Μια νέα μελέτη στην οποία συμμετείχαν περισσότερες από 2.400 οικογένειες δείχνει ότι η έκθεση παιδιών προσχολικής ηλικίας για δύο ή περισσότερες ώρες ανά ημέρα μπροστά στην οθόνη, συσχετίζεται με την εμφάνιση κλινικών προβλημάτων συμπεριφοράς.
Σε σύγκριση με τα παιδιά που περνούσαν λιγότερο από 30 λεπτά την ημέρα μπροστά από μία οθόνη, τα παιδιά που εκτίθεντο σε περισσότερες από δύο ώρες την ημέρα μπροστά σε μία οθόνη, είχαν πενταπλάσιες πιθανότητες να παρουσιάζουν σημαντικά κλινικά «εξωτερικευμένα» προβλήματα συμπεριφοράς, όπως η έλλειψη προσοχής και σχεδόν επταπλάσιες πιθανότητες να διαγνωσθούν με Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής ή/και Υπερκινητικότητας (ΔΕΠ-Υ). Επικεφαλής της μελέτης, η οποία δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό PLΟS ONE ήταν ο Piush Mandhane, αναπληρωτής καθηγητής Παιδιατρικής στο Πανεπιστήμιο της Αλμπέρτα.
Ανακαλύψαμε ότι ο χρόνος μπροστά από την οθόνη είχε σημαντικό αντίκτυπο στην ηλικία των πέντε ετών, δηλώνει ο Mandhane. Οι τρέχουσες καναδικές κατευθυντήριες γραμμές προβλέπουν όχι περισσότερο χρόνο από δύο ώρες μπροστά από σε μία οθόνη την ημέρα σε αυτή την ηλικία. Αλλά η έρευνά μας δείχνει ότι είναι ακόμα καλύτερα τα παιδιά να περνούν ακόμη λιγότερο χρόνο μπροστά από μία οθόνη.
Η έρευνα χρησιμοποίησε στοιχεία από την παιδική στατιστική έρευνα CHILD Cohort Study, μια εθνική στατιστική μελέτη των γεννήσεων που συλλέγει ένα ευρύ φάσμα πληροφοριών για την υγεία, τον τρόπο ζωής, τη γενετική και την περιβαλλοντική έκθεση από σχεδόν 3.500 παιδιά και τις οικογένειές τους, από την εγκυμοσύνη έως την εφηβεία.
Οι γονείς ανέφεραν τον συνολικό χρόνο που περνούν τα παιδιά τους μπροστά σε μία οθόνη κάθε μέρα, συμπεριλαμβανομένου το να βλέπουν τηλεόραση και DVD, καθώς και τη χρήση ηλεκτρονικών υπολογιστών, smartphones και tablets. Κατά μέσο όρο, τα παιδιά ηλικίας 3 ετών περνούσαν 1,5 ώρα μπροστά από μία οθόνη ανά ημέρα. Για το 42% των παιδιών ηλικίας τριών ετών, ο χρόνος παρακολούθησης υπερέβαινε το καναδικό συνιστώμενο χρόνο μπροστά από μία οθόνη που είναι λιγότερο από μία ώρα την ημέρα. Στην ηλικία των πέντε, τα παιδιά περνούσαν, κατά μέσο όρο, 1,4 ώρες μπροστά από την οθόνη ανά ημέρα. Για το 13% των παιδιών ηλικίας πέντε ετών, ο χρόνος παρακολούθησης τους υπερέβαινε την καναδική σύσταση για λιγότερο από δύο ώρες την ημέρα μπροστά σε μία οθόνη.
Η μελέτη αυτή εξέτασε επίσης τη συμπεριφορά των παιδιών και την ικανότητα εστίασης προσοχής στην ηλικία των πέντε ετών, μέσω της συμπλήρωσης από τους γονείς της Λίστας Ελέγχου Παιδικής Συμπεριφοράς (CBCL), ένα εργαλείο για την εξέταση μιας σειράς προβλημάτων όπως το άγχος και η κατάθλιψη, η συναισθηματική αντιδραστικότητα, η έλλειψη προσοχής, η επιθετικότητα και οι διαταραχές του ύπνου.
