Όλοι χρειαζόμαστε μια αγκαλιά. Αυτού του είδους την αγκαλιά, που σε κάνει να επικοινωνείς τα συναισθήματά σου στον άλλο. Σφιχτές αγκαλιές. Τα λόγια περισσεύουν. Απλώς κρατάς κάποιον και του μεταφέρεις τα συναισθήματά σου, όλα όσα έχεις μέσα σου και οι λέξεις δεν αρκούν για να τα εκφράσουν και να τα εξηγήσουν.
Αγκαλιές που μαρτυρούν την αγάπη σου. Το μέγεθος της αγάπης που αισθάνεσαι για κάποιον. Αυτή η γλυκιά, τρυφερή αίσθηση που δείχνει πόσο νοιάζεσαι για κάποιον. Αγκαλιές που κάνουν την καρδιά σου να χτυπά πιο γρήγορα. Που δείχνουν πόσο πολύ σου έχει λείψει κάποιος και τι σημαίνει για σένα αυτό το πρόσωπο.
Αγκαλιές που κρύβουν πόνο. Μοναξιά. Αγκαλιές που σε ηρεμούν όταν νιώθεις αναστατωμένος, ανήσυχος, αγχωμένος, πληγωμένος, φοβισμένος, θλιμμένος, μόνος…Όταν νιώθεις ότι ο κόσμος γύρω σου καταρρέει, και βρίσκεις καταφύγιο και παρηγοριά στα χέρια κάποιου. Χέρια που λένε είμαι εδώ, μαζί σου.
Κάποιες φορές δεν θέλεις κάποιον να έρθει και να σε «σώσει» από την καταιγίδα, αλλά να μείνει δίπλα σου και να περάσετε την καταιγίδα μαζί. Να σε αφήσει να νιώσεις το συναίσθημά σου, να πάρεις το χρόνο που χρειάζεσαι κι έπειτα να αφήσεις το συναίσθημά σου ελεύθερο, να φύγει. Να αποφορτιστείς.
Μια αγκαλιά μπορεί να κάνει τα πάντα να σταματήσουν. Σκέψεις, πράξεις, τον κόσμο όλο. Σαν να παγώνεις το χρόνο. Κι αυτό συχνά σου προσφέρει μια γλυκιά αίσθηση ανακούφισης. Σαν να αναπνέεις ξανά. Ανεξάρτητα από το τι συμβαίνει μέσα σου ή γύρω σου, μια αγκαλιά μπορεί να είναι όλα όσα χρειάζεσαι για να βγάλεις τη μέρα σου. Ακόμα κι αν όλα πάνε χάλια, δύο παρήγορα χέρια μπορεί να είναι αρκετά για να νιώσεις καλύτερα.
Υπάρχουν αγκαλιές που σε κάνουν να αισθάνεσαι τόσο ασφαλής. «Προστατευμένος». Συνδεδεμένος με τον άλλο. Οι δονήσεις που μεταφέρονται από τον ένα στον άλλο είναι τόσο έντονες που δεν θες να τον αφήσεις. Άνθρωποι που αγκαλιάζοντάς τους νιώθεις τόσο οικεία, τόσο ήρεμα κι όμορφα, σαν να είναι το σπίτι σου. Σαν να έπρεπε να τους κρατάς όλη σου τη ζωή.
Αγκαλιές που θεραπεύουν πληγές. Άνθρωποι που σε κρατάνε σφιχτά πάνω τους και νιώθεις όλα τα «σπασμένα» μέσα σου να κολλάνε μονομιάς. Αγκαλιές μέσα στις οποίες θα μπορούσες να χάνεσαι με τις ώρες. Που δεν θες να τελειώσουν. Αγκαλιές που σε κάνουν να αισθάνεσαι αγάπη, αποδοχή, φροντίδα, νοιάξιμο, τρυφερότητα. Αγκαλιές που λένε πόσα σημαίνεις για κάποιον.
