Ο εγκέφαλός μας, ακριβώς όπως και κάθε άλλο σύστημα, υπόκειται στην εντροπία. Αλλά πώς ακριβώς μας επηρεάζει;
Στον δεύτερο νόμο της θερμοδυναμικής, η εντροπία είναι ένας από τους θεμελιώδεις κανόνες του φυσικού σύμπαντος όπου όλα είναι εμποτισμένα με ένα σωματίδιο του χάους και αυτό το σωματίδιο αυξάνεται όλο και περισσότερο, μέχρι να κυριαρχήσει τελικά σε ολόκληρο το σύστημα.
Το αυτοκίνητό σας τελικά θα διαλυθεί, το σπίτι σας θα γκρεμιστεί, ο ήλιος θα διασταλεί και θα πεθάνει, το σύμπαν θα βιώσει ένα θερμικό θάνατο και φυσικά όλοι μας θα πεθάνουμε. Κάποια αντικείμενα έχουν χαμηλή εντροπία, όπως ο ήλιος ο οποίος δεν θα ξεκινήσει την τελική πτώση του για άλλα πέντε δισεκατομμύρια χρόνια.
Τα συστήματα κινούνται με φυσικό τρόπο από το χαμηλό στο υψηλό ποσοστό της εντροπίας. Ως εκ τούτου, τα πάντα βρίσκονται σε μια διαρκή κατάσταση αποσύνθεσης. Αλλάζει μόνο ο ρυθμός με τον οποίο συμβαίνει η διαδικασία. Οπότε, τι σχέση έχει αυτό με την ανθρώπινη συνείδηση;
Οι εγκέφαλοί μας μπορεί να έχουν αναπτυχθεί για να μεγιστοποιήσουν τις πληροφορίες γύρω μας, αναγνωρίζοντας τις απειλές και τις ευκαιρίες, προκειμένου να αυξήσουν τις πιθανότητες επιβίωσής μας. Αλλά αυτό το εξελικτικό πλεονέκτημα μπορεί να μας κοστίσει ένα υψηλότερο ποσοστό εντροπίας.
Οι επιστήμονες βρήκαν πρόσφατα τμήματα του εγκεφάλου που μπορεί να σχηματίζουν ένα κύκλωμα που παρέχει συνείδηση. Αλλά πώς έφτασαν σε αυτό το συμπέρασμα; Μια ομάδα επιστημόνων από τη Γαλλία και τον Καναδά πιστεύουν ότι η συνείδηση μπορεί να έχει προκύψει ως απάντηση στην εντροπία. Ο εγκέφαλός μας, ακριβώς όπως και κάθε άλλο σύστημα, βρίσκει εμπόδια προς το τέλος της ζωής του. Η συνείδηση, ισχυρίζονται αυτοί οι επιστήμονες, είναι ένα υποπροϊόν αυτής της διαδικασίας.
Διαβάστε σχετικά: Τι είναι η συνείδηση και ποια επίπεδα συνείδησης διαθέτουμε;
Ο εγκέφαλός μας, ακριβώς όπως και κάθε άλλο σύστημα, υπόκειται στην εντροπία. Αλλά πώς ακριβώς μας επηρεάζει;
Πώς μπορείτε να ελέγξετε αν η συνείδηση είναι παρενέργεια της εντροπίας; Ένας τρόπος είναι να διερευνήσετε πώς λειτουργεί ο ανθρώπινος εγκέφαλος και με τι μοτίβα επιλέγει να συμπεριφέρεται. Επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο του Τορόντο και του Paris Descartes εφήρμοσαν ένα είδος θεωρίας των πιθανοτήτων, για να δουν στατιστικά μοντέλα των νευρωνικών δικτύων. Αυτή η μέθοδος ήταν πολύ καλή στον καθορισμό των θερμοδυναμικών ιδιοτήτων και της εντροπίας που υπάρχουν σε άλλα συστήματα.
Εννέα συμμετέχοντες συνολικά έλαβαν μέρος και οι επτά εξ αυτών είχαν επιληψία. Αυτό που οι ερευνητές θέλησαν να μάθουν ήταν πώς οι νευρώνες συγχρονίζονταν σε πυροδοτικά μοτίβα και αν αυτά αντιδρούσαν το ένα με το άλλο, καθώς εμφανίζονταν και εξαφανίζονταν σταδιακά σε συντονισμένα μοτίβα. Συγκρίθηκαν δύο σύνολα δεδομένων. Το πρώτο επικεντρώθηκε στα μοτίβα πυροδότησης ενώ οι συμμετέχοντες κοιμόντουσαν και το δεύτερο ενώ ήταν ξύπνιοι.
Στη συνέχεια, οι ερευνητές παρακολούθησαν τα μοτίβα μεταξύ των πέντε ασθενών, ενώ βίωναν ένα επιληπτικό επεισόδιο και το συνέκριναν με τα δεδομένα που προέκυψαν κατά τη διάρκεια μιας φυσιολογικής κατάστασης εκτός ύπνου.
