Άραγε πώς λειτουργεί μια παύση στην ψυχοθεραπεία; Μια περίοδος αποχής λόγω διακοπών; Είναι απαραίτητη ή λειτουργεί ανασταλτικά;
Οι διακοπές είναι συνήθως συνδεδεμένες με την παύση από τις υποχρεώσεις μας. Ο κάθε θεραπευόμενος νοηματοδοτεί διαφορετικά τη θεραπεία του: συμπεριλαμβάνεται στην γκάμα των υποχρεώσεών του ή αποτελεί ξεχωριστό κομμάτι; Αν έχουμε καταχωρήσει τη ψυχοθεραπεία στις υποχρεώσεις, ως κάτι που είναι χρέος μας να εκτελέσουμε, που έχει καταναγκαστικό χαρακτήρα και δεν αποτελεί συνειδητή επιλογή, ίσως χρειάζεται να αναδυθεί και να αναλυθεί ο λόγος.
Από την άλλη, δε σημαίνει πως η συνειδητότητα της επιλογής μας απομακρύνει τα δυσφορικά συναισθήματα κατά τη θεραπεία. Η πραγματικότητα είναι πως η ψυχοθεραπεία αποτελεί μια δύσκολη επιλογή, σε έναν κόσμο που όλα κινούνται γρήγορα και επιφανειακά.
Γιατί χρειάζεται να μάθεις να δίνεις χρόνο και χώρο στον εαυτό σου, προσπαθώντας να αντιμετωπίζεις με ειλικρίνεια και σε βάθος τα ζητήματα που αναδύονται. Η δυσκολία αυτής της προσπάθειας, μετατρέπει αρκετές φορές τη θεραπεία σε ένα ραντεβού που θέλεις να αποφύγεις, δίνοντάς σου χαρά το ενδεχόμενο διακοπής για κάποιο χρονικό διάστημα.
Σκέψου πόσες υποχρεώσεις κατακλύζουν την καθημερινότητά σου και μεταμόρφωσε τη θεραπεία σου σε μια νησίδα ελευθερίας. Είναι γεγονός πως χρειάζεται κόπος για να μάθουμε να επενδύουμε ουσιαστικά – και όχι επιφανειακά- στον εαυτό μας. Είναι πιο εύκολο να νιώσουμε ψυχική ευφορία επενδύοντας στην εξωτερική μας εμφάνιση, παρά στην εσωτερική μας κατάσταση. Είναι αυτό που έχουμε μάθει να κάνουμε, σχεδόν με αυτόματο τρόπο, και κινείται σε μια αντίθετη κατεύθυνση από τη λειτουργία της ψυχοθεραπείας.
Διαβάστε σχετικά: Το «τέλος» της ψυχοθεραπείας δεν είναι ποτέ πραγματικά το τέλος
Για να δώσουμε το νόημα που αξίζει στις διακοπές μας χρειάζεται να επαναξιολογήσουμε την καθημερινότητά μας. Να την κάνουμε όσον το δυνατό λιγότερο ασφυκτική από υποχρεώσεις, δίνοντας παράλληλα νόημα στην ουσία και όχι στο φαίνεσθαι. Με αυτό τον τρόπο, οι διακοπές (από την εργασία) μπορεί να λειτουργήσουν σαν ανατροφοδότηση για την καθημερινότητα. Κάποιες φορές χρειάζεται να κάνουμε μια μικρή παύση, να πάρουμε μια ανάσα από την κεκτημένη ταχύτητα που διατρέχει τη ζωή μας.
Αντίστοιχα, η διακοπή από την ψυχοθεραπεία μπορεί να ιδωθεί σαν μια πηγή πληροφοριών ενός εαυτού που συμπεριλαμβάνει διαφορετικά από τα συνηθισμένα ρεπερτόρια συμπεριφορών. Μπορούμε να δούμε καινούριες πτυχές του εαυτού μας, αναδυόμενες από την αποφυγή καθημερινών καταναγκασμών. Μπορούμε να αναλογιστούμε ευκολότερα πώς έχει εσωτερικευθεί η διαδικασία της θεραπείας μας.
Να αναλογιστούμε, δηλαδή, πώς λειτουργεί η απουσία του θεραπευτή για εμάς: μοιάζει απειλητική, ανακουφιστική, δυσβάσταχτη; Αξίζει να μεταφέρουμε αυτές τις σκέψεις στη θεραπεία και να αναλύσουμε τα συναισθήματά μας. Ίσως βρούμε αντιστοιχίες στον τρόπο που αντιμετωπίζουμε την απουσία των σημαντικών άλλων από τη ζωή μας (προσωρινή ή/και μόνιμη).
Όποιο συναίσθημα και αν προκαλείται κατά τις διακοπές μας, έχει νόημα να εντοπιστεί και να επικοινωνηθεί στον θεραπευτή μας. Ούτως ή άλλως, μια σημαντική λειτουργία της ψυχοθεραπείας είναι πως μας δίνεται η ευκαιρία να ανακαλύψουμε τα συναισθήματά μας και να μιλήσουμε για αυτά. Πόσο συχνά συμβαίνει κάτι αντίστοιχο στην καθημερινότητά μας;
