Αποτινάξτε τον φόβο, συνδεθείτε με τους αγαπημένους ανθρώπους και θα βρείτε την ελπιδοφόρα και γεμάτη ευγνωμοσύνη ζωή, ακόμη και σε δύσκολες συνθήκες.
Ο κινέζικος όρος για τη λέξη «κρίση» περιλαμβάνει δύο χαρακτήρες. Ο ένας σημαίνει κίνδυνο ενώ ο άλλος «ευκαιρία». Η ρίζα της λέξης «ευκαιρία» είναι «εύκαιρος» και σημαίνει «ευοίωνος, επωφελής και ευνοϊκός», ένας συνδυασμός συνθηκών που αποκαλύπτει ευκαιρίες που μπορεί να μην είναι φανερές.
Η κρίση είναι ένα παράδοξο που περιέχει τις δύο άκρες του φάσματος οι οποίες περιλαμβάνουν τον φόβο και την ελπιδοφόρα πιθανότητα. Όταν ακούμε τη λέξη «κρίση», έχουμε την τάση να τη συνδέουμε με την «επικίνδυνη» πλευρά του όρου και να αμελούμε να αναγνωρίσουμε ότι οι κρίσεις περιλαμβάνουν επίσης τους σπόρους ασύλληπτων πιθανοτήτων οι οποίες μπορεί να μην ήταν ορατές στις εποχές προ-κρίσης.
Στην αγγλική γλώσσα, η λέξη «κρίση» έχει ελληνική προέλευση και σημαίνει «ένα αποφασιστικό ορόσημο στην εξέλιξη μιας ασθένειας». Οπότε, σύμφωνα και με τους δύο ορισμούς, φαίνεται να βρισκόμαστε σε μια πραγματική κρίση.
Μια κρίση αποτελεί την εποχή άπειρων πιθανοτήτων, τόσο θετικών όσο και αρνητικών. Η αναγνώριση όλων των πλευρών της κρίσης είναι χρήσιμη για την προετοιμασία απέναντι στις πιθανές προκλήσεις που θα παρουσιαστούν. Υπάρχει κίνδυνος να προβληματιστούμε υπερβολικά με τη σκοτεινή προοπτική της και να αμελήσουμε να αναγνωρίσουμε τις ευκαιρίες που οδήγησαν στη μετάβαση από την παλιά στη νέα τάξη.
Ενώ είναι αλήθεια ότι βιώνουμε μια σοβαρή απειλή ως προς την προσωπική ευεξία μας, ελπίζουμε να ισορροπήσουμε τη συμβατική άποψη ότι η κρίση είναι επικίνδυνη μέσω μιας προοπτικής των δυνατοτήτων που προσφέρει. Η ενασχόληση με τις επικίνδυνες πτυχές μιας κρίσης, προάγει το άγχος και το στρες και εμποδίζει την ικανότητά μας να ανταποκριθούμε σε αυτήν χρησιμοποιώντας τη δημιουργικότητα και την εφευρετικότητά μας.
Η αναγνώριση της παρουσίας αυτών των ευκαιριών σε καμία περίπτωση δεν αρνείται την ύπαρξη των πραγματικών στρεσογόνων παραγόντων. Μια πανδημία η οποία ανατρέπει δισεκατομμύρια ζωές, θέτει αναρίθμητους ανθρώπους σε κίνδυνο να χάσουν τη δουλειά τους, την υγεία τους, ακόμη και την ίδια τη ζωή τους, είναι κάτι που όλοι χρειάζεται να λάβουμε πολύ σοβαρά.
Η απάντηση στην ερώτηση: Να εστιάσουμε στους κινδύνους της κρίσης του COVID-19 ή στις ευκαιρίες του; είναι Ναι και στα δύο!. Όπως συμβαίνει με όλα τα παράδοξα, η απάντηση δεν είναι «είτε /ή», είναι «και τα δύο».
Οπότε, ποια είναι τα πιθανά οφέλη της ζωής στην εποχή του COVID-19;
Ακολουθούν μερικά από αυτά:
1. Επιβράδυνση
Ίσως ο ρυθμός της ζωής σας να έχει επιβραδυνθεί. Αν απολαμβάνετε αυτή την αλλαγή, μπορείτε να συνεχίσετε με αυτόν τον ρυθμό. Για πολλούς από εμάς, ο «παλιός φυσιολογικός» ρυθμός ζωής μας ήταν υπερβολικά γρήγορος και μας έκανε να αισθανόμαστε σαν να μην μπορούμε ποτέ να προλάβουμε.
Όταν ζούμε τη ζωή μας σε πιο αργούς ρυθμούς, αυτό μάς επιτρέπει να είμαστε περισσότερο παρόντες, να έχουμε επίγνωση και να είμαστε χαλαροί. Μπορούμε να εστιάσουμε περισσότερο στο ταξίδι μας, χωρίς να μας γίνεται έμμονη ιδέα ο προορισμός. Ο πιο αργός ρυθμός ζωής, είναι επίσης καλύτερος και για την υγεία μας.
