Στο τρέχον τεύχος του περιοδικού Psychotherapy and Psychosomatics, δημοσιεύθηκε μία μελέτη, η οποία διερεύνησε το ρόλο των γονιδίων για την ευπάθεια στην κατάθλιψη.
Η οικονομική κρίση που πλήττει την Ελλάδα από το 2008, έχει επηρεάσει δυσμενώς τη σωματική και ψυχική υγεία του πληθυσμού και υπάρχουν στοιχεία που δείχνουν αύξηση του επιπολασμού της κατάθλιψης από 3,3% πριν την κρίση σε 12,3% το 2013.
Το μοντέλο στρες-διάθεση για την κατάθλιψη, εκτιμά ότι οι άνθρωποι εμφανίζουν διαφορετική ευαισθησία στην κατάθλιψη, όταν αντιμετωπίζουν ποικίλα επίπεδα στρες. Στην ψυχοσωματική ιατρική, όταν η αθροιστική έκθεση σε στρεσογόνους παράγοντες υπερβαίνει τους πόρους αντιμετώπισης, προκύπτει μία αλλοστατική υπερφόρτωση, η οποία μπορεί να προκαλέσει την εμφάνιση ασθενειών ή να επιδεινώσει άλλες υπάρχουσες σωματικές και ψυχικές διαταραχές.
Τα στοιχεία δείχνουν ότι οι αλληλεπιδράσεις γονιδίων-περιβάλλοντος και οι επιγενετικοί μηχανισμοί μπορεί να επηρεάσουν την ανθεκτικότητα στο άγχος. Ως εκ τούτου, οι γενετικοί παράγοντες μπορεί να επηρεάσουν την ανθεκτικότητα στο άγχος σε ασθενείς με μακροχρόνιες σωματικές παθήσεις στο πλαίσιο μίας οικονομικής κρίσης.
Η μελέτη περιλάμβανε 446 συμμετέχοντες, από τους οποίους οι 318 είχαν τουλάχιστον 1 από τις τρεις ακόλουθες μακροχρόνιες σωματικές παθήσεις (LTCs): Ρευματολογικές διαταραχές (n=167), σακχαρώδη διαβήτη τύπου II (n=85) και χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια (n=25) ή ένα συνδυασμό δύο παθήσεων από τις προαναφερόμενες (n=41) (ποσοστό απόκρισης: 86,2%) μεταξύ των μηνών Σεπτεμβρίου 2015 και Μαρτίου 2016.
Επίσης, συμμετείχαν 128 άτομα που επιλέχθηκαν από το νοσοκομειακό προσωπικό (ποσοστό απόκρισης: 64,5%), τα οποία δεν είχαν κάποια μακροχρόνια σωματική πάθηση (n = 41). Αναγνωρίστηκαν δύο μεταβλητές αλληλόμορφων γονιδίων με βάση τα μεγέθη μορίων της αλυσιδωτής αντίδρασης πολυμεράσης (PCR). Το δείγμα διαιρέθηκε σε 3 ομάδες με βάση τον γονότυπο 5-HTTLPR: L / L (n = 148, 33.2% του δείγματος, 47.3% άντρες), L / S (n = 226, 50.7% του δείγματος, 42.5% άντρες) , και S / S (η = 72, 16.2% του δείγματος, 48.6% άντρες).
Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι 13 ασθενείς με 2 μακροχρόνιες σωματικές παθήσεις (33.3%) και 67 ασθενείς με 1 μακροχρόνια σωματική πάθηση (25,2%) ταυτοποιήθηκαν ότι πιθανώς υπέφεραν από κατάθλιψη (PHQ-9 ≥10) σε σύγκριση με 13 συμμετέχοντες (10,2%) που δεν είχαν κάποια μακροχρόνια σωματική πάθηση. Δεν υπήρξαν σημαντικές διαφορές ως προς τις συχνότητες των γονοτύπων σε σχέση με τη συχνότητα πιθανής κατάθλιψης.
Τα άτομα της ομάδας S / S παρουσίασαν μια τάση για χαμηλότερα επίπεδα ανθεκτικότητας σε σύγκριση με τις ομάδες L / L και L / S. Οι πιθανότητες εμφάνισης κατάθλιψης μεταξύ των ομοζυγωτών της ομάδας L / L, ήταν παρόμοιες σε όλα τα δείγματα σε όλα τα πολυμεταβλητά μοντέλα που εφαρμόστηκαν. Αντίθετα, αναφορικά με τα άτομα που ανήκαν στις ομάδες S, οι πιθανότητες εμφάνισης κατάθλιψης ήταν 3.7 για άτομα με 1 μακροχρόνια σωματική πάθηση και 7,9 για όσα άτομα είχαν 2 μακροχρόνιες σωματικές παθήσεις, σε σύγκριση με τους συμμετέχοντες που δεν είχαν καμία μακροχρόνια σωματική πάθηση.
Οι συγγραφείς της μελέτης κατέληξαν στο συμπέρασμα, ότι ο πολυμορφισμός 5-HTTLPR συμβάλλει στην ανάπτυξη της καταθλιπτικής συμπτωματολογίας σε ασθενείς με μακροχρόνιες σωματικές παθήσεις, ενώ τα επίπεδα ανθεκτικότητας μπορούν να παρέμβουν σε αυτή τη σχέση. Οι πιθανές μελλοντικές μελέτες καλούνται να επιβεβαιώσουν τα ευρήματά μας, ενώ οι ψυχοθεραπευτικές δοκιμές που στοχεύουν στην ανθεκτικότητα, δείχνουν ενθαρρυντικά αποτελέσματα τόσο την πρόληψη όσο και την βελτίωση των καταθλιπτικών συμπτωμάτων σε ευάλωτα άτομα με σωματικές ασθένειες.
Πηγή: medicalexpress.com
Έρευνα: Resilience Mediates the Influence of a Polymorphism in the Serotonin Transporter Gene on the Relationship between the Burden of Chronic Illness and Depression.