Βρήκαμε ένα εκπληκτικά απλό αποτέλεσμα, έγραψαν. Οι φυσιολογικές εκτός ύπνου καταστάσεις χαρακτηρίζονταν από το μεγαλύτερο αριθμό πιθανών διαμορφώσεων των αλληλεπιδράσεων μεταξύ των δικτύων του εγκεφάλου, που αντιπροσωπεύουν υψηλότερες τιμές εντροπίας. Η συνείδηση, από την άποψη αυτή, δεν οφείλεται στη συνδεσιμότητα από μόνη της, αλλά από την ποσότητα των διαφορετικών τρόπων που ο εγκέφαλος μπορεί να συνδέσει ορισμένες δέσμες των νευρώνων με άλλες.
Λόγω της παρουσίας της υψηλής εντροπίας, οι επιστήμονες πιστεύουν ότι για τη μεγιστοποίηση της ανταλλαγής πληροφοριών μεταξύ των νευρώνων, η συνείδηση προέκυψε ως «αναδυόμενη ιδιότητα», συμβάλλοντας στη βελτίωση της επιβίωσης, αλλά οδηγώντας και σε αποτέλεσμα σε υψηλότερο ποσοστό της εντροπίας.
Η συνείδηση μπορεί να έχει προκύψει ως αποτέλεσμα της εντροπίας, αλλά επίσης μας σπρώχνει προς την ίδια.
Η μελέτη, είναι πρωτοποριακή αλλά έχει κάποια μειονεκτήματα. Το μεγαλύτερο είναι το μικρό μέγεθος του αριθμού των συμμετεχόντων. Θα χρειαστεί μια πολύ μεγαλύτερη μελέτη για να δούμε αν τέτοια μοτίβα είναι όντως αντιπροσωπευτικά. Επίσης η μελέτη δεν έψαξε άλλες καταστάσεις της επίγνωσης, όπως όταν είμαστε μισοκοιμισμένοι, όταν διαλογιζόμαστε ή μετά τη λήψη ενός παραισθησιογόνου ή όπως πρότεινε ο φυσικός Peter McClintock, υπό αναισθησία.
Πώς αλλάζει η κατάσταση της εντροπίας ανάμεσα σε κάποιον που είναι εστιασμένος στο στόχο του σε σχέση με κάποιον που είναι αφηρημένος; Οπότε τίθεται το ερώτημα: αντιστοιχούν οι διαφορετικές καταστάσεις της συνείδησης με τα διαφορετικά επίπεδα της εντροπίας;
Οι μελλοντικές μελέτες θα περιλαμβάνουν ένα μεγαλύτερο αριθμό συμμετεχόντων, αλλά θα μετρήσουν επίσης και τον εγκέφαλο, καθώς ένα υποκείμενο της μελέτης προσπαθεί να βρει τη διαφορά μεταξύ δύο μουσικών τόνων ή κατά την πλοήγηση μέσα σε ένα λαβύρινθο.
Διαβάστε σχετικά: H Συνείδηση και το Συνειδητό
Τα αποτελέσματα αυτών των πειραμάτων μπορεί να μας βοηθήσουν να καθορίσουμε τι είναι πραγματικά η συνείδηση, ένα ερώτημα που έχει αφήσει με ερωτηματικά μεγάλους στοχαστές για χιλιάδες χρόνια. Η έρευνα αυτή μπορεί επίσης να μας βοηθήσει να κατανοήσουμε καλύτερα πώς λειτουργεί η συνείδηση και τι χαρακτηριστικά έχει.
Εκτός από την εξέταση των ανθρώπων σε διαφορετικές καταστάσεις, αυτές οι ερευνητικές ομάδες θα πρέπει να κάνουν ακριβείς μετρήσεις σε διαφορετικές περιοχές του εγκεφάλου για να προσδιοριστεί η θερμοδυναμική κατάσταση του καθενός. Με αυτόν τον τρόπο, μπορούν να μετρήσουν τι είδους εντροπία συμβαίνει, αν υπάρχει.
Αυτή είναι μια νέα συναρπαστική, θεωρία που προκαλεί αναταραχή, η οποία, αν αποδειχθεί αληθινή, πρόκειται να αλλάξει το πρόσωπο της φυσικής, της νευρολογίας, της ψυχολογίας και πολλών άλλων τομέων. Μας υπενθυμίζει επίσης ότι αποτελούμαστε από αστρόσκονη, κατασκευασμένη από το ίδιο υλικό όπως και το υπόλοιπο σύμπαν και λειτουργούμε σύμφωνα με τους ίδιους νόμους όπως και κάθε άλλη μορφή της ύλης.
Δείτε περισσότερα εδώ:
{youtube}0GS2rxROcPo{/youtube}
Πηγή: bigthink.com
Απόδοση – Επιμέλεια: PsychologyΝow.gr
