Όταν μιλάμε για συναισθησία αναφερόμαστε σε μια νευρολογική κατάσταση κατά την οποία παρουσιάζεται το φαινόμενο της ανάμιξης των αισθήσεων. Ένας άνθρωπος που χαρακτηρίζεται από συναισθησία (συναισθητικός) είναι δυνατό, για παράδειγμα, να «ακούει» τις οσμές, να «βλέπει» τους ήχους και να «μυρίζει» τους ήχους. Το συχνότερο είδος συναισθησίας είναι το να βλέπει κάποιος ήχους και το να συνδυάζει αυτόματα αριθμούς με συγκεκριμένα χρώματα.
Μπορεί όμως η συναισθησία να έχει γνωστικά οφέλη και να διδαχτεί; Αυτές είναι οι ερωτήσεις που έκανε ο Jack Dutton σε ένα άρθρο που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό "The Psychologist". Η Συναισθησία αναφέρθηκε για πρώτη φορά το 1812 αλλά αναγνωρίστηκε ως νευρολογική κατάσταση τη δεκαετία του 1990.
Υπάρχουν πάνω από 60 αναγνωρισμένοι τύποι συναισθησίας. Πρόκειται για μια κατάσταση κατά την οποία η διέγερση μιας αίσθησης, όπως της γεύσης, προκαλεί αυτόματη, ακούσια εμπειρία σε μια άλλη αίσθηση.
Τα άτομα με συναισθησία τείνουν να έχουν καλύτερες επιδόσεις στις δοκιμασίες μνήμης, ειδικά αυτές που αφορούν χρώμα, αφηρημένα μοτίβα ή λέξεις,κάτι το οποίο μπορεί επίσης να μεταφερθεί σε δημιουργικές ικανότητες όπως είναι η μουσική.
Ενώ υπήρχε ισχυρή πεποίθηση ότι πρόκειται για μια κληρονομική κατάσταση ή πάθηση, υπάρχουν ενδείξεις ότι οι περιβαλλοντικές συσχετίσεις από την παιδική ηλικία έχουν μια ισχυρή επίδραση στα συμπτώματα της συναισθησίας.
Μελέτες έχουν δείξει ότι ορισμένες πτυχές της κατάστασης αυτής, είναι δυνατόν να διδαχτούν κάτι το οποίο θα μπορούσε να έχει ενδεχόμενα οφέλη στη μνήμη και τη δημιουργικότητα, καθώς και να χρησιμοποιηθεί για να μειώσει τις επιπτώσεις διαταραχών όπως είναι ο αυτισμός, η δυσλεξία και η Δ.Ε.Π.Υ.
Ο Jack Dutton αναφέρει την φράση του Dr Nicolas Rothen, ενός από τους κορυφαίους ειδικούς της κατάστασης αυτής , ο οποίος προβλέπει: «Την τελευταία δεκαετία, οι άνθρωποι ενδιαφέρονταν να δείξουν ότι η συναισθησία ήταν ένα πραγματικό φαινόμενο, τώρα όμως οι άνθρωποι ψάχνουν να βρουν τις επιπτώσεις της συναισθησίας και διερωτώνται σχετικά με τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματά της».
Πηγή: British Psychological Society (BPS)
