Στη σύγχρονη τεχνολογική εποχή, με το διαδίκτυο να κυριαρχεί, τα πρόσωπα δείχνουν τόσο κοντά αλλά βιώνονται τόσο μακριά. Η μοναξιά εξελίσσεται σταδιακά σε ύπουλη ψυχική ασθένεια, κρύβοντας πολλές παγίδες, αλλά δεν πρέπει να τη συγχέουμε με τη μοναχικότητα.
Οι άνθρωποι δεν έχουν μάθει να ζουν μόνοι... Αντιθέτως αγωνιούν, παλεύουν και δημιουργούν σχέσεις, καθώς μέσα από αυτές επιζητούν την ολοκλήρωση. "Η εμπειρία της μοναξιάς προκαλεί αγωνία. Το να είμαι μόνος, σημαίνει ότι είμαι ξεκομμένος από τους άλλους, χωρίς καμία ικανότητα αν χρησιμοποιήσω τις ανθρώπινες δυνάμεις μου", αναφέρει ο Έριχ Φρομ.
Η ζωή δε μετριέται μέσα στις οθόνες αλλά με την προσωπική σχέση και επικοινωνία. Ίσως για αυτό ο περισσότερος κόσμος να βιώνει μοναξιά, καθώς έχει αλλάξει τον τρόπο επικοινωνίας του. Από άμεσος και ευθύς, έχει γίνει έμμεσος και στημένο, παραχωρημένος σε οθόνες και κονωνικά δίκτυα. Ας μη γίνει η αγωνία της μοναξιάς εφιαλτική για να κινητοποιηθεί ο άνθρωπος. Χρειάζεται να ζητήσει εξειδικευμένη βοήθεια για να αναγνωρίσει τις αιτίες της και να εφοδιαστεί με εμπιστοσύνη στον εαυτό του για να πλησιάσει ξανά τον κόσμο.
