Ο μύθος της Μέδουσας και του Περσέα πρόσφερε μια σειρά από πολύ ενδιαφέροντες συμβολισμούς. Η Μέδουσα αντιπροσωπεύει μια γυναίκα γεμάτη θηλυκή δύναμη και ο Περσέας συμβολίζει το άτομο που καταφέρνει να ξεπεράσει τον φόβο, προβάλλοντάς τον ουσιαστικά σε έναν καθρέφτη.
Για κάποιους ανθρώπους, ο μύθος της Μέδουσας και του Περσέα είναι μια μεταφορά για τον τρόμο και το πώς είναι δυνατό να σωθούμε από αυτόν μέσω της τέχνης. Για άλλους, αντιπροσωπεύει έναν μύθο με κέντρο τη γυναίκα, στον οποίο οι κακοποιημένες γυναίκες αποκτούν τερατώδη μορφή και συμπεριφορά. Η εικόνα της Μέδουσας, χωρίς αμφιβολία, τρομοκρατεί και παραλύει όποιον στέκεται μπροστά της.
Υπάρχουν διάφορες εκδοχές του μύθου της Μέδουσας και του Περσέα. Ωστόσο, η πιο κλασική λέει ότι και οι δύο είχαν τραγικό παρελθόν. Η Μέδουσα ήταν μία από τις τρεις Γοργόνες, όλες κόρες του Φόρκυ και της Κητούς. Από τις τρεις, η Μέδουσα ήταν η πιο όμορφη και επίσης η μόνη θνητή, ενώ η ομορφιά της προκαλούσε θαυμασμό σε θεούς και ανθρώπους. Κάποιοι λένε ότι γοήτευσε τόσο πολύ τον Ποσειδώνα που τη βίασε στον ναό της Αθηνάς.
Η Αθηνά, ωστόσο, δεν ανεχόταν μια τέτοια βεβήλωση, κι έτσι αποφάσισε να μετατρέψει τη Μέδουσα σε ένα φρικτό τέρας. Της έδωσε ατσάλινα χέρια και κοφτερούς κυνόδοντες, ενώ ξαφνικά τα όμορφα μαλλιά της μετατράπηκαν σε φίδια. Επιπλέον, ένα τρομερό φως έβγαινε από τα μάτια της, με αποτέλεσμα όσοι κοιτούσαν το πρόσωπό της να μετατρέπονται σε πέτρα. Τέλος, η Αθηνά τη μετέφερε στον κόσμο των θνητών. Από τότε, η Μέδουσα έγινε ένα από τα πιο τρομακτικά τέρατα.
Η προέλευση του Περσέα
Ο μύθος της Μέδουσας και του Περσέα λέει ότι ο βασιλιάς του Άργους, πηγαίνοντας στο Μαντείο των Δελφών, ανακάλυψε ότι ο γιος της κόρης του θα τον σκότωνε. Για να εμποδίσει να πραγματοποιηθεί αυτή η προφητεία, κλείδωσε την κόρη του Δανάη σε έναν αεροστεγή, χάλκινο θάλαμο, τον οποίο τοποθέτησε σε υπόγειο μέρος. Ωστόσο, ο Δίας ήταν ερωτευμένος με τη Δανάη και κατάφερε να μπει στο δωμάτιό της, μεταμορφωμένος σε βροχή από χρυσό.
Έτσι γεννήθηκε ο Περσέας, και το κλάμα του ειδοποίησε τον παππού του για ό,τι συνέβη. Στη συνέχεια, ο βασιλιάς αποφάσισε να κλειδώσει τη Δανάη και τον Περσέα σε ένα ξύλινο σεντούκι και να το πετάξει στη θάλασσα. Οι δύο τους διασώθηκαν καθώς τα κύματα τους ξέβρασαν σε ένα νησί. Ο Περσέας μεγάλωσε και έγινε ένας όμορφος νέος που ήθελε να μείνει με τη μητέρα του, και για να το καταφέρει υποσχέθηκε να σκοτώσει τη Μέδουσα.