Πριν από αυτή τη μελέτη, δεν υπήρχαν πολλά στοιχεία που να απαντούν στις σημαντικές ερωτήσεις, όπως “Πόσος χρόνος είναι πολύς; Είναι οι κατευθυντήριες γραμμές κατάλληλες; Σε τελική ανάλυση, ο περιορισμός του χρόνου μπροστά από μία οθόνη στα προσχολικά έτη έχει όντως οφέλη για την ανάπτυξη ενός παιδιού;” Η μελέτη αυτή δίνει στους γονείς μερικές από αυτές τις απαντήσεις, υποστηρίζουν οι ερευνητές.
Τα δύο μεγάλα συμπεράσματα από αυτή τη μελέτη είναι ότι τα παιδιά που εκτέθηκαν σε περισσότερο χρόνο μπροστά στην οθόνη, είτε στην ηλικία των τριών ή των πέντε ετών, εμφάνισαν σημαντικά μεγαλύτερα προβλήματα συμπεριφοράς και έλλειψης προσοχής στην ηλικία των πέντε ετών, και ότι η συσχέτιση αυτή ήταν μεγαλύτερη από οποιονδήποτε άλλο παράγοντα κινδύνου που αξιολογήσαμε, συμπεριλαμβανομένου του ύπνου, το γονεϊκό στρες, και κοινωνικοοικονομικούς παράγοντες, προσθέτουν.
Οι ερευνητές εντόπισαν επίσης παράγοντες που παρέχουν προστασία από τις αρνητικές επιπτώσεις του χρόνου που περνούν τα παιδιά μπροστά σε μία οθόνη. Η καλή ποιότητα ύπνου είχε ένα μικρό αντίκτυπο, ενώ η συμμετοχή σε οργανωμένα αθλήματα βρέθηκε να έχει μια πολύ σημαντική προστατευτική επίδραση.
Ενδιαφέρον παρουσιάζει το γεγονός ότι, δεν ήταν η σωματική δραστηριότητα από μόνη της που ήταν προστατευτική, η δραστηριότητα χρειαζόταν να έχει και μία δομή, λέει ο Mandhane. Και όσο περισσότερο χρόνο ξόδεψαν τα παιδιά κάνοντας οργανωμένα αθλήματα, τόσο λιγότερο πιθανό ήταν να εμφανίσουν προβλήματα συμπεριφοράς.
Πολλά από τα πράγματα που κάνουν οι γονείς μέσα από οργανωμένες δραστηριότητες, είναι πολύ σημαντικά για τα μικρά παιδιά, σημειώνει. Θέτουν τις βάσεις για τη σωστή ανάπτυξη των παιδιών. Νομίζουμε ότι θα ήταν ωφέλιμο για τους γονείς να αυξήσουν τις ευκαιρίες για άλλες δομημένες δραστηριότητες για τα παιδιά αντί της ενασχόλησης με την οθόνη, προσθέτει.
Αν και οι ερευνητές προτείνουν «όσο λιγότερο, τόσο το καλύτερο» (less is more), αναφορικά με το συνιστώμενο χρόνο μπροστά στην οθόνη για παιδιά προσχολικής ηλικίας, ωστόσο δεν είναι υπέρμαχοι της εξ ολοκλήρου εξάλειψης της χρήσης της οθόνης.
Τα ευρήματά μας μας προτείνουν ότι έως και 30 λεπτά την ημέρα είναι ο ιδανικός χρόνος παρακολούθησης μπροστά σε μία οθόνη. Η προσχολική περίοδος είναι η κατάλληλη περίοδος για την εκπαίδευση των παιδιών ως προς τη καλλιέργεια μίας υγιούς σχέσης με τις οθόνες, και πιστεύουμε ότι τα αποτελέσματα δείχνουν ότι δεν χρειάζεται να ξεκινήσουν πολύ νωρίς την επαφή τους με την οθόνη.
Μελέτη: Screen-time is associated with inattention problems in preschoolers: Results from the CHILD birth cohort study
Απόδοση: Βασιλική Πέρκα
Επιμέλεια: PsychologyNow.gr
