Είναι μία θεωρία που αναφέρεται σε ένα από τα βαθύτερα, οικουμενικά κίνητρα των ατόμων: την ανάγκη να νιώθει κανείς ότι έχει σημασία, αξίζει, χαίρει σεβασμού από τους άλλους.
Η θεωρία αποπειράται να εξηγήσει συμπεριφορές όπως η ριζοσπαστικοποίηση και η τρομοκρατία. Υποστηρίζεται ότι, αν η αίσθηση ενός ατόμου ότι έχει αξία έχει πληγεί, εξαιτίας προσωπικών ή κοινωνικών αντιξοοτήτων, το άτομο είναι πιο ευάλωτο στην υιοθέτηση ακραίων ιδεολογιών που στοχοποιούν μια συγκεκριμένη ομάδα για τα προβλήματα του και δικαιολογούν τη βία ως το μοναδικό αποτελεσματικό μέσο για την αποκατάσταση της αδικίας˙ ως ένα μέσο με υψηλό σκοπό.
Αν στα παραπάνω προστεθεί ένα κοινωνικό δίκτυο με τις ίδιες αντιλήψεις, τότε η ιδεολογία “επιβεβαιώνεται” στο νου του ατόμου, καθώς σκέφτεται ότι αφού και άλλοι την ασπάζονται, τότε αυτή ισχύει. Εκτός από το ρόλο της ενίσχυσης και επιβεβαίωσης της ιδεολογίας, το κοινωνικό δίκτυο προσφέρει οργάνωση και υλικά μέσα για την πραγματοποίηση της: αυτό είναι το σημείο στο οποίο πια λαμβάνουν χώρα οι βίαιες ενέργειες.
Βιβλιογραφία:
- Kruglanski, A. W., Gelfand, M. J., Bélanger, J. J., Sheveland, A., Hetiarachchi, M., & Gunaratna, R. (2014). The psychology of radicalization and deradicalization: How significance quest impacts violent extremism. Political Psychology, 35, 69-93.
- Kruglanski, A. W., Molinario, E., Jasko, K., Webber, D., Leander, N. P., & Pierro, A. (2021). Significance-quest theory. Perspectives on Psychological Science, 17456916211034825.
Συγγραφέας: Ακριβή Ανδρινοπούλου, Προπτυχιακή φοιτήτρια Ψυχολογίας του ΕΚΠΑ
*Απαγορεύεται ρητώς η αναπαραγωγή χωρίς προηγούμενη άδεια των υπευθύνων της ιστοσελίδας*
