Μην αφήνετε τις διαφωνίες να δηλητηριάζουν την ψυχική υγεία σας.
Σύμφωνα με πρόσφατη μελέτη όταν οι άνθρωποι νιώθουν ότι έχουν λύσει μια διαφωνία, η συναισθηματική αναστάτωση που σχετίζεται με αυτή τη διαφωνία μειώνεται σημαντικά και, σε κάποιες περιπτώσεις, εξαλείφεται εντελώς. Οι ερευνητές θεωρούν ότι αυτή η μείωση του στρες μπορεί να έχει σημαντική επίδραση γενικά στην υγεία.
Όλοι νιώθουμε στρες στην καθημερινή μας ζωή. Δεν γίνεται να εξαφανίσουμε τις στρεσογόνες καταστάσεις. Όμως, ο τρόπος αντιμετώπισης και λύσης αυτών, είναι εκείνος που θα ενισχύσει ή μειώσει αναλόγως την ευημερία μας, δήλωσαν οι ερευνητές.
Οι ερευνητές γνωρίζουν εδώ και καιρό ότι το χρόνιο στρες επηρεάζει την υγεία, προκαλώντας από ψυχικά προβλήματα, όπως κατάθλιψη και άγχος, ως σωματικά προβλήματα, όπως καρδιοπάθεια, εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα, αναπαραγωγικές δυσκολίες και γαστρεντερικά προβλήματα.
Όμως δεν είναι μόνο οι σημαντικοί παράγοντες χρόνιου στρες, όπως η φτώχεια και η βία, που προκαλούν προβλήματα. Ακόμα και οι καθημερινοί στρεσογόνοι παράγοντες, ειδικά οι μικρές αναποδιές που αντιμετωπίζουμε στη διάρκεια της μέρας, έχουν επίδραση στο προσδόκιμο ζωής και σε καταστάσεις όπως η φλεγμονή και η γνωστική λειτουργία.
Για την έρευνα, ο Στάβσκι και η Γουίτσελ χρησιμοποίησαν δεδομένα από την Εθνική Μελέτη Καθημερινών Εμπειριών, μια έρευνα με πάνω από 2.000 άτομα που συμμετείχαν σε συνεντεύξεις σχετικά με τα συναισθήματα και τις εμπειρίες τους για οκτώ συνεχόμενες μέρες.
Οι ερευνητές μελέτησαν αναφορές για διαφωνίες που εκδηλώθηκαν και διαφωνίες που αποφεύχθηκαν, όπως σε περιπτώσεις που το άτομο θα μπορούσε να διαφωνήσει για κάτι αλλά επέλεξε να μην ασχοληθεί. Έπειτα μέτρησαν πώς η διαφωνία επηρέασε την αλλαγή που ανέφερε το άτομο σε θετικά και αρνητικά συναισθήματα, την ημέρα της αντιπαράθεσης και την επόμενη.
Διαβάστε σχετικά: 11 συμβουλές για να μιλήσετε σε κάποιον με τον οποίο διαφωνείτε
Το πώς ένα γεγονός επηρεάζει κάποιον συναισθηματικά –η αύξηση σε αρνητικά συναισθήματα ή η μείωση σε θετικά συναισθήματα– τη μέρα που συμβαίνει, είναι γνωστό ως «αντιδραστικότητα», ενώ το «κατάλοιπο» είναι το παρατεταμένο συναισθηματικό κόστος τη μέρα μετά το γεγονός.
Τα ευρήματα έδειξαν ότι την ημέρα της διαφωνίας ή της αποφυγής μιας διαφωνίας, τα άτομα που ένιωσαν ότι η αντιπαράθεσή τους τους οδηγήθηκε σε κάποια λύση ανέφεραν σχεδόν τη μισή αντιδραστικότητα από εκείνα που ένιωσαν ότι το θέμα τους δεν λύθηκε. Την επόμενη μέρα της διαφωνίας ή της αποφυγής της, τα αποτελέσματα ήταν ακόμα πιο συγκεκριμένα: τα άτομα που ένιωσαν ότι το θέμα τους λύθηκε δεν έδειξαν παρατεταμένη έξαρση αρνητικού συναισθήματος.
Η έρευνα εξέτασε και τη διαφοροποίηση που σχετίζεται με την ηλικία στην αντιμετώπιση διαφωνιών. Βρέθηκε ότι τα άτομα 68 ετών και άνω ήταν 40% πιο πιθανό να αναφέρουν ότι οι διαφωνίες τους λύθηκαν από ό,τι τα άτομα 45 ετών και κάτω. Όμως η επίδραση της επίλυσης της διαφωνίας στη συναισθηματική κατάσταση του ατόμου παρέμενε η ίδια ανεξάρτητα από την ηλικία.
Οι ερευνητές ανέπτυξαν κάποιες εξηγήσεις για τον υψηλότερο δείκτη επίλυσης διαφωνιών των ηλικιωμένων: οι ηλικιωμένοι ίσως έχουν μεγαλύτερο κίνητρο να ελαχιστοποιήσουν τα αρνητικά και να μεγιστοποιήσουν τα θετικά συναισθήματα καθώς τους μένουν λιγότερα χρόνια ζωής, κάτι που συνάδει με τις υπάρχουσες θεωρίες για τη γήρανση και τα συναισθήματα. Επίσης, ίσως έχουν περισσότερη εμπειρία στη διαπραγμάτευση διαφωνιών και έτσι είναι πιο αποτελεσματικοί στη διαχείριση των συγκρούσεων.
Αν και οι άνθρωποι δεν μπορούν πάντα να ελέγξουν τους στρεσογόνους παράγοντες της ζωής τους –και η έλλειψη ελέγχου μπορεί να είναι από μόνη της στρεσογόνος παράγοντας– μπορούν να προσπαθήσουν να ελέγξουν τη συναισθηματική τους απόκριση σε αυτούς τους παράγοντες, δήλωσαν οι ψυχολόγοι.
Και κατέληξαν: Κάποιοι άνθρωποι αντιδρούν περισσότερο στο στρες από άλλους. Το πόσο μπορεί κάποιος να ελέγξει το στρες ώστε να μην τον βασανίζει κατά τη διάρκεια μιας ή μερικών ημερών θα τον βοηθήσει να ελαχιστοποιήσει την πιθανή μακροχρόνια επίδρασή του.
Έρευνα: Dakota D Witzel et al. Resolution Status and Age as Moderators for Interpersonal Everyday Stress and Stressor-Related Affect, The Journals of Gerontology: Series B (2021).
Απόδοση: Ισμήνη Τσοχαλή, επιμελήτρια κειμένων
Πηγή
