Ας είμαστε περισσότερο προσεκτικοί στο πώς φερόμαστε στους ανθρώπους γύρω μας. Ειδικά σε αυτούς που αγαπάμε και τους έχουμε ψηλά μέσα μας, η συμπεριφορά μας οφείλει να συμβαδίζει με τα λόγια μας. Ας είμαστε περισσότερο «άνθρωποι» όταν αγγίζουμε μια άλλη ανθρώπινη ψυχή. Με καθαρά τα χέρια μας.
Εύχομαι το 2021 να είναι μία διαφορετική χρονιά. Όχι απλώς «καλή». Το καλή είναι σχετικώς αδιάφορο. Εύχομαι αυτή η χρονιά να είναι, και να την κάνουμε εμείς να είναι, όσο το δυνατόν καλύτερη και φωτεινότερη, για εμάς και για τους γύρω μας. Αυτό το άρθρο το αφιερώνω σε όλους μας, με την πρό(σ)κληση και την ευχή για:
Περισσότερη ενσυναίσθηση και λιγότερη κριτική.
Περισσότερα χαμόγελα και λιγότερα δάκρυα.
Περισσότερη αγάπη και λιγότερο πόνο.
Περισσότερη κατανόηση κι αποδοχή.
Λιγότερη αποστασιοποίηση κι απομόνωση.
Περισσότερη ελευθερία: έκφρασης, κινήσεων, συναισθημάτων, αναγκών και λιγότερους περιορισμούς.
Περισσότερη αυτό-ανακάλυψη και μέριμνα για τα του εαυτού μας και λιγότερη ενασχόληση με τους άλλους.
Περισσότερο αυτοσεβασμό.
Περισσότερη αυτοεκτίμηση.
Περισσότερη αυτοεξέλιξη.
Περισσότερη αυτό-αποδοχή.
Περισσότερο αυτό-έλεγχο.
Περισσότερη αγάπη προς τον εαυτό μας και τις ανάγκες του.
Περισσότερη μέριμνα για την υγεία μας.
Περισσότερη φροντίδα της ψυχικής και πνευματικής μας υγείας και λιγότερα taboo.
Λιγότερο ρατσισμό, σεξισμό, φασισμό, bullying, κάθε είδους φανατισμό και στερεοτυπικές αντιλήψεις.
Διαβάστε σχετικά: Απολογισμός της χρονιάς
Περισσότερη χαρά και λιγότερες στενοχώριες.
Περισσότερα ταξίδια και λιγότερο εγκλεισμό.
Περισσότερες αγκαλιές.
Περισσότερη ειλικρίνεια και λιγότερη υποκρισία.
Περισσότερη καλοσύνη και λιγότερη κακία.
Περισσότερη πίστη, ελπίδα και αισιοδοξία και λιγότερη απελπισία.
Περισσότερη (αυτό)συμπόνοια και συγχωρητικότητα.
Περισσότερες ουσιαστικές, ανιδιοτελείς σχέσεις με τους άλλους και λιγότερη υστεροβουλία.
Περισσότερα όνειρα και στόχους και λιγότερα εμπόδια.
Περισσότερες λύσεις και λιγότερα προβλήματα.
Περισσότερο φως και λιγότερο σκοτάδι.
Περισσότερη διασκέδαση και λιγότερα άγχη.
Περισσότερη εμπιστοσύνη και λιγότερη προδοσία.
Περισσότερη έμπνευση και δημιουργικότητα και επαγρύπνηση.
Περισσότερο κουράγιο και θάρρος και λιγότεροι φόβοι.
Περισσότερη ηρεμία και ψυχική ισορροπία.
Περισσότερη ευγνωμοσύνη κι εκτίμηση και λιγότερη αχαριστία.
Περισσότερη σοφία και λιγότερη απροσεξία.
Περισσότερη ψυχραιμία και λιγότερος θυμός.
Περισσότερη πίστη στον εαυτό και λιγότερη αυτό-αμφισβήτηση.
Περισσότερη πειθαρχία και λιγότερος παρορμητισμός.
Περισσότερη σταθερότητα, συνέπεια κι αξιοπιστία και λιγότερη ανασφάλεια και αβεβαιότητα.
Περισσότερες πράξεις και λιγότερα λόγια.
Περισσότερη δικαιοσύνη και λιγότερη αδικία.
Περισσότερη αλληλεγγύη και λιγότερη συκοφαντία.
Περισσότερη ευαισθησία και λιγότερη σκληρότητα.
Περισσότερη αυτογνωσία και ανεξαρτησία.
Περισσότερη κριτική σκέψη.
Λιγότερες προσδοκίες κι απογοητεύσεις.
Λιγότερες μάσκες, μοναξιά κι αποξένωση και περισσότερη διαπροσωπική επαφή.
