Ποιοι είναι οι παράγοντες που βοηθούν στην επίτευξη της Απόλυτης Ψυχικής Υγείας ακόμη και αν βιώνετε έντονο άγχος.
Οι άνθρωποι με γενικευμένη αγχώδη διαταραχή (ΓΑΔ) αγχώνονται υπερβολικά για μεγάλες περιόδους και τις περισσότερες ημέρες προσπαθούν σκληρά να διαχειριστούν τη δυσφορία τους, σύμφωνα με τον Αμερικανικό Σύλλογο για το Άγχος και την Κατάθλιψη. Το άγχος επηρεάζει ένα εκτιμώμενο ποσοστό 31% των ενηλίκων στο δυτικό κόσμο, είναι σχεδόν δύο φορές πιο συχνό φαινόμενο στις γυναίκες από ό, τι στους άνδρες, ενώ συχνά είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με τη μείζονα κατάθλιψη.
Η ερευνητική ομάδα από το Πανεπιστήμιο του Τορόντο εξέτασε λεπτομερή δεδομένα από μια καναδική έρευνα του 2012 για την ψυχική υγεία, στην οποία συμμετείχαν 21.000 άτομα, με στόχο την εύρεση παραγόντων που συσχετίζονται με την “απόλυτη ψυχική υγεία”, όπου περίπου 2.100 άτομα είχαν διαγνωσθεί με γενικευμένη αγχώδη διαταραχή.
Οι ερευνητές ορίζουν την απόλυτη ψυχική υγεία ως τη μη εμφάνιση κάποιας ψυχικής ασθένειας, την καλή λειτουργικότητα του ατόμου και την ικανοποιητική αίσθηση του εαυτού, των σχέσεων και των κοινωνικών διασυνδέσεων.
Διαβάστε σχετικά: Κατανοώντας την λειτουργία του άγχους
Από τους συμμετέχοντες με ιστορικό αγχώδους διαταραχής, το 72% ήταν σε ύφεση, το 58% δεν είχε εμφανίσει καμία ψυχική ασθένεια το προηγούμενο έτος, ενώ το 40% πληρούσε τα κριτήρια για την απόλυτη ψυχική υγεία. Μεταξύ της μεγαλύτερης ομάδας ερωτηθέντων η οποία δεν είχαν εμφανίσει ποτέ γενικευμένη αγχώδη διαταραχή, το 76% διαπιστώθηκε ότι βίωνε την απόλυτη ψυχική υγεία.
Δεν περιμέναμε τα νούμερα να είναι τόσο υψηλά, γεγονός που μας εξέπληξε ευχάριστα, δηλώνουν οι ερευνητές.
Η μελέτη δεν εξέτασε τους τύπους θεραπείας στις οποίες είχαν υποβληθεί οι ερωτηθέντες. Έτσι, δεν μπορούν να εξαχθούν συμπεράσματα σχετικά με το ποια μέθοδος θεραπείας μπορεί να είναι πιο επιτυχημένη για τη γενικευμένη αγχώδη διαταραχή
Οι ερευνητές εξέτασαν μια σειρά από μεταβλητές που επηρέασαν τους ερωτηθέντες, τόσο θετικά όσο και αρνητικά. Σε αυτούς συμπεριλήφθηκαν το φύλο, η φυλή, η ηλικία, η μόρφωση, το εισόδημα και η οικογενειακή κατάσταση, το ιστορικό σωματικής και σεξουαλικής κακοποίησης, η ενδοοικογενειακή βία, η κατάχρηση ουσιών, η αϋπνία και ο εξουθενωτικός πόνος, καθώς και η αξιοποίηση της θρησκείας ως μηχανισμός αντιμετώπισης. Η μελέτη δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό Journal of Affective Disorders.
