Παρόλο που η επιστήμη επιμένει ότι το κλάμα είναι μια φυσιολογική αντίδραση, η κοινωνία ακόμα μεταφέρει το μήνυμα ότι οι δυνατοί άνδρες δεν κλαίνε.
Πολλοί γονείς ανατρέφουν τους γιους τους με τέτοιο τρόπο, ώστε, αν κλαίνε, τουλάχιστον, να κλαίνε κρυφά. Η πεποίθηση ότι μια αρρενωπή ταυτότητα σημαίνει να συγκρατούν τα δάκρυά τους, με εξαίρεση περιόδους έντονου πένθους, είναι βαθιά ριζωμένη σε πολλούς άνδρες.
Αν και ακόμα και γυναίκες έχουν αποδεχτεί αυτήν την αντίληψη, όλο και περισσότερες εκφράζουν την πεποίθησή τους ότι άνδρες και αγόρια πρέπει να ενθαρρύνονται να εκφράζουν ευαίσθητα συναισθήματα.
Ωστόσο, ένα πράγμα είναι σίγουρο: Η ιστορία και η βιολογία είναι με το μέρος των δακρύων.
Τα δάκρυα των πρωταθλητών
Μέχρι πρόσφατα, πολλοί πολιτισμοί πίστευαν ότι τα δάκρυα είναι σημάδι ανδρισμού. Η παγκόσμια ιστορία και λογοτεχνία είναι γεμάτη με ηγέτες που έκλαψαν δημόσια. Τα δάκρυα έδειχναν ότι ο συγκεκριμένος άνδρας ζούσε με βάση έναν κώδικα αξιών και νοιαζόταν αρκετά ώστε να δείξει τα συναισθήματά του, όταν τα πράγματα δεν εξελίσσονταν καλά. Πολεμιστές από τον Μεσαίωνα και Ιάπωνες σαμουράι έκλαιγαν κατά τη διάρκεια μεγάλων καταστροφών.
Στη δυτική κουλτούρα, η ικανότητα ενός άνδρα να κλαίει έδειχνε την ειλικρίνεια και την ακεραιότητά του. Ο Αβραάμ Λίνκολν χρησιμοποιούσε στρατηγικά δάκρυα στις ομιλίες του και σύγχρονοι πρόεδροι ακολούθησαν το παράδειγμά του. Παρ’ όλα αυτά, μέχρι πρόσφατα, οι άνδρες που έκλαιγαν θεωρούνταν λιγότερο αρρενωποί.
Έπειτα από δεκαετίες αποδοκιμασίας των ανδρικών δακρύων, η κοινωνία φαίνεται να επιστρέφει στην αντίληψη ότι το κλάμα δείχνει ανδρική δύναμη. Μια πρόσφατη έρευνα του Πανεπιστημίου της Πενσιλβάνια έδειξε ότι οι συμμετέχοντες θεωρούσαν τα ανδρικά δάκρυα σημάδι ειλικρίνειας, ενώ τα γυναικεία ένδειξη συναισθηματικής αδυναμίας. Και για τα δύο φύλα, ένα ελαφρύ βούρκωμα των ματιών ήταν πιο αποδεκτό από τα δάκρυα.
Δάκρυα και υγεία
Έρευνες σχετικά με την υγεία έχουν βρει πολλαπλά οφέλη που σχετίζονται με το κλάμα. Όταν τα άτομα καταστέλλουν την ανάγκη να κλάψουν, τα συναισθήματα που θα εκφράζονταν μέσω των δακρύων αντ΄ αυτού καταπιέζονται. Η υποκείμενη βιοχημεία επηρεάζει το σώμα διαφορετικά απ’ ό,τι αν τα συναισθήματα είχαν εκφραστεί με φυσιολογικό τρόπο. Με την πάροδο του χρόνου, τα καταπιεσμένα συναισθήματα μπορούν να πυροδοτήσουν σωματικές αλλαγές, που εκδηλώνονται με κλινικά συμπτώματα, όπως υψηλή αρτηριακή πίεση.
