Οι σχέσεις όπως και όλα τα πράγματα στη ζωή είναι ένας κύκλος ο οποίος άλλοτε κλείνει οριστικά και άλλοτε ανανεώνεται για να ανοίξει ένας νέος. Πολλοί άνθρωποι δυσκολευόμαστε να τελειώσουμε μία σχέση και καταλήγουμε να διαιωνίζουμε μία ψυχοφθόρα και επίπονη κατάσταση. Γιατί όμως φοβόμαστε τόσο πολύ οι άνθρωποι το τέλος;
Μία απάντηση θα μπορούσε να είναι επειδή φοβόμαστε το θάνατο καθώς ο χωρισμός είναι ένα μικρός θάνατος. Τα συναισθήματα που βιώνουμε όταν χωρίζουμε είναι παρόμοια με αυτά που βιώνουμε όταν είμαστε σε κατάσταση πένθους όπως λύπη, θυμό, άρνηση, μη αποδοχή της κατάστασης κ.α. Να μη ξεχνάμε όμως πως κάθε τέλος ενίοτε υποδηλώνει και μία νέα αρχή και πως μέσα από μία αρνητική κατάσταση μπορεί να γεννηθεί κάτι θετικό το οποίο στην αρχή δυσκολευόμαστε να δούμε αλλά έπειτα μας δυναμώνει και μας στηρίζει. Μία σχέση (και μία ολόκληρη ζωή) καθορισμένη από το φόβο και το άγχος χάνει το νόημα της και γίνεται φυλακή.
Είναι τελικά τόσο δύσκολο να βάλεις τέλος σε μία σχέση; Όπως όλα δείχνουν, η απάντηση στο παραπάνω ερώτημα φαίνεται να είναι θετική καθώς πολλές έρευνες αλλά και μαρτυρίες φανερώνουν πως πολλοί άνθρωποι συντηρούν μία σχέση την οποία ουσιαστικά δεν θέλουν γιατί αδυνατούν να δώσουν ένα τέλος. Οι λόγοι μπορεί να είναι πολλοί αλλά ο κυριότερος είναι ο φόβος!
Οι άνθρωποι φοβόμαστε το τέλος είτε γιατί η προσκόλληση σε κάτι οικείο είναι τόσο δυνατή ώστε να μας τροφοδοτεί το συναίσθημα είτε γιατί προτιμούμε το άψυχο παρόν παρά το άγνωστο μέλλον.
Είναι πολύ άσχημο και άδικο για τον κάθε άνθρωπο να παραμένει σε μία σχέση η οποία έχει τελειώσει είτε λόγω φόβου επειδή μπορεί να φοβάται το επόμενο βήμα να μην είναι χειρότερο από το προηγούμενο, είτε λόγω χαμηλής αυτοεκτίμησης θεωρώντας πως αυτή η σχέση του/της αξίζει, είτε ακόμα λόγω εθισμού καθώς δεν αντέχει στην ιδέα να χάσει κάτι που τελικά δεν επιθυμεί. Ξεχνάμε οι άνθρωποι πως οι σχέσεις στη βάση τους είναι απλές και πως όταν τα συναισθήματα που έχουμε για έναν άνθρωπο αλλάξουν, θολώσουν ή απλά σβήσουν τότε η σχέση έχει φτάσει στο τέλος της.
Λανθασμένα θεωρούμε πως δεν τελειώνουμε μία σχέση για να μην πληγώσουμε τον άλλον επειδή δεν αντέχουμε την ιδέα να πληγώσουμε τον σύντροφο μας, αλλά δεν αντιλαμβανόμαστε πως παραμένοντας χωρίς ψυχή-συναίσθημα σε μία σχέση είναι ένας αργός, βασανιστικός θάνατος και για τους δύο. Μία λαϊκή ρήση λέει για μία σχέση που έχει τελειώσει πως «αν πραγματικά αγάπησες τον άλλον, άφησε τον να φύγει...» εγώ θα το αλλάξω και θα πω πως αν σε μία σχέση έχει χαθεί το νόημα και η ουσία τότε «αν αγαπάς τον εαυτό σου, πρέπει να φύγεις όχι για να γλιτώσεις αλλά για να βρεις αυτό που σου αξίζει!».
