Σαν σήμερα,15 Δεκεμβρίου 1973, η ομοφυλοφιλία αφαιρέθηκε από τις λίστες των ψυχικών διαταραχών του Διαγνωστικού και Στατιστικού Εγχειριδίου των Ψυχικών Διαταραχών (DSM).
Οι ομοφυλόφιλοι και αμφιφυλόφιλοι άνθρωποι εδώ και πολλούς αιώνες βιώνουν προκαταλήψεις και διακρίσεις οι οποίες έχουν αποδειχθεί διαχρονικά να έχουν αρνητικές ψυχολογικές επιπτώσεις σε προσωπικό και κοινωνικό επίπεδο.
Η επιστήμη της Ψυχιατρικής και της Ψυχολογίας, ασχολείται με την ευημερία των ανθρώπων, των κοινωνικών ομάδων και ως εκ τούτου και με ό,τι απειλεί αυτή την ευημερία. Για αυτό το λόγο, ήδη από τις αρχές της δεκαετίας του 1970 ο Αμερικανικός Ψυχιατρικός Σύλλογος, ανέλαβε την πρωτοβουλία να ζητήσει από καταρτισμένους ψυχιάτρους να αναλάβουν ηγετικό ρόλο στην εξάλειψη του στίγματος της ψυχικής ασθένειας που είχε συνδεθεί όλο το προηγούμενο χρονικό διάστημα με τους ομοφυλόφιλους και αμφιφυλόφιλους προσανατολισμούς.
Μέχρι σήμερα, δεν έχει διερευνηθεί ο τρόπος με τον οποίον ένας άνθρωπος γνωρίζει πότε γίνεται ομοφυλόφιλος ή αμφιφυλόφιλος.
Σύμφωνα με τις νεότερες επιστημονικές και επαγγελματικές προσεγγίσεις, οι βασικοί παράγοντες που διαμορφώνουν τον γενετήσιο προσανατολισμό στην ενήλικη ζωή, εμφανίζονται συνήθως μεταξύ της μεσαίας παιδικής ηλικίας και της εφηβείας.
Αυτά τα πρότυπα συναισθηματικής, ρομαντικής και σεξουαλικής έλξης, μπορεί να προκύψουν χωρίς καμία προηγούμενη σεξουαλική εμπειρία. Οι άνθρωποι μπορεί να μην έχουν κάνει σεξ και παρ' όλα αυτά, να είναι ενήμεροι για τον σεξουαλικό τους προσανατολισμό - είτε πρόκειται για ομοφυλόφιλους, αμφιφυλόφιλους ή ετεροφυλόφιλους ανθρώπους.
Οι εμπειρίες σχετικά με το σεξουαλικό προσανατολισμό, διαφέρουν στους ομοφυλόφιλους και τους ετεροφυλόφιλους ανθρώπους. Ορισμένοι άνθρωποι ξέρουν ότι είναι ομοφυλόφιλοι ή αμφιφυλόφιλοι για μεγάλο χρονικό διάστημα, πριν ουσιαστικά επιδιώξουν να δημιουργήσουν σχέση με άλλους ανθρώπους.
Άλλοι άνθρωποι έχουν σεξουαλική δραστηριότητα (με ιδίου ή διαφορετικού φύλου παρτενέρ) πριν από την γνώση μίας σαφής εικόνας του σεξουαλικού τους προσανατολισμού. Οι προκαταλήψεις και οι διακρίσεις καθιστούν δύσκολη για πολλούς ανθρώπους τη συμφιλίωση με τον σεξουαλικό προσανατολισμό τους ως ταυτότητα.
Συνεπώς, μπορεί να πάρει πολύ χρόνο σε κάποιον άνθρωπο να δηλώσει την ομοφυλοφιλική ή αμφιφυλόφιλη ταυτότητα του.
Ποια είναι τα αίτια του γενετήσιου προσανατολισμού;
Όπως δεν υπάρχουν σαφή στοιχεία για τον ακριβή χρόνο στον οποίο ο άνθρωπος γνωρίζει τον σεξουαλικό του προσανατολισμό, έτσι συμβαίνει και με τα αίτια του γενετικού προσανατολισμού. Οι επιστήμονες δεν έχουν συναινέσει για τους ακριβείς λόγους που ένας άνθρωπος αναπτύσσει ένα ετεροφυλόφιλο, ομοφυλόφιλο ή αμφισεξουαλικό προσανατολισμό.
Παρά το γεγονός ότι μεγάλο μέρος της έρευνας έχει εξετάσει τις πιθανές γενετικές, ορμονικές, αναπτυξιακές, κοινωνικές και πολιτιστικές επιρροές στον σεξουαλικό προσανατολισμό, δεν υπάρχουν ευρήματα που να επιτρέπουν στους ερευνητές να εξάγουν ένα συμπέρασμα ότι ο σεξουαλικός προσανατολισμός καθορίζεται από οποιονδήποτε συγκεκριμένο παράγοντα ή παράγοντες.
Πολλοί πιστεύουν ότι η φύση και η ανατροφή παίζουν τόσο σύνθετους και συστημικούς ρόλους που οδηγούν στην ασυνείδητη υιοθέτηση του σεξουαλικού τους προσανατολισμού. Άλλωστε οι περισσότεροι άνθρωποι βιώνουν ελάχιστα ή καθόλου την αίσθηση της επιλογής για το σεξουαλικό προσανατολισμό τους.
Οι διακρίσεις και οι προκαταλήψεις δεν έχουν μόνο σοβαρές αρνητικές ψυχολογικές επιδράσεις αλλά και κοινωνικές και προσωπικές επιπτώσεις.
