Είναι γνωστό επιστημονικά και κλινικά ότι εγκεφαλικές βλάβες επιδρούν στην έκπτωση των νοητικών μας λειτουργιών, όπως στη μνήμη και στην αντίληψη. Αυτό, όμως, που πιθανόν να μη γνωρίζουμε αφορά στο ότι βλάβες σε περιοχές του κροταφικού μας λοβού είναι πιθανό να μεταβάλουν ουσιαστικά την ίδια μας την προσωπικότητα, εκδηλώνοντας συμπεριφορές που δεν έχουν καμία σχέση με την προνοσηρή μας κατάσταση.
Αρχικά, θα ήταν σημαντικό να αναφέρουμε ορισμένες από τις σημαντικότερες λειτουργίες στις οποίες παίζει καίριο ρόλο ο κροταφικός λοβός. Βάσει μελετών ο κροταφικός λοβός σχετίζεται με τη διαισθητηριακή αντιστοίχιση οπτικών και ακουστικών πληροφοριών, συμμετέχει ενεργά στις συναισθηματικές μας αποκρίσεις, στον προσανατολισμό μας στο χώρο, στην αντίληψη αντικειμένων/προσώπων, στη μνήμη, στην επεξεργασία ακουστικών ερεθισμάτων-ήχων-μουσικής.
Υπάρχει ένα μεγάλο εύρος νοητικών δυσλειτουργιών ως αποτέλεσμα βλαβών σε κροταφικές περιοχές. Συγκεκριμένα, ένας ασθενής είναι πιθανό να εμφανίσει αδυναμία στην κατανόηση της ομιλίας, αδυναμία στην ικανότητα διάκρισης μη λεκτικών ήχων, δυσκολία αντίληψης της μουσικής, δυσκολίες στη μνήμη, διαταραχές στη σεξουαλικότητα με εκδήλωση αχαλίνωτης σεξουαλικής συμπεριφοράς.
Διαβάστε σχετικά: Κρανιοεγκεφαλική κάκωση και συνοδές συναισθηματικές αντιδράσεις
Ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον εύρημα αφορά σε πιθανή διαταραχή του συναισθήματος και της προσωπικότητας μετά από βλάβες σε κροταφικές περιοχές. Ειδικότερα, όταν αναφερόμαστε σε «προσωπικότητα κροταφικού λοβού» ο ασθενής εμφανίζει λεπτομερειακό λόγο με ιδιαίτερη βαρύτητα σε μικρές λεπτομέρειες και ασήμαντα γεγονότα της καθημερινής ζωής, εγωκεντρικότητα με περιορισμένη οπτική της υποκειμενικής πραγματικότητας, παρανοϊκή σκέψη, ιδιαίτερη τάση για εκδήλωση επιθετικής συμπεριφοράς, ακόμα και έντονη ενασχόληση με τη θρησκεία. Δεν είναι τυχαίες οι αναφορές σε κλινικές περιπτώσεις ανθρώπων που δήλωναν άθεοι και κατόπιν σχετικών βλαβών παρουσιάζονταν ως ιδιαίτερα θρησκευόμενοι.
Ο εγκέφαλός μας αποτελεί ένα σύνολο δομών και συνδέσεων που σχετίζονται άμεσα με εκδήλωση συμπεριφορών. Στο πλαίσιο αυτό μελετάμε τις βιολογικές απαρχές της συμπεριφοράς μας, τη συσχέτισή τους και τη διάκριση παθολογικού και μη. Αυτό το μαγικό όργανο, αναπόσπαστο τμήμα του σώματος και της πραγματικότητάς μας, αποτελεί τον κόσμο των σκέψεων, των λειτουργιών, των συναισθημάτων, ακόμα και της προσωπικότητάς μας, όπως παρουσιάσαμε.
ΠΗΓΕΣ:
Baxter M. G. (2009). Involvement of medial temporal lobe structures in memory and perception. Neuron, 61(5), 667–677. https://doi.org/10.1016/j.neuron.2009.02.007
Herlin, B., Navarro, V., & Dupont, S. (2021). The temporal pole: From anatomy to function-A literature appraisal. Journal of chemical neuroanatomy, 113, 101925. https://doi.org/10.1016/j.jchemneu.2021.101925
Pincus, J. H., & G. J. Tucker. (1974). Behavioral Neurology. New York: Oxford University Press
*Απαγορεύεται ρητώς η αναπαραγωγή χωρίς προηγούμενη άδεια των υπευθύνων της ιστοσελίδας*
