Η θεωρία του Kohlberg διερευνούσε τη σκεπτική διεργασία που συνέβαινε όταν κάποιος αποφάσιζε αν μια συμπεριφορά είναι σωστή ή λάθος. Έτσι η θεωρητική έμφαση βρισκόταν στο πώς κάποιος αποφασίζει να αντιδράσει σε ένα ηθικό δίλημμα, παρά στο τι αποφασίζει και τι πραγματικά κάνει.
Την εποχή που οι επικρατούσες προσεγγίσεις ψυχολογίας είχαν συμπεριφορικό και γνωσιακό χαρακτήρα, έκανε την εμφάνιση της μία θεωρία που προσπάθησε να γεφυρώσει το κενό ανάμεσα της παραπάνω και να ενσωματώσει στοιχεία και από της δύο. Πρόκειται για τη θεωρία της κοινωνικής μάθησης την οποία εισήγαγε ο Albert Bandura το 1977.
Η προσκόλληση δεν είναι απλώς μια σύνδεση μεταξύ δύο ανθρώπων. Είναι ένας δεσμός που συνεπάγεται την επιθυμία για τακτική επαφή με αυτό το άτομο και την εμπειρία της δυσφορίας κατά τη διάρκεια του αποχωρισμού από αυτό το άτομο.