Μια μελέτη από τη Δανία ρίχνει φως σε γενετικούς παράγοντες επικινδυνότητας για την εκδήλωση της διπολικής διαταραχής και ψύχωσης σε άτομα με κατάθλιψη.
Η διπολική διαταραχή και οι διαταραχές σκέψης όπως η σχιζοφρένεια είναι σοβαρές ψυχικές διαταραχές, οι οποίες συχνά έχουν σημαντικό αντίκτυπο στη ζωή και την ευημερία του ατόμου. Σε κάποιες περιπτώσεις, η διπολική διαταραχή και η σχιζοφρένεια διαγιγνώσκονται αρκετά χρόνια μετά την εμφάνισή τους. Η καθυστέρηση της διάγνωσης συχνά συνδέεται με δυσμενή πρόγνωση για την εξέλιξη των διαταραχών.
Όσο νωρίτερα έχει ο ασθενής τη σωστή διάγνωση και όσο πιο έγκαιρα αρχίσει μια στοχευμένη θεραπεία, τόσο καλύτερη είναι η πρόγνωση. Γι’ αυτό το λόγο, οι ερευνητές στοχεύουν στον εντοπισμό παραγόντων κινδύνου που θα βοηθήσουν τους ψυχίατρους να καταλήξουν τη σωστή διάγνωση, το συντομότερο δυνατό.
Πολλοί άνθρωποι που εκδηλώνουν διπολική διαταραχή ή ψύχωση, αρχικά έρχονται σε επαφή με τις υπηρεσίες ψυχικής υγείας εξαιτίας της κατάθλιψης που βιώνουν. Μια ερευνητική ομάδα από το δανέζικο πρόγραμμα ψυχιατρικής iPSYCH, εξέτασε ένα σύνολο δεδομένων από 16.949 άτομα, ηλικίας 10-35 ετών, τα οποία είχαν υποβληθεί σε θεραπεία για την κατάθλιψη σε ψυχιατρικό νοσοκομείο στη Δανία.
Ο στόχος της μελέτης μας ήταν να διερευνήσουμε εάν οι γενετικοί παράγοντες σχετίζονται με αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης διπολικής διαταραχής ή ψύχωσης σε ασθενείς με κατάθλιψη. Αυτή η γνώση μπορεί δυνητικά να χρησιμοποιηθεί στην κλινική πρακτική για τον εντοπισμό ασθενών που θα πρέπει να παρακολουθούνται ακόμη πιο στενά, δηλώνουν οι ερευνητές.
Τα αποτελέσματα της μελέτης δημοσιεύτηκαν στο επιστημονικό περιοδικό American Journal of Psychiatry.
Διαβάστε σχετικά: Διπολική Διαταραχή: Τι είναι;
Μεταξύ των παραγόντων που εξέτασαν οι ερευνητές ήταν εάν ο πολυγενετικός κίνδυνος για την εμφάνιση διπολικής διαταραχής και σχιζοφρένειας θα μπορούσε ενδεχομένως να βοηθήσουν τους ψυχίατρους να προσδιορίσουν ποιοι από τους ασθενείς τους με κατάθλιψη, διέτρεχαν τον μεγαλύτερο κίνδυνο να αναπτύξουν, στη συνέχεια, διπολική διαταραχή ή ψύχωση. Ο πολυγενετικός κίνδυνος αντιπροσωπεύει τον ατομικό γενετικό κίνδυνο ενός ατόμου να αναπτύξει τις διαταραχές.
Αυτό που ανακαλύψαμε ήταν ότι ο πολυγενετικός κίνδυνος για την διπολική διαταραχή σχετίζεται με αυξημένο κίνδυνο ανάπτυξης της διπολικής διαταραχής και ότι για τη σχιζοφρένεια σχετίζεται με αυξημένο κίνδυνο ανάπτυξης ψύχωσης σε ασθενείς που έχουν διαγνωστεί με κατάθλιψη, αναφέρουν οι ερευνητές.
Προς το παρόν, οι μετρήσεις των πολυγενετικών κινδύνων δεν συμβάλουν στην έγκαιρη διάγνωση της διπολικής διαταραχής και των ψυχώσεων στην κλινική πρακτική, ωστόσο μπορεί να είναι ένα μελλοντικό σενάριο.
Από την άλλη πλευρά, η μελέτη μας επιβεβαιώνει ότι η ύπαρξη ενός γονέα με διπολική διαταραχή ή ψύχωση, αποτελεί ισχυρό προγνωστικό παράγοντα για την ανάπτυξη αυτών των συγκεκριμένων διαταραχών, μετά την εμφάνιση κατάθλιψης.
Αυτό το αποτέλεσμα υπογραμμίζει τη σημασία της ενημέρωσης σχετικά με τις ψυχικές διαταραχές στην οικογένεια, ως μέρος της αξιολόγησης των ατόμων που υποφέρουν από κατάθλιψη, συνοψίζουν οι ερευνητές.
Έρευνα: Polygenic Risk and Progression to Bipolar or Psychotic Disorders Among Individuals Diagnosed With Unipolar Depression in Early Life
Απόδοση: Σοφία Πολυχρονάκη – Φοιτήτρια Ψυχολογίας
Επιμέλεια: PsychologyNow.gr
*Απαγορεύεται ρητώς η αναπαραγωγή χωρίς προηγούμενη άδεια των υπευθύνων της ιστοσελίδας*