Διαβάστε σχετικά: Πως να συμφιλιωθείτε με την αβεβαιότητα
2. Διάκριση των αναγκών από τις επιθυμίες
Η στέρηση από τη διασκέδαση και τις πολυτέλειες που μπορεί προηγουμένως να θεωρούσαμε ως ανάγκες μας, αποτελεί μια δοκιμασία. Μέσω αυτής της αναγνώρισης μπορεί να αναδυθεί η συνειδητοποίηση της διάκρισης μεταξύ αυτού που είναι πραγματικά ουσιώδες και αυτού που δεν είναι. Η απαγόρευση κάποιων δραστηριοτήτων μας μπορεί να μας βοηθήσει να ανακαλύψουμε ότι η πεποίθηση ότι δεν μπορούμε να ζήσουμε χωρίς αυτές, δεν είναι αληθινή.
Αυτή η αναγνώριση μπορεί να μας ελευθερώσει από την ανάγκη να γεμίζουμε τη ζωή μας με περισσότερες εμπειρίες και υλικά αγαθά και να ανακαλύψουμε τη χαρά της απλότητας της μειωμένης διέγερσης. Σε αυτό το σημείο, τα ρητά όπως «τα καλύτερα πράγματα στη ζωή είναι δωρεάν» και «τα καλύτερα πράγματα στη ζωή δεν είναι τα υλικά αγαθά», παύουν να είναι απλές ιδέες και γίνονται πραγματικότητα.
Μπορεί ακόμη και να ανακαλύψετε ότι η μείωση των εξόδων σας, δεν καταστρέφει απαραίτητα την ποιότητα ζωής σας, αλλά ότι μπορείτε να εξοικονομήσετε χρήματα και να είστε πιο ευτυχισμένοι αν απλώς αλλάξετε προτεραιότητες.
3. Αναγνώριση της σύνδεσης
Ένα από τα πλέον ισχυρά μαθήματα που επιβεβαιώνεται από την τρέχουσα κατάστασή μας, είναι η αναπόσπαστη σύνδεση που χαρακτηρίζει τη σχέση μας με άλλους ανθρώπους, χώρες και όλα τα νοήμονα όντα. Είναι σημαντικό να αναγνωρίζουμε ότι αυτό που συμβαίνει σε άλλους ανθρώπους, ακόμη και αν ζουν στην άλλη πλευρά του πλανήτη, μάς επηρεάζει αναπόφευκτα.
Αυτή η ενστικτώδης συνειδητοποίηση, αλλάζει την άποψή μας για τους άλλους, με τρόπους που η διανοητική κατανόηση δεν μπορεί. Επίσης, ενισχύει την ικανότητά μας για ενσυναίσθηση και προσφέρει μεγαλύτερη πρόσβαση στα συναισθήματα, τις επιθυμίες και τις ανάγκες μας.
4. Η διαβίωση μέσα σε ένα πιο ήρεμο και απλούστερο πλαίσιο ζωής μάς επιτρέπει να έχουμε μεγαλύτερη επίγνωση στη ζωή μας. Η οδήγηση σε μια λεωφόρο με 130 χιλιόμετρα την ώρα, θολώνει την όρασή μας. Όταν ο ρυθμός μας είναι πολύ γρήγορος, είναι δύσκολο να παρατηρήσουμε τις λεπτές λεπτομέρειες της ζωής και το περιεχόμενο της εμπειρίας μας γίνεται δυσδιάκριτο.
Όταν κινούμαστε μέσα στη ζωή με ταχύτητα φωτός, δεν μπορούμε να μυρίσουμε ή ακόμη και να δούμε τα λουλούδια. Όταν ταξιδεύουμε με ποδήλατο, βλέπουμε πράγματα που δεν θα μπορούσαμε να δούμε μέσα από ένα αγωνιστικό αυτοκίνητο. Οι περισσότεροι από εμάς χρειαζόμαστε περισσότερη ηρεμία, η οποία προέρχεται από την ελάττωση της επιτάχυνσης.
5. Η παρατήρηση συστημικών ανισοτήτων στην κοινωνία μας, μπορεί να μας οδηγήσει να επεκτείνουμε το πεδίο της επίγνωσης πέρα από την προσωπική μας ζωή και αυτή των πολύ κοντινών μας ανθρώπων, συμπεριλαμβάνοντας και άλλους που βρίσκονται σε ανάγκη.