Επομένως, ποιοι ερωτηθέντες με ιστορικό άγχους είχαν καλύτερες πιθανότητες να «κατακτήσουν» την απόλυτη ψυχική υγεία;
Η μελέτη υπέδειξε το λευκό πληθυσμό, γένους θηλυκού, που είχαν παντρευτεί και ήταν σε καλή ή άριστη σωματική υγεία και χωρίς κάποια μείζονα καταθλιπτική διαταραχή. Επίσης, εκείνοι που ήταν πιο πιθανό να επιτύχουν την απόλυτη ψυχική υγεία, δεν είχαν κάποιο ιστορικό εξάρτησης από αλκοόλ ή χρήση ουσιών, δεν ήταν παχύσαρκοι και δεν υπέφεραν από χρόνια αϋπνία. Ένα ακόμη βασικό εύρημα ήταν ότι χρησιμοποιούσαν τη θρησκεία ή την πνευματικότητα για να αντιμετωπίσουν τα προβλήματά τους, έχοντας παράλληλα δίπλα τους ένα άτομο εμπιστοσύνης.
Η μελέτη βρήκε ότι υπήρχε μία τάση σημαντικής ανάκαμψης, ακόμη και για τους ανθρώπους που υπέφεραν για δέκα χρόνια ή περισσότερο.
Οι αρνητικοί παράγοντες που εμπόδιζαν την ανάκτηση της απόλυτης ψυχικής υγείας περιελάμβαναν τη χρόνια αϋπνία, τη δυσκολία εκτέλεσης καθημερινών δραστηριοτήτων και το ιστορικό σοβαρής καταθλιπτικής διαταραχής ή κατάχρησης ουσιών. Η μελέτη δείχνει πως οι ψυχολόγοι και οι ψυχίατροι χρειάζεται να λαμβάνουν υπόψη τους τη σωματική υγεία και τις συνήθειες ύπνου των ασθενών, κατά τη θεραπεία των αγχωδών διαταραχών.
Διαβάστε σχετικά: Τι μπορεί να πυροδοτήσει το άγχος;
Η φτώχεια δεν φάνηκε να είναι καθοριστικός παράγοντας για την ομάδα με ιστορικό αγχωδών διαταραχών
Αντίθετα, στρατηγικές αντιμετώπισης όπως η κατανάλωση αλκοόλ και ναρκωτικών ουσιών ήταν, σύμφωνα τους ερευνητές, ιδιαίτερα επιβλαβείς, ενώ ο σημαντικότερος παράγοντας θετικής επίδρασης ήταν η παρουσία ενός προσώπου εμπιστοσύνης. Η κοινωνική υποστήριξη αποδείχτηκε ιδιαίτερα σημαντική, καθώς όσοι ζουν σε κοινωνική απομόνωση δεν παρουσιάζουν θετική εξέλιξη.
Οι παιδικές εμπειρίες φάνηκε επίσης να διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο ως προς την επιτυχία ανάκαμψης των ερωτηθέντων. Όσοι είχαν επανειλημμένα βιώσει ενδοοικογενειακή βία ή ήταν μάρτυρες παρόμοιων περιστατικών, είχαν λιγότερες πιθανότητες να κατορθώσουν την απόλυτη ψυχική υγεία, ενώ λιγότεροι από το 5% των ερωτηθέντων που είχαν κακοποιηθεί σεξουαλικά, είχαν καταφέρει να τη βιώσουν.
Οι ερευνητές προσβλέπουν σε μία συμπληρωματική έρευνα η οποία θα εξετάζει τις ίδιες μεταβλητές, αλλά αυτή τη φορά σε συνδυασμό με μεθόδους θεραπείας, όπως η συμβουλευτική, η φαρμακευτική αγωγή και η αλλαγή συμπεριφοράς. Ο στόχος είναι να διαπιστωθεί αν η βελτίωση είναι αποτέλεσμα ηλικίας, θεραπείας ή κοινωνικοοικονομικής κατάστασης. Επίσης, θα μπορούσε να εξεταστεί η σπουδαιότητα των ατομικών παραγόντων.
Μελέτη: Achieving complete mental health despite a history of generalized anxiety disorders: Findings from a large, nationally representative Canadian survey.
Απόδοση: Κατερίνα Κακουλάκη-Ψυχολόγος
Επιμέλεια: PsychologyNow.gr
*Απαγορεύεται ρητώς η αναπαραγωγή χωρίς προηγούμενη άδεια των υπευθύνων της ιστοσελίδας*