Κοινωνικοί επιστήμονες έχουν βρει συσχετισμούς ανάμεσα στο κλάμα των ανδρών και στην ψυχική τους υγεία. Μια έρευνα που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Psychology of Men & Masculinity έδειξε ότι παίκτες ποδοσφαίρου που έκλαιγαν για τα αποτελέσματα των αγώνων ανέφεραν υψηλότερα επίπεδα αυτοεκτίμησης. Ένιωθαν αρκετά ασφαλείς ώστε να κλάψουν μπροστά στους συμπαίκτες τους και έδειχναν να ανησυχούν λιγότερο για την κοινωνική πίεση.
Διαβάστε σχετικά: Πόσο συναισθηματικά υγιείς είμαστε;
Πότε να συγκρατείτε τα δάκρυα
Με τόσες δημοσιεύσεις σχετικά με τα θετικά συναισθήματα και την αποδοχή των συναισθημάτων μας, είναι εύκολο να παραβλέψουμε ότι μερικές φορές μια στωική προσέγγιση είναι η καλύτερη επιλογή. Επείγοντα περιστατικά συνήθως απαιτούν την αναβολή των δακρύων, ώστε να ασχοληθούμε με θέματα ζωτικής σημασίας. Μάχιμοι στρατιώτες δεν μπορούν να σταματήσουν στη μέση της μάχης, ώστε να κλάψουν ελεύθερα.
Στην πραγματικότητα, καθώς οι περισσότεροι μάχιμοι στρατιώτες είναι άνδρες, οι πόλεμοι ανά τους αιώνες μπορεί να συνέβαλαν στην πολιτιστική άνοδο του σκληρού, χωρίς δάκρυα, ήρωα.
Το προσωπικό κρίσεων πρέπει να διατηρεί την ψυχραιμία του όσο και οι στρατιώτες. Οι άνδρες κυριαρχούν στην επιβολή του νόμου, στον στρατό και στους περισσότερους τομείς της δημόσιας ασφάλειας. Αυτοί οι άνδρες έχουν λάβει επαγγελματική εντολή να μένουν συναισθηματικά σταθεροί, γεγονός που θέτει μια φόρμα και για τη συνολική συμπεριφορά.
Ακόμα και στην καθημερινότητα, τα συναισθήματα καθαυτά σπανίως λύνουν προβλήματα. Οι άνδρες μπορεί να είναι πιο υγιείς, όταν επιτρέπουν στον εαυτό τους να κλάψει, αλλά συχνά έχουν προσωπικούς λόγους που διατηρούν την ψυχραιμία τους.
Οικογενειακές δυσκολίες, για παράδειγμα, συχνά απαιτούν την αναβολή των δακρύων, ώστε να είναι δυνατοί για άλλους που βιώνουν πιο δυνατό πόνο. Μια ήρεμη συμπεριφορά δεν σημαίνει ότι ο άνδρας βρίσκεται σε άρνηση, όσο και τα δάκρυα δεν σημαίνουν ότι είναι συναισθηματικά ασταθής.
Καθώς η πολιτιστική τάση επιστρέφει στην αποδοχή του συναισθηματικού άνδρα, και τα δύο φύλα θα συνεχίζουν να προσαρμόζουν την προσωπική τους ζωή γύρω από αυτήν την ιδέα. Κάποιοι άνδρες συνεχίζουν να υποστηρίζουν το γεγονός ότι το να μεγαλώνει κανείς ένα δυνατό αγόρι σημαίνει να αποθαρρύνει το κλάμα. Άλλοι πιστεύουν ότι οι γυναίκες στη ζωή τους θέλουν να βλέπουν την ευαισθησία των ανδρών μόνο όταν τις βολεύει.
Όπως συμβαίνει με τις περισσότερες συμπεριφορές, έτσι και τα δάκρυα αρμόζουν περισσότερο σε ορισμένες καταστάσεις από άλλες. Το πραγματικό καθήκον είναι όχι μόνο να δείξουμε καλή κρίση, αλλά και να αποφύγουμε να κρίνουμε τους άνδρες απλώς επειδή έκλαψαν, όπως κάθε ανθρώπινο ον.
Έρευνα: Men’s Tears: Football Players’ Evaluations of Crying Behavior
Απόδοση: Ανδριανάκη Σοφία – Μετάφραση ξενόγλωσσων άρθρων
Επιμέλεια: Ισμήνη Τσοχαλή – Επιμελήτρια κειμένων
Πηγή
*Απαγορεύεται ρητώς η αναπαραγωγή χωρίς προηγούμενη άδεια των υπευθύνων της ιστοσελίδας*
