Πώς μπορείς να συγχωρέσεις όταν αισθάνεσαι ότι δεν πρόκειται να σταματήσεις να πονάς; Όταν αισθάνεσαι ότι ο άνθρωπος στον οποίο βασιζόσουν σε απογοήτευσε πλήρως και δεν μπορείς παρά να βλέπεις μόνο τα αρνητικά σε οτιδήποτε λέει ή κάνει; Με κατανόηση, θέληση και αγάπη, μπορεί το ζευγάρι να επαναφέρει σε ισορροπία τη σχέση.
Σε άλλες χώρες το κόστος των συνεδριών για τις σχέσεις ζευγαριών, όπως και για τα άλλα ψυχολογικά προβλήματα καλύπτεται από το κράτος ή από την επιχείρηση στην οποία το άτομο εργάζεται. Και αυτό γιατί το κόστος από μια κακή συντροφική σχέση δεν έχει μόνο αρνητικές επιπτώσεις για τους ίδιους τους συντρόφους και τα παιδιά τους, αλλά μειώνει και την απόδοση στην εργασία τους.
Στα πρώτα στάδια της σχέσης, όπου το κύριο συναίσθημα είναι ο μεγάλος έρωτας, τείνουμε να βλέπουμε μόνο τα θετικά στοιχεία του άλλου. Όταν όμως περάσει αυτός ο «μήνας του μέλιτος», μερικά από τα πράγματα που ίσως μας έχουν ελκύσει αρχικά μπορεί να αρχίσουν να μας ενοχλούν.
Ο μεγαλύτερος φόβος σε μία συντροφική σχέση (αλλά και σε κάθε στενή σχέση) είναι αν θα μας αγαπάει ο άλλος για πάντα. Τι κάνουμε όμως εμείς για να έχουμε την αγάπη των άλλων και γιατί πολλές φορές κατορθώνουμε το αντίθετο;
Χρειάζεται να μάθουμε να ελέγχουμε όσα πιστεύουμε ότι σκέφτεται, αισθάνεται ή πράττει ο/η σύντροφος μας. Ο απόλυτος τρόπος σκέψης και το διάβασμα της σκέψης του άλλου είναι κάποια από τα στοιχεία που μπορούν να φέρουν ρήξη σε ένα ζευγάρι.
Σε μία μακροχρόνια σχέση, συνηθίζεται οι σύντροφοι να πιστεύουν ότι μπορούν εύκολα να αναγνωρίσουν τα συναισθήματα του άλλου. Συμβαίνει όμως αυτό στην πραγματικότητα;
Οι περισσότεροι από εμάς γεννιόμαστε σε μια οικογένεια με δυο γονείς που κουβαλάνε τη δική τους ιστορία, τα δικά τους τραύματα, τις δικές τους αντιλήψεις και συμπεριφορές. Τι γίνεται λοιπόν όταν αρκετοί γονείς δεν ξέρουν σωστούς κι αποτελεσματικούς τρόπους να εκφράσουν την αγάπη τους στα παιδιά τους;
Τι σημαίνει όμως αυτό το «άλλο μας μισό» και κατά πόσο ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα; Ποια είναι τα σημάδια αυτά που μαρτυρούν ότι ο σύντροφος που έχουμε δίπλα μας είναι αυτός με τον οποίο μπορούμε να συμπορευτούμε σε όλη την υπόλοιπη ζωή μας;
Κάθε φορά που επιτρέπουμε σε κάποιον άλλον άνθρωπο που έχουμε διαλέξει να πλησιάσει τόσο πολύ στη ζώνη του προσωπικού μας χώρου έχουμε δύο επιλογές: ή η συνάντηση αυτή θα γίνει αφορμή να αναπτυχθούμε μαζί ή απλώς θα πενθήσουμε στα συντρίμμια μιας ψευδαίσθησης.