Η καρδιαγγειακή υπερευαισθησία εντάσσεται πλέον και ως σύμπτωμα στην ΓΑΔ ενώ μέχρι τώρα, περιγραφόταν ως σύμπτωμα σε άλλες διαταραχές άγχους, όπως η κρίση πανικού.
Ερευνητές στο Ινστιτούτο Εγκεφαλικής Έρευνας Laureate (LIBR) στην Οκλαχόμα εντόπισαν μια ανώμαλη σύνδεση μεταξύ του αυτόνομου και του κεντρικού νευρικού συστήματος, συγκεκριμένα μέσω της επικοινωνίας της καρδιάς και μέρους του εμπρόσθιου εγκεφαλικού φλοιού, σε γυναίκες με γενικευμένη αγχώδη διαταραχή (ΓΑΔ).
Ο στόχος της ομάδας ήταν να εξετάσει αν τα άτομα που υποφέρουν από ΓΑΔ επιδεικνύουν δυσλειτουργία στο νευρωνικό κύκλωμα που αποτελεί τη βάση της καρδιαγγειακής διέγερσης και αν αυτό σχετίζεται με συγκεκριμένα συμπτώματα διαταραχών, όπως άγχος και αισθήσεις σώματος. Για τη διεξαγωγή της μελέτης, οι ερευνητές ολοκλήρωσαν μια κλινική δοκιμή τυχαίας επιλογής σε 58 ενήλικες γυναίκες (29 με ΓΑΔ και 29 χωρίς ΓΑΔ).
Κατά τη διάρκεια της μελέτης, διέγειραν το καρδιαγγειακό σύστημα με τη χρήση ενός φαρμάκου που ονομάζεται ισοπροτερενόλη, που μιμείται την επίδραση της αδρεναλίνης αλλά, σε αντίθεση με την αδρεναλίνη, δεν μπορεί να διαπεράσει το φράγμα αίματος-εγκεφάλου και να επηρεάσει άμεσα την εγκεφαλική δραστηριότητα.
Χορηγήθηκαν ενέσεις ισοπροτερενόλης ή αλατούχου διαλύματος κατά τη διάρκεια Λειτουργικής Απεικόνισης Μαγνητικού Συντονισμού (fMRI), επιτρέποντας στους ερευνητές να αξιολογήσουν αν οι εγκέφαλοι των ασθενών με ΓΑΔ διαφέρουν στην επεξεργασία των πληροφοριών που λαμβάνονται από το σώμα, μια λειτουργία που είναι γνωστή ως «εσωτερική αντίληψη».
Τα κύρια ευρήματα ήταν ότι οι ασθενείς με ΓΑΔ διέφεραν σημαντικά από τους υγιείς συμμετέχοντες σε αρκετές μεταβλητές, αλλά μόνο κατά τη διάρκεια της χαμηλότερης από τις δύο δόσεις ισοπροτερενόλης. Συγκεκριμένα, αισθάνονταν πιο έντονη ταχυκαρδία και είχαν σχετικά υψηλότερους καρδιακούς ρυθμούς και χαμηλότερη νευρωνική δραστηριότητα στον μεσοκοιλιακό προμετωπιαίο φλοιό, μια εγκεφαλική περιοχή που ρυθμίζει το αυτόνομο νευρικό σύστημα και συντελεί σε συναισθήματα φόβου ή ασφάλειας. Οι αυτοαναφορές άγχους ήταν σημαντικά υψηλότερες μόνο για όσους είχαν ΓΑΔ, σε σύγκριση με τους υγιείς συμμετέχοντες, ως αντίδραση σε μια από τις δύο δόσεις.
Διαβάστε σχετικά: Πώς να χρησιμοποιήσετε το στρες προς όφελός σας
Τα ευρήματα της έρευνας δημοσιεύτηκαν στο περιοδικό JAMAPsychiatry.
