Oι ερευνητές εξηγούν γιατί η ψηφιακή διδασκαλία δεν μπορεί να αντικαταστήσει τη διά ζώσης διδασκαλία στην πανεπιστημιακή εκπαίδευση, αλλά μπορεί σίγουρα να θεωρηθεί ως ένα συμπληρωματικό εργαλείο. Το μέλλον της διδασκαλίας και της μάθησης ίσως να είναι η αποκαλούμενη μεικτή διδασκαλία, ένα μείγμα της «πρόσωπο με πρόσωπο» και της διαδικτυακής εκπαίδευσης.
Τα προηγούμενα δύο χρόνια, εξαιτίας της πανδημίας και της καραντίνας, οι ειδικοί έχουν επανειλημμένως συζητήσει όχι μόνο το πόσο σημαντική είναι η διαπροσωπική επαφή αλλά επίσης το πόσο απαραίτητη είναι η διά ζώσης διδασκαλία.
Ποτέ ξανά οι καθηγητές δεν έπρεπε να αλλάξουν και να επανασχεδιάσουν τις διδακτικές τους μεθόδους σε μια τόσο σύντομη χρονική περίοδο. Η κακή σύνδεση στο ίντερνετ, οι δυσκολίες στην τεχνική εφαρμογή και η έλλειψη προσωπικής αλληλεπίδρασης έκαναν τη μεταφορά της γνώσης και του διδακτικού περιεχομένου ακόμα πιο δύσκολη.
Για μια υψηλής ποιότητας πανεπιστημιακή εκπαίδευση, η διά ζώσης διδασκαλία θεωρείται ένα εξαιρετικά σημαντικό βασικό συστατικό. Ωστόσο, η ψηφιακή διδασκαλία επίσης φέρνει απροσδόκητα οφέλη και ευκαιρίες, όπως μας δείχνει η Επιτροπή Σπουδών και Διδασκαλίας της Γερμανικής Ψυχολογικής Εταιρείας (DGP), σε μια αναφορά για το Psychologische Rundschau.
Σε αυτή την αναφορά εξηγείται ότι η ψηφιακή διδασκαλία προσφέρει στους φοιτητές, όπως και στους καθηγητές, καινούριες, άνευ προηγουμένου ευκαιρίες, και δίνει ζωή σε μια τελείως ανανεωμένη μορφή διδασκαλίας και μάθησης.
Διαβάστε σχετικά: Η σημασία της αυτορρύθμισης και προτάσεις για την απόκτηση αυτορρυθμιστικών δεξιοτήτων
Από τη μια πλευρά, η ευελιξία, όσον αφορά τον χρόνο και τον χώρο στην οργάνωση της εργασίας, είναι ένα από τα μεγαλύτερα προτερήματα της ψηφιακής διδασκαλίας, καθώς μπορεί να εξοικονομηθεί όχι μόνο χρόνος αλλά και κόστος, με την εξάλειψη των ταξιδιών, για παράδειγμα. Οι λέκτορες έχουν μεγαλύτερη αυτονομία και μπορούν να αποφασίσουν οι ίδιοι πώς να διαχειριστούν τον χρόνο τους και να οργανώσουν τα σεμινάρια και τις διαλέξεις τους. Επιπρόσθετα, το μαγνητοσκοπημένο διδακτικό υλικό μπορεί να ξαναχρησιμοποιηθεί.
Οι φοιτητές τρέφουν παρόμοια συναισθήματα: η ψηφιακή διδασκαλία τους επιτρέπει να μαθαίνουν με τον δικό τους προσωπικό ρυθμό και να επαναλαμβάνουν τις μαγνητοσκοπημένες διαλέξεις όσο συχνά χρειάζεται. Παρ’ όλα αυτά η διά ζώσης διδασκαλία και η ψηφιακή της μορφή δεν θα πρέπει να αποκλείουν η μία την άλλη.
Η ψηφιακή διδασκαλία πρέπει να αντιμετωπίζεται ως ένα συμπληρωματικό μέσο στην προσπάθεια για περαιτέρω βελτίωση της ποιότητας της διδασκαλίας, και η σημασία της διά ζώσης διδασκαλίας δεν πρέπει να ξεχνιέται.
Γιατί, ακόμα και αν η διαδικτυακή μάθηση έχει περισσότερα οφέλη από ό,τι αναμενόταν αρχικά, η έλλειψη επαφής μεταξύ των καθηγητών και των μαθητών αφήνει πολλά κενά που δεν μπορούν να συμπληρωθούν διαδικτυακά. Το προφανές μειονέκτημα, για παράδειγμα, είναι η προϋπόθεση για μια σταθερή σύνδεση στο ίντερνετ και ο απαραίτητος τεχνικός εξοπλισμός.
Καθώς η ψηφιακή διδασκαλία και η τεχνική εφαρμογή της αποτελούσε ακόμα αχαρτογράφητη περιοχή για πολλούς, υπήρξε, αντιστοίχως, ένα αυξημένο φορτίο εργασίας, ιδιαίτερα τις πρώτες μέρες.
Επιπρόσθετα, ένα από τα κύρια μειονεκτήματα είναι αναμφισβήτητα η δυσκολία του να παραμείνει κανείς πειθαρχημένος, συγκεντρωμένος και με κίνητρο να μάθει μπροστά στην οθόνη του υπολογιστή του, τελείως από μόνος του και για μεγάλο διάστημα. Για τους μαθητές, συγκεκριμένα, αυτό απαιτεί σημαντικά περισσότερη αυτοπειθαρχία και οργάνωση από ό,τι απαιτείται στα διά ζώσης μαθήματα.
Η μεικτή διδασκαλία (που συνδυάζει τη διδασκαλία στην τάξη με τη διαδικτυακή διδασκαλία) θα μπορούσε να αποτελέσει μια υποσχόμενη μέθοδο για τη διδασκαλία και τη μάθηση στο μέλλον. Στη διά ζώσης διδασκαλία, για παράδειγμα, θα μπορούσαμε να επικεντρωθούμε στην αλληλεπίδραση και την ανταλλαγή απόψεων, ενώ στις ψηφιακές μορφές διδασκαλίας και μάθησης, ο καθένας μπορεί να δουλέψει το υλικό ατομικά.
Στο μέλλον, όλο και περισσότεροι άνθρωποι θα θέλουν να μάθουν και να διδάξουν διαδικτυακά, καθώς ο καθένας τώρα έχει την ευκαιρία να συνεχίσει την εκπαίδευσή του όποια στιγμή θέλει και οπουδήποτε.
Απόδοση: Νταλιακούρα Παναγιώτα, απόφοιτη του τμήματος Αγγλικής Γλώσσας και Φιλολογίας του ΕΚΠΑ
Επιμέλεια: Ισμήνη Τσοχαλή, επιμελήτρια κειμένων
Πηγή
*Απαγορεύεται ρητώς η αναπαραγωγή χωρίς προηγούμενη άδεια των υπευθύνων της ιστοσελίδας*