Η Αθηνά, που διατήρησε την παλιά διαμάχη με τη Μέδουσα, προσφέρθηκε να τον βοηθήσει, όπως και ο Ερμής. Τον καθοδήγησαν για να πάει στις Γραίες, οι οποίες ήταν τρεις υπερήλικες προφήτισσες και συγγενείς της Μέδουσας, και είχαν μόνο ένα μάτι και ένα δόντι. Κάποια στιγμή που είχαν αλλού στραμμένη την προσοχή τους, ο Περσέας τους έκλεψε τα μάτια και τα δόντια. Για να τους τα επιστρέψει, έπρεπε να του δείξουν τον δρόμο για να πάει στις Νύμφες.
Οι δυνάμεις του Περσέα
Ο μύθος λέει ότι όταν ο γενναίος νέος έφτασε στις Νύμφες, του έδωσαν φτερωτά σανδάλια για να μπορέσει να πετάξει. Του έδωσαν επίσης το κράνος του Άδη, το οποίο ήταν φτιαγμένο από δέρμα σκύλου και όποιος το φορούσε γινόταν αόρατος, καθώς και μία σέλα. Ο Ερμής του έδωσε ένα κοφτερό δρεπάνι και μια αστραφτερή ασπίδα.
Ο Περσέας ήταν εντελώς εξοπλισμένος και έτοιμος να ψάξει για τις Γοργόνες. Στον δρόμο του, βρήκε πολλά πέτρινα αγάλματα, τα οποία δεν ήταν άλλα από τα άτομα που είχαν επισκεφθεί το μέρος και κοίταξαν κατάματα τη Μέδουσα. Ήξερε ότι έπρεπε να είναι προσεκτικός, οπότε αποφάσισε να περιμένει την κατάλληλη στιγμή.
Μόλις οι Γοργόνες αποκοιμήθηκαν, ο Περσέας τοποθέτησε τη λαμπερή ασπίδα του σε στρατηγική θέση, έτσι ώστε το πρόσωπο της Μέδουσας να αντανακλάται σε αυτή. Με αυτόν τον τρόπο, θα μπορούσε να αποφύγει να την κοιτάξει στα μάτια. Μόλις εκείνη εμφανίστηκε, άρπαξε το δρεπάνι του και της έκοψε το κεφάλι με μια μόνο κίνηση. Το φτερωτό άλογο, ονόματι Πήγασος, και ο γίγαντας Χρυσάωρ βγήκαν τότε από το σώμα της, καθώς ήταν τα παιδιά που εγκυμονούσε.
Διαβάστε σχετικά: Το κόστος του Φόβου
Ο μύθος της Μέδουσας και του Περσέα
Ο μύθος της Μέδουσας και του Περσέα λέει ότι, από τότε, ο νεαρός ήρωας χρησιμοποιούσε το κεφάλι της Μέδουσας για να νικάει τους εχθρούς του. Παραδόξως, το κεφάλι της δεν έχασε καθόλου τη δύναμή του. Χάρη σε αυτό, ήταν σε θέση να αντιμετωπίζει τέρατα και εχθρούς, με το να τους δείχνει απλώς το κεφάλι της Μέδουσας και να τους μετατρέπει σε πέτρα.
Λέγεται ότι ο μύθος της Μέδουσας και του Περσέα σχετίζεται με την τέχνη με συμβολικό τρόπο. Συγκεκριμένα, η ασπίδα του Περσέα αντιπροσωπεύει έναν τρόπο να αντιμετωπίζεις τον τρόμο έμμεσα, μέσω της αντανάκλασης, που είναι βασικά αυτό που κάνει η τέχνη. Μας επιτρέπει δηλαδή να αντιμετωπίζουμε τον τρόμο, αλλά χωρίς να μας παραλύει.
Ομοίως, το κεφάλι της Μέδουσας γίνεται το κύριο όπλο του Περσέα. Και αυτή η πράξη εμπεριέχει έναν συμβολισμό. Με την τέχνη, καταφέρνουμε να αντιμετωπίσουμε τους εσωτερικούς μας εχθρούς και δαίμονες. Το κεφάλι της Μέδουσας δεν είναι παρά το έργο, το αποτέλεσμα, το προϊόν της δημιουργίας.
Απόδοση: Κατερίνα Κακουλάκη, Ειδικευόμενη Σχολική Ψυχολόγος
Επιμέλεια: Ισμήνη Τσοχαλή, επιμελήτρια κειμένων
Πηγή
*Απαγορεύεται ρητώς η αναπαραγωγή χωρίς προηγούμενη άδεια των υπευθύνων της ιστοσελίδας*