Διαβάστε σχετικά: Τι μου έμαθε η ζωή ως τώρα
Πόσο πολύτιμος είσαι. Πόσο σε χρειάζεται. Πόσο σε θέλει. Πόσο του λείπεις. Αγκαλιές που σου λένε πως έχεις κάποιον δίπλα σου, πως δεν είσαι μόνος. Αγκαλιές που σου δίνουν δύναμη, θάρρος κι ελπίδα. Που σε κάνουν να νιώθεις ευτυχισμένος, ελεύθερος, γαλήνιος. Αγκαλιές που κρύβουν πάθος. Ένταση. Ανομολόγητα συναισθήματα.
Μπορείς να καταλάβεις πολλά από τον τρόπο που σε αγκαλιάζει κάποιος. Είναι μια έντονη αλληλεπίδραση μεταξύ δυο ανθρώπων. Μια αγκαλιά μπορεί να σε βοηθήσει να καταλάβεις τη συναισθηματική κατάσταση του άλλου τη δεδομένη στιγμή. Ή να σου αποκαλύψει παλιά τραύματα και πληγές που κουβαλάει στην ψυχή του. Ή να σου μαρτυρήσει πώς νιώθει για σένα, με τρόπο που τα λόγια συχνά δεν μπορούν.
Είναι επιστημονικά αποδεδειγμένο πως όταν αγκαλιάζουμε κάποιον και τον κρατάμε σφιχτά, ηρεμεί το συμπαθητικό νευρικό σύστημα, το οποίο παίρνει φωτιά όταν είμαστε αναστατωμένοι συναισθηματικά, συνήθως σε καταστάσεις άγχους και φόβου.
Η πίεση που ασκείται στο σώμα βοηθάει στην καταστολή της υπερδιέγερσης που παρατηρείται στο συμπαθητικό νευρικό σύστημα και στην ενεργοποίηση της λειτουργίας του παρασυμπαθητικού νευρικού συστήματος, που μας «απο-συμπιέζει». Το παρασυμπαθητικό νευρικό σύστημα μάς ανακουφίζει από το στρες που βιώνει το σώμα μας, απελευθερώνει ενδορφίνες και δημιουργεί μια αίσθηση χαλάρωσης.
Η Virginia Satir έχει πει πως χρειαζόμαστε 4 αγκαλιές τη μέρα για «επιβίωση», 8 για «συντήρηση» και 12 για «ανάπτυξη». Λέμε πως το χέρι που σηκώνεται για να χτυπήσει κάποιον είναι μια μορφή άσκησης σωματικής βίας. Στη Ψυχολογία συμπληρώνουμε πως και το χέρι που δεν σηκώνεται για να αγκαλιάσει και να χαϊδέψει είναι επίσης μια μορφή βίας.
Ο κάθε άνθρωπος, ανεξαρτήτως φύλου ή ηλικίας χρειάζεται μια αγκαλιά. Κάποιοι άνθρωποι έχουν ανάγκη τις αγκαλιές πιο συχνά από άλλους. Κάποιοι το εκφράζουν, το δείχνουν, το ζητάνε, το εκδηλώνουν με κάποιον τρόπο. Κάποιοι όχι. Όχι πάντα. Όμως όλοι τις θέλουμε τις αγκαλιές. Και όλοι τις χρειαζόμαστε. Ιδίως σε δύσκολες στιγμές.
Και έρχονται καταστάσεις στη ζωή μας όπου οι συνθήκες μας στερούν τις αγκαλιές. Μας κρατούν σε απόσταση από τους αγαπημένους μας. Ή μας τις απαγορεύουν, όπως ο Covid-19, σαν μέτρο προστασίας. Μένω μακριά σου, γιατί σε αγαπάω και δεν θέλω να διακινδυνέψω την υγεία σου.
Τώρα που μπορείς, αγκάλιασε αυτούς που αγαπάς. Να τους αγκαλιάζεις συχνά και σφιχτά. Δεν ξέρεις πότε είναι η τελευταία φορά που αγκαλιάζεις κάποιον.
*Απαγορεύεται ρητώς η αναπαραγωγή χωρίς προηγούμενη άδεια των υπευθύνων της ιστοσελίδας*