Σύμφωνα με τον επικεφαλής της μελέτης Άνταμ Τιντ, μεταδιδακτορικό συνεργάτη στο LIBR, το γεγονός ότι τα μη φυσιολογικά αποτελέσματα που παρατηρήθηκαν για τους συμμετέχοντες με ΓΑΔ προέκυψαν κατά τη διάρκεια χαμηλότερων αλλά όχι υψηλότερων δόσεων του φαρμάκου ήταν το κύριο εύρημα της μελέτης:
Η χορήγηση ισοπροτερενόλης μας επέτρεψε να παρέχουμε αποδείξεις αιτιώδους σχέσης ότι ένα μη φυσιολογικά ευαίσθητο καρδιαγγειακό σύστημα και ένας μη φυσιολογικά αναίσθητος μετωπιαίος εγκεφαλικός φλοιός σε ασθενείς με ΓΑΔ μειώνουν την ικανότητά τους να ρυθμίζουν τη σωματική διέγερση. Αυτό θα μπορούσε να βοηθήσει να εξηγήσουμε γιατί αισθάνονται άγχος τόσο συχνά σε ένα ευρύ φάσμα καταστάσεων.
Οι συγγραφείς ελπίζουν ότι η μελέτη τους θα αποτελέσει ώθηση για περαιτέρω έρευνα στον μεσοκοιλιακό προμετωπιαίο φλοιό, ως θεραπευτικό στόχο για νέες θεραπείες που θα βοηθήσουν άτομα με ΓΑΔ να ρυθμίζουν τις σωματικές και συναισθηματικές αντιδράσεις τους στο στρες.
Πέρα από τη νέα σύνδεση που αποκάλυψε αυτή η μελέτη, είναι αξιοσημείωτο ότι η καρδιαγγειακή υπερευαισθησία παρατηρήθηκε σε όλους τους ασθενείς με ΓΑΔ. Αυτό διότι το DSM–5, το τυποποιημένο σύστημα ταξινόμησης που χρησιμοποιείται από επαγγελματίες ψυχικής υγείας περιγράφει συμπτώματα του αυτόνομου συστήματος, όπως εφίδρωση, ταχυπαλμία ή κοφτή αναπνοή, ως λιγότερο εμφανή στη ΓΑΔ από ό,τι σε άλλες διαταραχές άγχους, όπως η διαταραχή πανικού.
Ο ανώτερος επικεφαλής της μελέτης Σαχίμπ Κάλσα, MD, Ph.D., ψυχίατρος και κύριος ερευνητής στο LIBR αναφέρει:
Αυτή η μελέτη μας δείχνει ότι το άγχος δεν είναι κάτι που συμβαίνει μόνο μέσα στον εγκέφαλό μας, αλλά και μέσα στα σώματά μας. Συνεπώς, τα ευρήματα δείχνουν ότι η ανώμαλη λειτουργία του αυτόνομου νευρικού συστήματος δεν είναι μόνο ένας παράγοντας στη ΓΑΔ, αλλά συμβαίνει σε συνδυασμό με ανώμαλη λειτουργία συγκεκριμένων περιοχών του εγκεφάλου.
Ο Δρ Κάλσα πιστεύει ότι τέτοιοι συσχετισμοί είναι το πιο σημαντικό προϊόν αυτής της έρευνας:
H αλληλεπίδραση μεταξύ του εγκεφάλου και του σώματος μπορεί να είναι ουσιώδης για να καθορίσουμε αν μια αβλαβής κατάσταση δημιουργεί μια κατάσταση φόβου σε άτομα με ΓΑΔ. Είναι απαραίτητο να κατανοήσουμε καλύτερα τον τρόπο που αυτή η ανώμαλη σωματική αντίδραση σχετίζεται με τις λειτουργικές βλάβες που συνήθως παρεμβαίνουν στην καθημερινή ζωή τέτοιων ατόμων.
Απόδοση: Έφη Μεσιτίδου
Επιμέλεια: Ισμήνη Τσοχαλή, μεταφράστρια – επιμελήτρια κειμένων
Πηγή
*Απαγορεύεται ρητώς η αναπαραγωγή χωρίς προηγούμενη άδεια των υπευθύνων της ιστοσελίδας*