Μέσω ενός ευρύτερου πεδίου ευαισθησίας, όχι μόνο βιώνουμε περισσότερο ενδιαφέρον για τους άλλους, αλλά γινόμαστε πιο ικανοί να δεχτούμε τα δώρα τα οποία αναπόφευκτα ανταποδίδονται όταν ζούμε με ένα πνεύμα γενναιοδωρίας. Το τίμημα που πρέπει να πληρώσουμε για να επεκτείνουμε τον κύκλο της φροντίδας μας, είναι η προθυμία να βιώσουμε τη συμπόνοια, που κυριολεκτικά σημαίνει «πονάω μαζί με κάποιον άλλον».
Η φωτεινή πλευρά της συμπόνοιας είναι ότι έχουμε επίσης την ευκαιρία να αισθανθούμε τη χαρά των άλλων και να γιορτάσουμε τις επιτυχίες τους μαζί τους, σαν να είναι δικές μας. Αυτή η επίγνωση μπορεί να μάς κινητοποιήσει να αναλάβουμε δράση για να προωθήσουμε μεγαλύτερη ισότητα στην κοινωνία, μέσω των λέξεων και των πράξεών μας.
6. Ανακούφιση από το βάρος της πεποίθησης ότι η αξία μου ως ανθρώπινο ον βασίζεται στην εκπλήρωση των προσδοκιών των άλλων για εμένα. Πολλοί από εμάς μεγαλώνουμε μαθαίνοντας ότι αξίζουμε την αγάπη και τον σεβασμό, μόνο αν εκπληρώνουμε τις προσδοκίες που έχουν οι άλλοι για εμάς. Πιστεύουμε ότι είμαστε ασφαλείς μόνο όταν είμαι «παραγωγικοί», το οποίο μεταφράζεται ως η εκπλήρωση των προσδοκιών των άλλων για εμάς.
Όταν βρεθούμε σε μια κατάσταση όπου δεν μπορούμε να αποδείξουμε την αξία μας, μπορεί να ενεργοποιηθούν συναισθήματα θυμού, αναστάτωσης, ανασφάλειας ή ακόμη και πανικού. Αυτά τα συναισθήματα μου υπενθυμίζουν ότι μπορώ να ανακαλύψω αν οι αγαπημένοι μου είναι πραγματικά δίπλα μου, μόνο για αυτά που μπορώ να κάνω για εκείνους.
Ο φόβος μου είναι ότι αν σταματήσω να εκπληρώνω τις προσδοκίες τους, τότε θα απομακρυνθούν από εμένα. Το τίμημα που πληρώνουμε είναι ότι ζούμε ως εκτελεστικά όντα. Φανταστείτε την αίσθηση να είστε πλήρως αποδεκτοί ως αξιαγάπητα ανθρώπινα όντα!
Διαβάστε σχετικά: Ζώντας με άγχος σε περιόδους κρίσης
7. Προώθηση μιας στάσης ευγνωμοσύνης
Ένα απλό μέσο για να ανακατευθύνουμε τη διάθεσή μας από τον φόβο στην ευγνωμοσύνη, είναι να εστιάσουμε σε αυτά που έχουμε, παρά σε όσα δεν έχουμε. Δεν θα πρέπει να αρνηθούμε τον πόνο όσων έχουμε χάσει ή φοβόμαστε ότι μπορεί να χάσουμε, αλλά μπορούμε να βιώσουμε τη θλίψη και τον φόβο μας χωρίς να τους επιτρέψουμε να μας αναλώσουν. Ακόμη και σε δύσκολους καιρούς, μπορούμε να βρούμε πτυχές στη ζωή μας για τις οποίες αισθανόμαστε ευγνωμοσύνη, εκείνα τα πράγματα και τους ανθρώπους που δεν έχουμε χάσει και που συνεχίζουν να μας προσφέρουν χαρά.
Η ευγνωμοσύνη υπάρχει πάντα ως επιλογή και είναι διαθέσιμη όποτε παίρνουμε την απόφαση να τη βιώσουμε. Μερικές φορές μπορεί να είναι ευκολότερο να τη βρούμε σε δύσκολες εποχές, επειδή τότε το κίνητρό μας να την επιζητήσουμε γίνεται ισχυρότερο. Εκείνες τις στιγμές, μπορούμε να συνειδητοποιήσουμε πιο εύκολα πώς κάποιοι άλλοι άνθρωποι αγωνίζονται με καταστάσεις ακόμη πιο δύσκολες από τις δικές μας.
Αυτά είναι απλώς μερικά παραδείγματα των ευκαιριών που είναι διαθέσιμες στην τρέχουσα κατάσταση που βιώνουμε. Υπάρχουν πολλά ακόμα, τα οποία μπορούμε να δούμε, εάν έχουμε την πρόθεση να τα αναγνωρίσουμε. Μπορούμε να δούμε τα πράγματα από μια οπτική που να είναι ελπιδοφόρα και γεμάτη ευγνωμοσύνη, παρά μελαγχολική και φοβισμένη. Η επιλογή είναι δική μας.
Απόδοση: Έφη Μεσιτίδου
Επιμέλεια: PsychologyNow.gr
Πηγή