Σε κοινωνικό επίπεδο οι προκαταλήψεις και οι διακρίσεις εις βάρος των ομοφυλόφιλων και των αμφιφυλόφιλων ανθρώπων, αντανακλώνται στα καθημερινά στερεότυπα των μελών αυτών των ομάδων. Αυτά τα στερεότυπα εξακολουθούν να υφίστανται, ακόμη και αν δεν συνοδεύονται από αποδεικτικά στοιχεία και συχνά χρησιμοποιούνται για να δικαιολογήσουν την άνιση μεταχείριση των ομοφυλόφιλων και των αμφιφυλόφιλων ανθρώπων. Για παράδειγμα, οι περιορισμοί σχετικά με τις ευκαιρίες απασχόλησης, την ανατροφή των παιδιών και την αναγνώριση της σχέσης, συχνά αιτιολογούνται από τις στερεοτυπικές υποθέσεις για τους ομοφυλόφιλους και αμφιφυλόφιλους ανθρώπους.
Σε ατομικό επίπεδο, παρόμοιες προκαταλήψεις και διακρίσεις μπορούν επίσης να έχουν αρνητικές ψυχολογικές συνέπειες, ειδικά αν οι ομοφυλόφιλοι και οι αμφιφυλόφιλοι άνθρωποι προσπαθούν να αποκρύψουν ή να αρνηθούν τον σεξουαλικό τους προσανατολισμό.
Παρά το γεγονός ότι πολλές ομοφυλόφιλες γυναίκες και ομοφυλόφιλοι άνδρες μαθαίνουν να αντιμετωπίζουν το κοινωνικό στίγμα κατά της ομοφυλοφιλίας, αυτό το μοτίβο της προκατάληψης μπορεί να έχει σοβαρές αρνητικές επιπτώσεις στην υγεία και την ευημερία τους. Τα άτομα και οι ομάδες ενδέχεται να βιώνουν τον αντίκτυπο του στίγματος να μειώνεται ή να επιδεινώνεται συνδυασμένο και από άλλα χαρακτηριστικά, όπως η φυλή, η εθνικότητα, η θρησκεία και η αναπηρία. Ορισμένοι ομοφυλόφιλοι και αμφιφυλόφιλοι άνθρωποι ενδέχεται να βιώσουν το στίγμα σε μικρότερο βαθμό.
Για άλλους η φυλή, το φύλο, η θρησκεία, η αναπηρία ή άλλα χαρακτηριστικά μπορεί να επιδεινώσουν την αρνητική επίδραση των προκαταλήψεων και των διακρίσεων.
Η διαδεδομένη προκατάληψη, οι διακρίσεις και η βία με την οποία οι ομοφυλόφιλες γυναίκες και οι ομοφυλόφιλοι άνδρες συχνά υποβάλλονται, είναι σημαντικές ανησυχίες για την ψυχική υγεία τους. Η σεξουαλική προκατάληψη, οι διακρίσεις λόγω σεξουαλικού προσανατολισμού και η ομοφοβία αποτελούν σημαντικές πηγές άγχους για τους ομοφυλόφιλους και τους αμφιφυλόφιλους ανθρώπους.
Παρά το γεγονός ότι η κοινωνική και οικογενειακή υποστήριξη είναι ζωτικής σημασίας για την αντιμετώπιση του στρες, οι ομοφοβικές στάσεις και η οικογενειακή απόρριψη, μπορούν να καταστήσουν δύσκολο για τους ομοφυλόφιλους και τους αμφιφυλόφιλους ανθρώπους να βρουν την υποστήριξη που έχουν ανάγκη.
Είναι η ομοφυλοφιλία ψυχική διαταραχή;
Όχι, δεν είναι. Οι ομοφυλόφιλοι και οι αμφιφυλόφιλοι άνθρωποι δεν μπορούν να διαγνωσθούν ως ψυχικά ασθενείς. Οι έρευνες που έχουν γίνει, δεν έχουν βρει καμία εγγενή σχέση μεταξύ αυτών των σεξουαλικών προσανατολισμών και της ψυχοπαθολογίας.
Τόσο η ετεροφυλοφιλική συμπεριφορά όσο και η ομοφυλοφιλική συμπεριφορά, είναι φυσιολογικές πτυχές της ανθρώπινης σεξουαλικότητας. Και οι δύο έχουν τεκμηριωθεί σε πολλούς διαφορετικούς πολιτισμούς και ιστορικές περιόδους. Παρά την επιμονή των στερεοτύπων που απεικονίζουν τους ομοφυλόφιλους και τους αμφιφυλόφιλους ως διαταραγμένους ανθρώπους/ψυχικά ασθενείς, πολλές δεκαετίες έρευνας και κλινικής εμπειρίας έχουν οδηγήσει τους κορυφαίους επιστημονικούς οργανισμούς ιατρικής και ψυχικής υγείας, σε όλες τις προηγμένες χώρες, να καταλήξουν στο συμπέρασμα ότι οι προσανατολισμοί αυτοί αντιπροσωπεύουν κανονικές μορφές της ανθρώπινης εμπειρίας.
Οι ομοφυλόφιλες και οι αμφιφυλόφιλες σχέσεις είναι κανονικές μορφές της ανθρώπινης συνένωσης. Ως εκ τούτου, αυτοί οι κορυφαίοι επιστημονικοί οργανισμοί έχουν εγκαταλείψει εδώ και καιρό την ταξινόμηση της ομοφυλοφιλίας ως μια ψυχική διαταραχή.
Με πληροφορίες από τον Αμερικανικό Ψυχολογικό Σύλλογο και τον Αμερικανικό Ψυχιατρικό Σύλλογο.
