαι. Δεν είμαι αυτός που η μαμά μου ήθελε να είμαι. Δεν είμαι καν αυτός που ήμουν. Εγώ είμαι αυτός που είμαι. Μπορώ να ξεκινήσω την πορεία μου μόνο από το σημείο αναχώρησής μου».
Στην ταινία, η Joy βιώνει την προδοσία, τη δολιότητα, την απώλεια της αθωότητας και τα τραύματα που αφήνει πίσω η αγάπη, ενώ βρίσκει την δύναμη και την πίστη στον εαυτό της για να ακολουθήσει τα καταπιεσμένα όνειρά της.
Το αποτέλεσμα είναι μια συναισθηματική, βαθιά συγκινητική ιστορία για την ζωή ενός ανθρώπου που αντιμετωπίζει τον αμείλικτο κόσμο γύρω του, το χάος της οικογένειας και τα μυστήρια της δημιουργίας, βρίσκοντας στην πορεία μια ανεξάντλητη πηγή χαράς και εσωτερικής δύναμης. Εξάλλου η αλήθεια, η ευτυχία και η χαρά δεν κρύβονται στις επιλογές που μας δίνονται αλλά στις αποφάσεις που τις ανατρέπουν, οδηγώντας εν τέλει στην επιλογή του φαινομενικά «παράδοξου» και στο τέλος της αυταπάτης των εναλλακτικών λύσεων.
Δείτε το trailer της ταινίας
