Ο γνωστός μουσικός, που έχασε τον γιο του πριν λίγα χρόνια, μοιράστηκε τις σκέψεις του για διάφορα θέματα, από τη μουσική του μέχρι το νόημα του θανάτου.
Πώς αντιμετώπισες την τραγωδία στο παρελθόν; Είναι κάτι που μπορούμε να ξεπεράσουμε;
Δύσκολη ερώτηση. Κατάλαβα ότι το πένθος μπορεί να είναι κάτι που θα σε ενδυναμώσει. Δεν σε καταστρέφει απαραίτητα. Μπορεί να σε καταστρέψει ή μπορεί να είναι ενδυναμωτικό. Εξαρτάται από το τι θα επιτρέψεις στον εαυτό σου να νιώσει. Μπορώ να πω μόνο ότι είναι δυνατό να το ξεπεράσεις. Υπάρχει ένα είδος δύναμης που πηγάζει από το πένθος και μπορεί να σε κάνει καλύτερο άνθρωπο – άνθρωπο με περισσότερη ενσυναίσθηση, πιο συνδεδεμένο με τον κόσμο.
Πώς σε βοήθησε η δουλειά σε αυτή την περίοδο της ζωής σου;
Η περιοδεία με βοήθησε πολύ σε προσωπικό επίπεδο. [Ο θάνατος του γιου μου] είναι κάτι με το οποίο έρχομαι αντιμέτωπος κάθε νύχτα, και υπάρχει ένα είδος αναγνώρισης που με βοήθησε πολύ να αντιμετωπίσω την κατάσταση, και προήλθε κυρίως από τον τρόπο που αντέδρασε το κοινό σε όλο αυτό. Είναι διαφορετικό από ό,τι είχα βιώσει μέχρι τώρα.
Πώς επηρεάζει τη δουλειά σου η ιδέα του θεού;
Νιώθω ότι όταν γράφω με ωφελεί πολύ η ιδέα της ύπαρξης του θεού. Θεωρώ ότι είναι ένας αποτελεσματικός τρόπος για να γράφει κανείς, κάνει τα πάντα πιο ανοιχτά. Δίνει μια πνευματική διάσταση στο γράψιμό μου. Δεν έχει ιδιαίτερη σημασία αν πιστεύω ότι υπάρχει θεός ή όχι, η ιδέα της ύπαρξης του θεού είναι σίγουρα μια τεράστια δύναμη για τη δημιουργική διαδικασία μου.
Πώς συγκρίνεται το γράψιμο στίχων με τη σύνθεση της μουσικής;
Για μένα, η μουσική δεν έχει πολύ νόημα μέχρι να βάλω στίχους. Το γράψιμο στίχων ήταν πάντα η πρωταρχική μου δραστηριότητα. Είναι εντελώς διαφορετικό πράγμα το να γράφω μουσική για ταινίες. Το απολαμβάνω πολύ κι αυτό. Το γράψιμο στίχων με γεμίζει άγχος, καθώς είναι η βασική μου δραστηριότητα. Το να γράφω μουσική είναι πολύ πιο απολαυστικό.
Διαβάστε σχετικά: Η Διαδρομή για την Υγιή Διεργασία του Πένθους
Ποια είναι η γνώμη σου για τους πολιτικούς και πώς η τέχνη σου αντιμετωπίζει την πολιτική;
Νομίζω ότι ως μουσικός και καλλιτέχνης δεν είναι η θέση μου να προβάλλω τις πολιτικές μου απόψεις μέσα από τα τραγούδια μου. Δεν εμπιστεύομαι τους καλλιτέχνες που χρησιμοποιούν τις δημιουργικές παρορμήσεις τους ως πλατφόρμα για να πλασάρουν τις πολιτικές θέσεις τους στο κοινό. Δεν θέλω να ανεβαίνω στη σκηνή και να κάνω κήρυγμα.
Προσπαθώ να μένω έξω από αυτό, αλλά διατηρώ τις δικές μου πολιτικές απόψεις. Με τη μουσική μου προσπαθώ να επικοινωνώ σε προσωπικό επίπεδο με το κοινό μου, να βοηθάω τους ανθρώπους να βρίσκουν προσωπική έμπνευση. Είναι σημαντικό για μένα να νιώθω ότι συνδέομαι με όλους άσχετα με τις πολιτικές τους πεποιθήσεις.
Ποια είναι η γνώμη σου για τη Μέρα των Νεκρών στο Μεξικό;
Προέρχομαι από έναν κόσμο όπου ο θάνατος κλείνεται σε νοσοκομεία και άλλα τέτοια ιδρύματα. Η κουλτούρα μου ενδιαφέρεται μόνο για την προοπτική και την ανάπτυξη – ο θάνατος είναι μια απογοήτευση. Έτσι, η ιδέα να υπάρχει μια μέρα που γιορτάζουμε τον θάνατο μου φαίνεται πολύ όμορφο πράγμα. Κυριαρχεί αυτή η σκέψη ότι ο θάνατος υπάρχει στο τέλος της ζωής μας. Όμως, πιστεύω ότι κουβαλάμε τον θάνατο μαζί μας όλη την ώρα. Και είναι καλό και βοηθητικό να το αναγνωρίσουμε αυτό.
Έχεις καταφέρει πολλά στην καριέρα σου. Τι ελπίζεις να κάνεις στο μέλλον;
Νιώθω ότι υπάρχουν τόσο πολλά ακόμα να κάνω και να ανακαλύψω. Θέλω να προσπαθήσω να βρω τρόπους για να δημιουργήσω μια πιο προσωπική σύνδεση με το κοινό μου. Σε αυτό στοχεύουν τα διάφορα πρότζεκτ με τα οποία ασχολούμαι τελευταία. Μοιάζει να υπάρχει μια λαχτάρα στους ανθρώπους για κάτι βαθύτερο – και νομίζω ότι μπορείς να το βρεις στη μουσική. Υπάρχει ένα θρησκευτικό ή πνευματικό στοιχείο στη μουσική, που χάθηκε στη διαδρομή. Αυτό είναι που προσπαθώ να ξαναβρώ.
Απόδοση: Ισμήνη Τσοχαλή, επιμελήτρια κειμένων
Πηγή
*Απαγορεύεται ρητώς η αναπαραγωγή χωρίς προηγούμενη άδεια των υπευθύνων της ιστοσελίδας*