Περισσότερη δουλειά και λιγότερη ανεργία.
Περισσότερο «πλούτο» και λιγότερη «ανέχεια».
Περισσότερη εντιμότητα και λιγότερη διπροσωπία.
Περισσότερη διεκδικητικότητα και λιγότερη παθητικότητα.
Περισσότερη παρατηρητικότητα και λιγότερη βιασύνη.
Περισσότερη υπομονή.
Περισσότερο προγραμματισμό κι οργάνωση.
Περισσότερη οριοθέτηση του εαυτού και των άλλων.
Επαναπροσδιορισμό αναγκών, προτεραιοτήτων, ανθρώπων και δυνατοτήτων.
Εκκαθάριση εσωτερική, εξωτερική, πραγμάτων κι ανθρώπων.
Περισσότερη οξυδέρκεια κι αποδοχή των αλλαγών και όσων συμβαίνουν στη ζωή.
Περισσότερη ανάληψη της ευθύνης που μας αναλογεί και λιγότερη ανευθυνότητα.
Περισσότερη αποφασιστικότητα.
Περισσότερη γνησιότητα κι αυθεντικότητα.
Περισσότερη ανθρωπιά και φιλευσπλαχνία.
Περισσότερη απόλαυση της στιγμής.
Περισσότερη ψυχική ανθεκτικότητα.
Περισσότερη ωριμότητα, αντίληψη και συνειδητοποίηση.
Περισσότερες απαντήσεις και λιγότερα ερωτηματικά.
Περισσότερη αλληλο(υπο)στήριξη και βοήθεια.
Περισσότερη ζωή και λιγότερος θάνατος.
Διαβάστε σχετικά: 8 λέξεις που έμαθα καλύτερα μες το 2020 (και θέλω να τις θυμάμαι και μες το 2021!)
Το 2021 ας αρχίσουμε να χρησιμοποιούμε περισσότερο τα αυτιά μας και λιγότερο το στόμα μας. Και ας θέσουμε σε εφαρμογή όλα όσα μας έμαθε το 2020. Μια τέτοια χρονιά, δύσκολη και ψυχοφθόρα, μάς προσφέρει πλούσιο υλικό για επεξεργασία, προβληματισμό και μάθηση.
Εύχομαι οι πληγές που κουβαλάμε όλοι μας είτε μας τις προξένησε κάποιος άνθρωπος είτε προέκυψαν μέσα από καταστάσεις και συνθήκες είτε τις προκαλέσαμε κι εμείς οι ίδιοι στον εαυτό μας, να επουλωθούν. Να αναγνωρίσουμε τα τραύματά μας, να τα παραδεχτούμε και να τα περιποιηθούμε, για να μπορέσουμε να τα θεραπεύσουμε.
Πληγές και τραύματα που είναι φανερά στο σώμα μας. Αλλά και πιο σκοτεινά και βαθιά, πιο αφανή, που στιγματίζουν τη ψυχή μας και την καρδιά μας και βασανίζουν το μυαλό μας. Εύχομαι ο καθένας να πάρει το χρόνο που του χρειάζεται για να καταφέρει να αντιμετωπίσει τον πόνο του.
Γιατί δεν πρέπει να λησμονούμε και να παραβλέπουμε πως πολλές φορές οι άνθρωποι, όταν πονάμε, στην προσπάθειά μας να γιατρευτούμε, έστω και άθελά μας, προκαλούμε πόνο και σε άλλους ανθρώπους γύρω μας, που δεν μας φταίνε και που δεν αξίζουν τέτοια μεταχείριση. Κι όσα συγγνώμη και να ζητήσουμε έπειτα, δεν είναι όλες οι καταστάσεις και οι συμπεριφορές το ίδιο «αποδεκτές» και «ανεκτές».
Η πράξη μας μπορεί και να ξεχαστεί και να συγχωρηθεί. Όμως δεν είναι διόλου ασυνήθιστο η αίσθηση που αφήσαμε σε μια ψυχή που πληγώσαμε και τα συναισθήματα που προκαλέσαμε, να μην «σβήσουν». Να ξεμείνουν ένα-δυο αγκάθια στην καρδιά του. Να χαραχτούν αυτά τα συναισθήματα μέσα του. Και να παραμείνει ένα «τσίμπημα».
Ας είμαστε λοιπόν περισσότερο προσεκτικοί στο πώς φερόμαστε στους ανθρώπους γύρω μας. Ειδικά σε αυτούς που αγαπάμε και τους έχουμε ψηλά μέσα μας, η συμπεριφορά μας οφείλει να συμβαδίζει με τα λόγια μας. Ας είμαστε περισσότερο «άνθρωποι» όταν αγγίζουμε μια άλλη ανθρώπινη ψυχή. Με καθαρά τα χέρια μας.
